< Genesis 48 >
1 Nahiabot ang panahon human niining mga butanga, adunay usa ka tawo nga nag-ingon ngadto kang Jose, “Tan-awa, nagsakit ang imong amahan.” Busa, gidala uban kaniya ang iyang duha ka mga anak nga lalaki, sila Manases ug Efraim.
Atue nasetto maw oh pacoengah, Nam pa loe ngannat, tiah Joseph khaeah thuih pae o; to pongah a caa Manasseh hoi Ephraim to kawk moe, a caeh haih.
2 Sa dihang nasuginlan si Jacob, “Lantawa, nahiabot ang imong anak nga si Jose aron makita ka.” Naningkamot sa pagbangon si Israel ug milingkod sa higdaanan.
Jakob khaeah, Na capa Joseph nang khaeah angzoh, tiah thuih pae o; to naah Israel loe tha pathok moe, a iih haih ahmuen ah anghnut.
3 Nag-ingon si Jacob kang Jose, “Nagpakita kanako ang Dios nga labing gamhanan sa Luz sa yuta sa Canaan. Gipanalanginan niya ako
Jakob mah Joseph khaeah, Kanaan prae Luz vangpui ah Thacak Sithaw kai khaeah angphong moe, tahamhoihaih ang paek,
4 ug nag-ingon kanako, 'Tan-awa, himuon ko ikaw nga magmabungahon ug modaghan. Himuon ko kanimo ang usa ka pundok sa mga nasod. Ihatag ko kanimo kining yuta sa imong mga kaliwatan ingon nga katigayonan sa dayon.'
anih mah kai khaeah, Khenah, athaih kang thaisak moe, kang pungsak han, kami pop parai acaeng ah kang sak moe, angzo han koi na caanawk khaeah, hae prae hae dungzan ah toep hanah kang paek han, tiah ang naa.
5 Ug karon ang imong duha ka mga anak nga lalaki, nga natawo kanimo sa yuta sa Ehipto sa wala pa ako nahiabot kanimo didto sa Ehipto, akoa sila. Maako si Efraim ug Manases, ingon nga sila Ruben ug Simeon akoa man.
Kai haeah kang zo ai naah Izip prae ah na sak ih na caa Manasseh hoi Ephraim loe ka caa ah ni om hoi tih; Reuben hoi Simeon baktih toengah, nihnik loe ka caa ah om hoi tih.
6 Ang imong mga kabataan nga mosunod kanila mamaimo; sila igasulat ilalom sa mga ngalan sa ilang mga igsoong lalaki sa ilang panulundon.
To pacoengah na sak ih na caa loe nangmah ih hmuen ah om tih, a toep o han koi qawknawk loe angmah ih nawkamya ahmin hoiah nawnto kroek o hmaek tih.
7 Apan alang kanako, niadtong nahiabot ako gikan sa Paddan, sa akong kasubo si Raquel namatay sa dalan sa yuta sa Canaan, samtang aduna pay pipila ka hilay-on paingon sa Efrata. Gilubong ko siya sa dalan paingon sa Efrata (kadto mao ang Betlehem).”
Padan hoiah kang zoh, Kanaan prae thungah ka caeh li moe, Ephrath vangpui to phak tom naah, nam no Rachel loe ka taengah duek; to pongah anih to Bethlehem, tiah thuih ih, Ephrath caehhaih loklam ah ka phum sut, tiah a naa.
8 Sa dihang nakita ni Israel ang mga anak nga lalaki ni Jose, siya nag-ingon, “Kinsa man kini sila?”
Israel mah, Joseph ih caanawk hnuk naah, Mi hnik aa? tiah a naa.
9 Nag-ingon si Jose sa iyang amahan, “Sila ang akong mga anak nga lalaki nga gihatag sa Dios kanako dinhi.” Miingon si Israel, “Dad-a sila kanako, aron sila akong mapanalanginan.”
Joseph mah ampa khaeah, Sithaw mah hae prae ah ang paek ih ka caa hnik ni, tiah a naa. Israel mah, tahamhoihaih paek hanah, ka taengah angzo haih ah, tiah a naa.
10 Karon hanap na ang mga mata ni Israel tungod sa iyang pangidaron, busa dili na siya halos makakita. Ug gipaduol ni Jose sila kaniya, ug iya silang gihalokan ug gigakos.
Israel loe mitong boeh pongah a mik tha om ai boeh, to pongah kho hnu thai ai boeh; Joseph mah a caa hnik to anih khaeah caeh haih, ampa mah nihnik to mok moe, takop.
11 Nag-ingon si Israel kang Jose, “Wala ko kini damha nga makita ko pag-usab ang imong nawong, apan gitugutan pa gayod gani ako sa Dios nga makita lakip ang imong mga anak.”
Israel mah Joseph khaeah, Na mikhmai hnuk han ka poek ai boeh, khenah, Sithaw mah vaihi na caa hnik to ang hnuksak boeh, tiah a naa.
12 Ug gikuha silang duha ni Jose gikan sa tunga sa mga tuhod ni Israel, ug unya siya miduko sa iyang nawong ngadto sa yuta.
Joseph mah a caa hnik to ampa ih khokhu salakah suek moe, long ah lu takhumsak.
13 Gikuha silang duha ni Jose, si Efraim sa iyang tuo nga kamot ngadto sa wala nga kamot ni Israel, ug si Manases sa iyang wala nga kamot ngadto sa tuo nga kamot ni Israel, ug gidala sila paduol kaniya.
Joseph mah nihnik to lak moe, Ephraim to a bantang ban hoi patawnh pacoengah, ampa ih bangqoi bangah a suek, Manasseh to a banqoi ban hoiah patawnh moe, ampa ih bantang bangah a suek.
14 Gipataas ni Israel ang iyang tuong kamot ug gipatong kini ibabaw sa ulo ni Efraim nga kamanghoran, ug ang iyang wala nga kamot gipatong sa ulo ni Manases. Iyang gisaylo ang iyang mga kamot, kay si Manases man ang kinamaguwangan.
Manasseh loe calu ah oh, toe Israel mah palunghahaih hoiah a ban to payuengh moe, a bantang ban to Ephraim ih lu ah koeng pacoengah, a banqoi ban to Manaaseh ih lu ah a koeng.
15 Nagpanalangin si Israel kang Jose nga nag-ingon, “Ang Dios kaniadto nga gialagaran sa akong mga amahan nga sila Abraham ug Isaac, ang Dios nga nag-atiman kanako hangtod niining adlawa,
Joseph to tahamhoihaih a paek, Kam pa Abraham hoi Issak mah bok ih Sithaw, ka hing thung vaihni ni khoek to kai khenzawnkung Sithaw,
16 ang anghel nga nagapanalipod kanako gikan sa tanang kadaot, hinaot magpanalangin siya niining mga bataa. Hinaot pa unta nga ang akong ngalan maingalan kanila, ug ang ngalan sa akong mga amahan nga sila Abraham ug Isaac. Hinaot sila mosanay ngadto sa panon sa kalibotan.”
zit kathok raihaih congca thung hoi kai pahlongkung van kami mah, hae ih nawkta hnik hae tahamhoihaih paek nasoe; nihnik loe kai ih ahmin, kam pa Abraham hoi Issak ih ahmin to phui o nasoe, long ah pop parai ah pung o nasoe, tiah a naa.
17 Sa dihang nakita ni Jose ang tuong kamot sa iyang amahan nga gibutang sa ulo ni Efraim, wala kini nakapahimuot kaniya. Iyang gikuha ang kamot sa iyang amahan ug gibalhin kini gikan sa ulo ni Efraim ngadto sa ulo ni Manases.
Ampa mah Ephraim nuiah bantang ban to koeng pae, tiah Joseph mah hnuk naah ampa nuiah palung hoih ai; to pongah Ephraim lu ih ampa ih ban to lak moe, Manasseh ih lu nuiah koeng pae.
18 Nag-ingon si Jose ngadto sa iyang amahan, “Dili, akong amahan; kay kini ang kinamagulangan. Ibutang ang imong tuong kamot sa iyang ulo.”
Joseph mah ampa khaeah, Pa, to tih na ai ni; anih loe calu ni, to pongah anih lu nuiah na bantang ban to koeng ah, tiah a naa.
19 Ang iyang amahan nagbalibad ug nag-ingon, “Nasayod ako, akong anak, nasayod ako. Siya usab mahimong usa ka katawhan, ug mahimo usab siyang usa ka bantogan. Apan ang iyang manghod mas bantogan pa gayod kay kaniya, ug ang iyang kaliwatan mahimong bagang panon sa mga nasod.”
Toe ampa mah angmaak pae; Ka panoek, ka capa, ka panoek; anih doeh kami ah angcoeng ueloe, paroeai len tahang tih; toe amnawk loe anih pongah len kue tih, anih ih caanawk loe pop parai acaeng ah angcoeng tih, tiah a naa.
20 Gipanalanginan ni Israel sila niadtong adlawa niining mga pulonga, “Magalitok ang katawhan sa Israel ug mga panalangin pinaagi sa imong ngalan nga maga-ingon, 'Hinaot nga maghimo ang Dios kanimo sama kang Efraim ug sama kang Manases'.” Niini nga paagi, gibutang ni Israel si Efraim sa unahan ni Manases.
Nang loe Sithaw mah Ephraim hoi Manasseh baktih toengah omsak nasoe, Israel caanawk loe nang rang hoiah tahamhoihaih hnu o tih, tiah to na niah nihcae to tahamhoihaih a paek; to tiah Ephraim to Manasseh hmaa ah suek lat.
21 Nag-ingon si Israel kang Jose, “Tan-awa, hapit na ako mamatay, apan magauban ang Dios kanimo, ug magadala kanimo pabalik sa yuta sa imong mga amahan.
To pacoengah Israel mah, Joseph khaeah, Kai loe ka duek han boeh; toe Sithaw mah na om haih ueloe, nam panawk ih prae ah na hoi let tih.
22 Ngadto kanimo, ingon nga usa ka labaw kay sa imong mga igsoong lalaki, ihatag ko kanimo ang habog nga bukid nga akong gikuha gikan sa mga Amorihanon pinaagi sa akong espada ug sa akong pana.”
Toe sumsen hoi kalii hoiah Amor kaminawk khaeah ka lak ih kahoih prae loe nam yanawk han ih na ai ah, nang han ih ni kang paek, tiah a naa.