Genesis 45
1 Wala na makapugong si Jose sa iyang kaugalingon atubangan sa tanan niyang mga sulogoon nga nagtindog duol kaniya. Misulti siya sa makusog, “Pahawa kamong tanan gikan kanako.” Walay mga sulogoon nga nagpabilin duol kaniya sa dihang gipaila niya ang iyang kaugalingon ngadto sa iyang mga igsoon.
Joseph could no longer refrain himself before many that stood by: whereupon he commanded that all should go out, and no stranger be present at their knowing one another.
2 Mihilak siya sa makusog, nakadungog niini ang mga Ehiptohanon, lakip ang panimalay sa Paraon.
And he lifted up his voice with weeping, which the Egyptians and all the house of Pharao heard.
3 Miingon si Jose sa iyang mga igsoon, “Ako si Jose. Buhi pa ba ang akong amahan?” Wala makatubag kaniya ang iyang mga igsoon, tungod kay nakuyawan sila sa iyang presensiya.
And he said to his brethren: I am Joseph: is my father yet living? His brethren could not answer him, being struck with exceeding great fear.
4 Unya si Jose miingon sa iyang mga igsoon, “Palihog, duol kamo kanako.” Miduol sila. Siya miingon, “Ako si Jose nga inyong igsoon, nga inyong gibaligya sa Ehipto.
And he said mildly to them: Come nearer to me. And when they were come near him, he said: I am Joseph, your brother, whom you sold into Egypt.
5 Ug karon ayaw kamo kaguol o kasuko sa iyong mga kaugalingon nga inyo akong gibaligya dinhi, kay ang Dios nagpadala kanako una kaninyo aron pagtipig sa kinabuhi.
Be not afraid, and let it not seem to you a hard case that you sold me into these countries: for God sent me before you into Egypt for your preservation.
6 Tungod kay adunay kagutom sa yuta niining duha ka tuig, ug aduna pay lima ka mga tuig nga dili makahimo sa pag-daro ni mag-ani.
For it is two years since the famine began to be upon the land, and five years more remain, wherein there can be neither ploughing nor reaping.
7 Gipadala ako sa Dios una kaninyo aron matipigan kamo ingon nga mga nabilin nga kaliwat sa kalibotan, aron magpabilin kamong mabuhi pinaagi sa dako nga kaluwasan.
And God sent me before, that you may be preserved upon the earth, and may have food to live.
8 Busa dili kamo ang nagpadala kanako apan ang Dios, ug gihimo niya ako nga amahan sa Paraon, agalon sa tibuok niyang panimalay, ug pangulo sa tibuok yuta sa Ehipto.
Not by your counsel was I sent hither, but by the will of God: who hath made me as it were a father to Pharao, and lord of his whole house, and governor in all the land of Egypt.
9 Pagdali ug tungas ngadto sa akong amahan ug ingna siya, 'Mao kini ang giingon sa imong anak nga si Jose, Gibuhat ako sa Dios nga agalon sa tibuok Ehipto. Anhi lugsong kanako, ug ayaw paglangan.
Make haste, and go ye up to my father, and say to him: Thus saith thy son Joseph: God hath made me lord of the whole land of Egypt: come down to me, linger not.
10 Magpuyo ka sa yuta sa Gosen, ug maduol kana kanako, ikaw ug ang imong mga anak ug mga anak sa imong mga anak, imong mga karnero ug ang imong mga baka, ug tanan nga anaa kanimo.
And thou shalt dwell in the land of Gessen: and thou shalt be near me, thou and thy sons, and thy sons’ sons, thy sheep, and thy herds, and all things that thou hast.
11 Ako magapatagbo sa inyong panginahanglan didto, kay aduna pay lima ka mga tuig sa kagutom, aron dili kamo makabsan, ikaw, imong panimalay, ug ang tanan nga anaa kanimo.
And there I will feed thee, (for there are yet five years of famine remaining), lest both thou perish, and thy house, and all things that thou hast.
12 Tan-awa, sa inyong mga mata, ug ang mata sa akong igsoon nga si Benjamin, nga kini ang akong baba nagasulti kaninyo.
Behold, your eyes, and the eyes of my brother Benjamin see that it is my mouth that speaketh to you.
13 Suginlan ninyo ang akong amahan mahitungod sa tibuok nakong gahom sa Ehipto, sa tanan nga inyong nakita. Pagdali kamo ug dad-a ang akong amahan lugsong ngari.
You shall tell my father of all my glory, and all things that you have seen in Egypt: make haste and bring him to me.
14 Gigakos niya ang iyang igsoon nga si Benjamin sa liog ug mihilak, ug mihilak usab si Benjamin sa iyang liog.
And falling upon the neck of his brother Benjamin, he embraced him and wept: and Benjamin in like manner wept also on his neck.
15 Gihalokan niya ang tanan niyang mga igsoon ug mihilak ngadto kanila. Human niana nakig-istorya kaniya ang iyang mga igsoon.
And Joseph kissed all his brethren, and wept upon every one of them: after which they were emboldened to speak to him.
16 Ang balita mahitungod sa maong butang gisugilon ngadto sa panimalay sa Paraon; “Miabot ang mga igsoon ni Jose” Nahimuot pag-ayo niini ang Paraon ug ang iyang mga sulugoon.
And it was heard, and the fame was abroad in the king’s court: The brethren of Joseph are come: and Pharao with all his family was glad.
17 Miingon ang Paraon kang Jose, “Ingna ang imong mga igsoon, 'Buhata kini; kargahi ang inyong mga hayop ug adto sa yuta sa Canaan.
And he spoke to Joseph that he should give orders to his brethren, saying: Load your beasts, and go into the land of Chanaan.
18 Kuhaa ang inyong amahan ug tibuok panimalay ug anhi kanako. Ihatag ko kaninyo ang maayong yuta sa Ehipto, ug makakaon kamo sa tambok sa yuta.'
And bring away from thence your father and kindred, and come to me: and I will give you all the good things of Egypt, that you may eat the marrow of the land.
19 Karon gisugo kamo, 'Buhata kini, pagkuha ug mga karwahi sa yuta sa Ehipto alang sa inyong mga kabataan ug sa inyong mga asawa. Kuhaa ang inyong amahan ug anhi.
Give orders also that they take wagons out of the land of Egypt, for the carriage of their children and their wives: and say: Take up your father, and make haste to come with all speed:
20 Ayaw kamo kabalaka sa inyong mga kabtangan, tungod kay inyo man ang tanan nga maayo sa yuta sa Ehipto.'”
And leave nothing of your household stuff: for all the riches of Egypt shall be yours.
21 Gibuhat kini sa mga anak ni Israel. Gihatagan sila ni Jose ug mga karwahe sumala sa giingon sa Paraon, ug gihatagan usab sila ug pagkaon sa ilang panaw.
And the sons of Israel did as they were bid. And Joseph gave them wagons according to Pharao’s commandment: and provisions for the way.
22 Kanilang tanan naghatag siya sa matag-usa ug ilisan nga bisti, apan iyang gihatagan si Benjamin ug 300 ka plata ug lima ka ilisan nga bisti.
He ordered also to be brought out for every one of them two robes: but to Benjamin he gave three hundred pieces of silver with five robes of the best:
23 Alang sa iyang amahan gipadala niya kini: napulo ka mga asno nga puno sa mga maayong butang gikan sa Ehipto; ug napulo ka baye nga mga asno nga puno ug trigo, tinapay, ug uban pa nga mga panginahanglan alang sa pagpanaw sa iyang amahan.
Sending to his father as much money and raiment, adding besides ten he asses to carry off all the riches of Egypt, and as many she asses, carrying wheat and bread for the journey.
24 Busa gipagikan niya ang iyang mga igsoon ug sila mibiya. Siya miingon kanila, “Ayaw kamo pag away sa inyong panaw”.
So he sent away his brethren, and at their departing said to them: Be not angry in the way.
25 Milakaw sila pagawas sa Ehipto ug miabot sa yuta sa Canaan, ngadto kang Jacob nga ilang amahan.
And they went up out of Egypt, and came into the land of Chanaan to their father Jacob.
26 Gisuginlan nila siya nga nag-ingon, “Buhi pa si Jose, ug siya ang nagdumala sa tibuok yuta sa Ehipto.” Ug nahibulong ang iyang kasing-kasing, tungod kay wala siya mituo kanila.
And they told him, saying: Joseph thy son is living: and he is ruler in all the land of Egypt. Which when Jacob heard, he awaked as it were out of a deep sleep, yet did not believe them.
27 Gisugilon nila kaniya ang tanan nga mga pulong nga gisulti ni Jose kanila. Sa pagkakita ni Jacob sa mga karwahe nga gipadala ni Jose aron magdala kaniya, nadasig ang espiritu sa iyang amahan nga si Jacob.
They, on the other side, told the whole order of the thing. And when he saw the wagons and all that he had sent his spirit revived,
28 Si Israel miingon, “Husto na. Buhi pa si Jose nga akong anak. Muadto ako ug makig-kita kaniya sa dili pa ako mamatay.”
And he said: It is enough for me, if Joseph my son be yet living: I will go and see him before I die.
