Genesis 33
1 Mihangad si Jacob ug, tan-awa, si Esau nagpadulong na, ug uban kaniya ang 400 ka mga kalalakin-an. Gibahin ni Jacob ang mga kabataan diha kang Lea, Raquel, ug ang duha ka babaye nga mga sulugoon.
Jacob saw Esau in the distance, coming towards him with four hundred men. So he split up the children between Leah, Rachel and the two personal maids.
2 Unya gibutang niya ang mga babaye nga mga sulugoon ug ang ilang mga anak sa unahan, ug gisundan ni Lea ug sa iyang mga anak, ug gisundan kini ni Raquel ug Jose nga anaa sa pinakaulahian sa tanan.
He placed the two personal maids with their children first, then Leah and her children, and Rachel and Joseph last.
3 Nag-una si Jacob kanila. Miyukbo siya sa yuta sa makapito ka higayon, hangtod nahiduol siya sa iyang igsoon.
Then Jacob went ahead of them and bowed low to the ground seven times before approaching his brother.
4 Midagan si Esau aron sa pagtagbo kaniya, migakos kaniya, migakos sa iyang liog, ug mihalok kaniya. Unya nanghilak sila.
Esau ran over to him and hugged him. He put his arms around his neck and kissed him. The two of them wept.
5 Sa paghangad ni Esau, nakita niya ang mga kababayen-an ug ang mga kabataan. Miingon siya, “Kinsa man kining mga katawhan nga imong kauban?” Miingon si Jacob, “Ang mga bata ang madagayaon nga gihatag sa Dios sa imong alagad.”
Then Esau looked around at the women and children. “Who are these people with you?” he asked. “They are the children God graciously gave your servant,” Jacob replied.
6 Unya mipaduol ang mga sulugoong babaye uban sa ilang mga anak, ug miyukbo sila.
The personal maids and their children came over and bowed down.
7 Misunod usab si Lea ug ang iyang mga anak nga mipaduol ug miyukbo. Sa kataposan mipaduol ug miyukbo si Jose ug Raquel.
Then Leah and her children came over and bowed down. Lastly Joseph and Rachel came over and bowed down.
8 Miingon si Esau, “Unsay buot nimong ipasabot niining tanang pundok nga akong nahimamat?” Miingon si Jacob, “Aron makakaplag og kaluoy sa panan-aw sa akong agalon.”
“What were all the livestock for that I met on the way?” Esau asked. “They're a gift to you my lord so you'd treat me well,” Jacob answered.
9 Nag-ingon si Esau, “Igo na ang akong nabatonan, igsoon ko. Tipigi kung unsay anaa kanimo alang sa imong kaugalingon.”
“I have more than enough, my brother! You keep what you have,” said Esau.
10 Nag-ingon si Jacob, “Dili, palihog, kung nakakaplag ako og kaluoy sa imong panan-aw, dawata ang akong gasa gikan sa akong kamot, kay sa pagkatinuod, nakita ko ang imong panagway, ug kini daw sama nga nakita ko ang panagway sa Dios, ug gidawat mo na ako.
“No, please!” Jacob insisted. “If you're happy with me, then please accept the gift I'm giving you. Now I've seen your face again it's like seeing the face of God, and you have welcomed me so kindly!
11 Palihog dawata ang akong gasa nga gidala kanimo, tungod kay ang Dios maluluy-ong nagpatigayon kanako, ug tungod kay igo na ang akong nabatonan.” Niini gipugos siya ni Jacob, ug gidawat kini ni Esau.
Please take the gift I've brought to you because God has treated me so well and I have so much.” So Esau accepted it.
12 Unya miingon si Esau, “Manglakaw na kita. Mag-una ako kanimo.”
“Let's get on our way,” Esau said. “I'll go ahead of you.”
13 Miingon si Jacob kaniya, “Nasayod ang akong agalon nga ang kabataan mga huyang pa, ug ang mga karnero ug ang mga baka adunay mga nating gipasuso. Kung pugson sila sa pagpalakaw bisan sa usa lang ka adlaw, mangamatay ang tanang kahayopan.
“My lord can see that the children are weak,” Jacob responded. “Also, the goats, sheep, and cattle are nursing their young, and if I push them too hard, they'll all die.
14 Palihog tugoti nga ang akong agalon mag-una sa iyang alagad. Maglakaw ako sa mas hinay pa, uyon sa lakang sa kahayopan nga nag-una kanako, ug sa linaktan sa mga kabataan, hangtod nga ako mahiabot sa akong agalon sa Seir.”
You go on, my lord, and your servant will come along slowly, walking with the children, and I'll meet you at Seir.”
15 Miingon si Esau, “Tugoti nga akong ibilin kanimo ang pipila sa akong mga tawo nga uban kanako.” Apan miingon si Jacob, “Nganong buhaton mo man kana? Paigo na ang kaluoy sa akong agalon kanako.”
“Fine, but let me leave some of my men with you,” said Esau. “You're very kind, but there's no need to do that,” Jacob replied.
16 Busa sugod nianang adlawa misugod si Esau sa iyang panaw pauli ngadto sa Seir.
So Esau started on his way back to Seir that day.
17 Ug mipanaw si Jacob padulong sa Sucot, nagtukod siya sa iyang balay, ug naghimo og silonganan alang sa iyang kahayopan. Busa ang ngalan niadtong dapita gitawag og Sucot.
But Jacob headed to Succoth, where he built himself a house and shelters for the livestock. That's why the place is called Succoth.
18 Sa dihang nahiabot si Jacob gikan sa Padan Aram, nahiabot siya nga luwas sa kadaot sa siyudad sa Siquem, nga mao ang yuta sa Canaan. Nagkampo siya duol sa siyudad.
Later Jacob continued his journey from Paddan-aram. He arrived safely at Shechem in the country of Canaan where he camped outside the town.
19 Unya nagpalit siya og usa ka bahin sa yuta kung diin siya nagtukod sa iyang tolda gikan sa mga anak nga lalaki ni Hamor, amahan ni Siquem, sa kantidad nga 100 ka plata.
He bought the plot of ground where he was camping from the sons of Hamor, the founder of Shechem, for 100 pieces of money.
20 Didto nagpabarog siya ug halaran ug gitawag kini ug El Elohe Israel.
He built an altar there and called it El-Elohe-Israel.
