Genesis 33
1 Mihangad si Jacob ug, tan-awa, si Esau nagpadulong na, ug uban kaniya ang 400 ka mga kalalakin-an. Gibahin ni Jacob ang mga kabataan diha kang Lea, Raquel, ug ang duha ka babaye nga mga sulugoon.
And Jacob lifted up his eyes, and looked, and, behold, Esau was coming, and with him four hundred men. And he divided the children unto Leah, and unto Rachel, and unto the two handmaids.
2 Unya gibutang niya ang mga babaye nga mga sulugoon ug ang ilang mga anak sa unahan, ug gisundan ni Lea ug sa iyang mga anak, ug gisundan kini ni Raquel ug Jose nga anaa sa pinakaulahian sa tanan.
And he put the handmaids and their children foremost, and Leah and her children after, and Rachel and Joseph hindermost.
3 Nag-una si Jacob kanila. Miyukbo siya sa yuta sa makapito ka higayon, hangtod nahiduol siya sa iyang igsoon.
And he himself passed over before them, and bowed himself to the ground seven times, until he came near to his brother.
4 Midagan si Esau aron sa pagtagbo kaniya, migakos kaniya, migakos sa iyang liog, ug mihalok kaniya. Unya nanghilak sila.
And Esau ran to meet him, and embraced him, and fell on his neck, and kissed him: and they wept.
5 Sa paghangad ni Esau, nakita niya ang mga kababayen-an ug ang mga kabataan. Miingon siya, “Kinsa man kining mga katawhan nga imong kauban?” Miingon si Jacob, “Ang mga bata ang madagayaon nga gihatag sa Dios sa imong alagad.”
And he lifted up his eyes, and saw the women and the children; and said, Who are these with thee? And he said, The children whom God hath graciously given thy servant.
6 Unya mipaduol ang mga sulugoong babaye uban sa ilang mga anak, ug miyukbo sila.
Then the handmaids came near, they and their children, and they bowed themselves.
7 Misunod usab si Lea ug ang iyang mga anak nga mipaduol ug miyukbo. Sa kataposan mipaduol ug miyukbo si Jose ug Raquel.
And Leah also and her children came near, and bowed themselves: and after came Joseph near and Rachel, and they bowed themselves.
8 Miingon si Esau, “Unsay buot nimong ipasabot niining tanang pundok nga akong nahimamat?” Miingon si Jacob, “Aron makakaplag og kaluoy sa panan-aw sa akong agalon.”
And he said, What meanest thou by all this company which I met? And he said, To find favor in the sight of my lord.
9 Nag-ingon si Esau, “Igo na ang akong nabatonan, igsoon ko. Tipigi kung unsay anaa kanimo alang sa imong kaugalingon.”
And Esau said, I have enough, my brother; let that which thou hast be thine.
10 Nag-ingon si Jacob, “Dili, palihog, kung nakakaplag ako og kaluoy sa imong panan-aw, dawata ang akong gasa gikan sa akong kamot, kay sa pagkatinuod, nakita ko ang imong panagway, ug kini daw sama nga nakita ko ang panagway sa Dios, ug gidawat mo na ako.
And Jacob said, Nay, I pray thee, if now I have found favor in thy sight, then receive my present at my hand; forasmuch as I have seen thy face, as one seeth the face of God, and thou wast pleased with me.
11 Palihog dawata ang akong gasa nga gidala kanimo, tungod kay ang Dios maluluy-ong nagpatigayon kanako, ug tungod kay igo na ang akong nabatonan.” Niini gipugos siya ni Jacob, ug gidawat kini ni Esau.
Take, I pray thee, my gift that is brought to thee; because God hath dealt graciously with me, and because I have enough. And he urged him, and he took it.
12 Unya miingon si Esau, “Manglakaw na kita. Mag-una ako kanimo.”
And he said, Let us take our journey, and let us go, and I will go before thee.
13 Miingon si Jacob kaniya, “Nasayod ang akong agalon nga ang kabataan mga huyang pa, ug ang mga karnero ug ang mga baka adunay mga nating gipasuso. Kung pugson sila sa pagpalakaw bisan sa usa lang ka adlaw, mangamatay ang tanang kahayopan.
And he said unto him, My lord knoweth that the children are tender, and that the flocks and herds with me have their young: and if they overdrive them one day, all the flocks will die.
14 Palihog tugoti nga ang akong agalon mag-una sa iyang alagad. Maglakaw ako sa mas hinay pa, uyon sa lakang sa kahayopan nga nag-una kanako, ug sa linaktan sa mga kabataan, hangtod nga ako mahiabot sa akong agalon sa Seir.”
Let my lord, I pray thee, pass over before his servant: and I will lead on gently, according to the pace of the cattle that are before me and according to the pace of the children, until I come unto my lord unto Seir.
15 Miingon si Esau, “Tugoti nga akong ibilin kanimo ang pipila sa akong mga tawo nga uban kanako.” Apan miingon si Jacob, “Nganong buhaton mo man kana? Paigo na ang kaluoy sa akong agalon kanako.”
And Esau said, Let me now leave with thee some of the folk that are with me. And he said, What needeth it? let me find favor in the sight of my lord.
16 Busa sugod nianang adlawa misugod si Esau sa iyang panaw pauli ngadto sa Seir.
So Esau returned that day on his way unto Seir.
17 Ug mipanaw si Jacob padulong sa Sucot, nagtukod siya sa iyang balay, ug naghimo og silonganan alang sa iyang kahayopan. Busa ang ngalan niadtong dapita gitawag og Sucot.
And Jacob journeyed to Succoth, and built him a house, and made booths for his cattle: therefore the name of the place is called Succoth.
18 Sa dihang nahiabot si Jacob gikan sa Padan Aram, nahiabot siya nga luwas sa kadaot sa siyudad sa Siquem, nga mao ang yuta sa Canaan. Nagkampo siya duol sa siyudad.
And Jacob came in peace to the city of Shechem, which is in the land of Canaan, when he came from Paddan-aram; and encamped before the city.
19 Unya nagpalit siya og usa ka bahin sa yuta kung diin siya nagtukod sa iyang tolda gikan sa mga anak nga lalaki ni Hamor, amahan ni Siquem, sa kantidad nga 100 ka plata.
And he bought the parcel of ground, where he had spread his tent, at the hand of the children of Hamor, Shechem’s father, for a hundred pieces of money.
20 Didto nagpabarog siya ug halaran ug gitawag kini ug El Elohe Israel.
And he erected there an altar, and called it El-Elohe-Israel.
