Genesis 15
1 Pagkahuman niining mga butanga ang pulong ni Yahweh miabot ngadto kang Abram sa usa ka panan-awon, nga nag-ingon, “Ayaw kahadlok Abram! Ako ang imong taming ug dakong ganti.”
After all this had happened, God spoke to Abram in a vision, telling him, “Don't be afraid, Abram! I am your protector, and your truly great reward!”
2 Miingon si Abram, “Ginoo nga Yahweh, unsa ba ang imong mahatag kanako, nga nagapadayon man ako nga walay anak, ug ang makapanunod sa akong panimalay mao si Eliezer nga taga-Damascus?”
But Abram replied, “Lord God, what good is whatever you give me? I don't have any children, and the heir to all that I have is Eliezer of Damascus.”
3 Miingon si Abram, “Sanglit wala mo man ako hatagi ug kaliwat, tan-awa, ang piniyalan sa akong balay maoy makapanunod.”
Abram went on to complain, “Look! You haven't given me any children, so a servant from my household has to be my heir!”
4 Unya, tan-awa, ang pulong ni Yahweh miabot kaniya, nga nag-ingon, “Kining tawhana dili mao ang mamahimo nimong tigpanunod; apan ang gikan gayod sa kaugalingon nimong lawas mao ang imong tigpanunod.”
But then the Lord told him, “This man won't be your heir. Your heir will be your very own son.”
5 Unya gidala niya siya sa gawas, ug miingon, “Hangad sa langit, ug ihapa ang kabituonan, kung maihap mo ba sila.” Unya miingon siya kaniya, “Ingon usab niana kadaghan ang mamahimo nimong mga kaliwat.”
The Lord took Abram outside and said to him, “Look up at the sky. See if you can count the stars! That's how many descendants you will have!”
6 Mituo siya kang Yahweh, ug giisip siya niini nga matarong.
Abram trusted what the Lord said, and so the Lord counted Abram as being in a right relationship with him.
7 Miingon siya kaniya, “Ako si Yahweh, ang nagpagawas kanimo sa Ur sa mga taga-Caldea, aron sa paghatag kanimo niini nga yuta nga imong mapanunod.”
The Lord also told him, “I am the Lord, who led you from Ur of the Chaldeans to give you this land for you to own.”
8 Miingon siya, “Ginoo nga Yahweh, unsaon ko man pagkasayod nga ako kining mapanunod?”
“But Lord God, how can I be certain that I will own it?” Abram asked.
9 Unya miingon siya kaniya, “Dad-i ako ug usa ka nating baka nga tulo ka tuig ang pangidaron, usa ka bayeng kanding nga tulo ka tuig ang pangidaron, usa ka torong karnero nga tulo ka tuig ang pangidaron, usa ka salampati ug usa ka piso nga tukmo.”
The Lord told him, “Bring me a cow, a goat, and a ram, all of them three years old, together with a dove and a young pigeon.”
10 Gidala niya kining tanan ngadto kaniya, ug gitunga niya kini sa duha, ug gibutang ang matag katunga sa atbang sa matag-usa niini, apan wala niya tungaa ang mga langgam.
So Abram took and killed the three animals. Then he cut them in half, and placed each half opposite the other. However, he didn't cut the birds in half.
11 Sa dihang moadto ang mga langgam nga manunukob sa mga patay nga mananap, ginaabog kini ni Abram.
When vultures flew down on the carcasses, Abram frightened them off.
12 Unya sa pagsalop sa adlaw, nakahinanok pag-ayo sa pagtulog si Abram ug, tan-awa, ang lalom ug makalilisang nga kangitngit mitabon kaniya.
As the sun went down, a deep sleep came over Abram, and at the same time a dense and terrifying darkness fell on him.
13 Unya miingon si Yahweh kang Abram, “Hibaloi gayod nga ang imong mga kaliwat mamahimong mga langyaw sa yuta nga dili ilaha, ug mahimo silang ulipon ug dinaog-daog sulod sa 400 ka mga katuigan.
The Lord explained to Abram, “You can be absolutely sure that your descendants will be strangers in a foreign land, where they will be slaves and mistreated for 400 years.
14 Hukman ko ang maong nasod nga ilang alagaran, ug unya manggula sila inubanan sa daghan nga mga kabtangan.
However, I will punish the nation that makes them slaves, and later on they will leave, taking many valuable possessions with them.
15 Apan moadto ka sa imong mga amahan nga malinawon, ug ilubong ka sa sakto nga pangidaron.
But as for you, you will die in peace and be buried, having lived a good long life.
16 Sa ika upat nga kaliwatan mobalik sila dinhi pag-usab, kay ang pagkadaotan sa mga Amorihanon wala pa misangko sa kinutoban niini.”
Four generations later your descendants will come back here to live, because right now the sins of the Amorites have not reached their full extent.”
17 Sa dihang misalop na ang adlaw ug mingitngit na, tan-awa, ang nag-aso ug nagkalayo nga kaang ug ang nagdilaab nga sulo miagi sa tunga sa mga hiniwa.
After the sun set and it grew dark, suddenly a smoking furnace and a flaming torch appeared and passed between the halves of the animal carcasses.
18 Ug niadtong adlawa naghimo si Yahweh ug kasabotan ngadto kang Abram, nga nagaingon, “Ihatag ko sa imong mga kaliwat kining yutaa, gikan sa suba sa Ehipto ngadto sa dakong suba, ang Eufrates—
This is how the Lord made an agreement with Abram that day and promised him, “I'm giving this land to your descendants. It extends from the Wadi of Egypt to the great Euphrates River,
19 ang Kenihanon, ang Kenisihanon, ang Kadmonihanon,
and includes the territory of the Kenites, Kenizzites, Kadmonites,
20 ang Hitihanon, ang Perisihanon, ang Repaihanon,
Hittites, Perizzites, Rephaites,
21 ang Amorihanon, ang Canaanhon, ang Girgasihanon, ug ang Jebusihanon.”
Amorites, Canaanites, Girgashites, and Jebusites.”
