Esdras 9
1 “Sa dihang nahuman na kining mga butanga, miduol kanako ang mga opisyal ug miingon, 'Ang katawhan sa Israel, ang mga pari ug ang mga Levita wala mibulag sa ilang mga kaugalingon gikan sa katawhan sa ubang mga nasod ug gikan sa ilang mga kalaw-ayan: mga Canaanhon, mga Hetihanon, mga Perisihanon, mga Jebusihanon, mga Amorihanon, mga Moabihanon, mga Ehiptohanon, ug mga Amorihanon.
Now when these things were done, the princes came to me, saying, The people of Israel, and the priests, and the Levites, have not separated themselves from the people of the lands, [doing] according to their abominations, [even] of the Canaanites, the Hittites, the Perizzites, the Jebusites, the Ammonites, the Moabites, the Egyptians, and the Amorites.
2 Tungod kay giminyoan nila ang pipila sa ilang mga anak nga babaye ug mga anak nga lalaki, ug nasagolan ang balaang katawhan sa mga tawo sa ubang mga nasod. Ug ang mga opisyal ug mga pangulo mao ang nagsugod sa pagka dili matinumanon.'
For they have taken of their daughters for themselves, and for their sons: so that the holy seed have mingled themselves with the people of [those] lands: yea, the hand of the princes and rulers hath been chief in this trespass.
3 Sa pagkadungog nako niini, gigisi ko ang akong bisti ug kupo ug gilabnot ang buhok gikan sa akong ulo ug bungot, ug milingkod ako nga nasubo.
And when I heard this thing, I rent my garment and my mantle, and plucked off the hair of my head and of my beard, and sat down astonied.
4 Kadtong tanan nga nangalisang sa mga pulong sa Dios sa Israel mahitungod niining pagkadili matinumanon miduol kanako samtang nagalingkod ako sa kaulawan hangtod sa pagkagabii nga paghalad.
Then were assembled unto me every one that trembled at the words of the God of Israel, because of the transgression of those that had been carried away; and I sat astonied until the evening sacrifice.
5 Apan sa gabii nga paghalad mitindog ako sa akong nahimutangan sa kaulawan sa nagisi kong mga bisti ug kupo, ug miluhod ug gidupa ko ang akong mga kamot ngadto kang Yahweh nga akong Dios.
And at the evening sacrifice I arose up from my heaviness; and having rent my garment and my mantle, I fell upon my knees, and spread out my hands unto the LORD my God,
6 Miingon ako, “Dios ko, naulaw ako ug makauulaw nga iyahat ang akong panagway nganha kanimo, tungod sa among kasaypanan nga milapaw na sa among mga ulo, ug ang among mga sala misangko na ngadto sa kalangitan.
And said, O my God, I am ashamed and blush to lift up my face to thee, my God: for our iniquities are increased over [our] head, and our trespass is grown up unto the heavens.
7 Sukad pa sa mga adlaw sa among katigulangan hangtod karon anaa na kami sa dakong pagpakasala. Sa among mga kasaypanan kami, ang among mga hari, ug ang among mga pari gitugyan ngadto sa kamot sa mga hari niining kalibotana, ngadto sa espada, ngadto sa pagkaulipon, ug ngadto sa mga tulisan ug ngadto sa kaulawan, sama kanamo niining panahona.
Since the days of our fathers [have] we [been] in a great trespass unto this day; and for our iniquities have we, our kings, [and] our priests, been delivered into the hand of the kings of the lands, to the sword, to captivity, and to a spoil, and to confusion of face, as [it is] this day.
8 Apan karon sa hamubo nga panahon, miabot ang kaluoy gikan kang Yahweh nga among Dios aron adunay mahibilin pa nga diyutay kanamo ug aron hatagan kami ug tumbanan sa iyang balaang dapit. Alang kini sa among Dios aron malamdagan ang among mga panan-aw ug aron hatagan kami ug diyutay nga tabang sa among pagkaulipon.
And now for a little space grace hath been [shewed] from the LORD our God, to leave us a remnant to escape, and to give us a nail in his holy place, that our God may lighten our eyes, and give us a little reviving in our bondage.
9 Sanglit mga ulipon kami, apan ang among Dios wala malimot kanamo kondili iyang gipakita ang matinud-anong saad nganhi kanamo. Gipakita niya kini ngadto sa hari sa Persia aron sa paghatag kanamo ug bag-ong kusog, aron among tukoron pag-usab ang balay sa Dios ug pabarogon ang mga naguba. Gibuhat niya kini aron nga hatagan kami ug luwas nga pader didto sa Juda ug sa Jerusalem.
For we [were] bondmen; yet our God hath not forsaken us in our bondage, but hath extended mercy unto us in the sight of the kings of Persia, to give us a reviving, to set up the house of our God, and to repair the desolations thereof, and to give us a wall in Judah and in Jerusalem.
10 Apan karon, among Dios, unsa man ang among ikasulti human niini? Gikalimtan namo ang imong mga mando,
And now, O our God, what shall we say after this? for we have forsaken thy commandments,
11 ang mga mando nga imong gihatag sa imong mga alagad nga mga propeta, sa dihang miingon ka nga, “Kining yuta nga inyong adtoan aron panag-iyahon usa ka yuta nga mahugaw. Nahugawan kini pinaagi sa pagkamalaw-ay sa katawhan sa maong dapit. Gilukop nila kini sa ilang kahugawan gikan sa usa ka bahin hangtod sa pikas bahin.
Which thou hast commanded by thy servants the prophets, saying, The land, unto which ye go to possess it, is an unclean land with the filthiness of the people of the lands, with their abominations, which have filled it from one end to another with their uncleanness.
12 Busa karon, ayaw ihatag ngadto kanila ang inyong mga anak nga babaye ngadto sa ilang mga anak nga lalaki; ayaw kuhaa ang ilang mga anak nga babaye alang sa inyong mga anak nga lalaki, ug ayaw tinguhaa ang padayon nilang kalinaw ug kauswagan, aron mahimo kamong kusgan ug makakaon sa abot sa yuta, aron nga makapanunod niini ang inyong mga anak sa tanang panahon.”
Now therefore give not your daughters unto their sons, neither take their daughters unto your sons, nor seek their peace or their wealth for ever: that ye may be strong, and eat the good of the land, and leave [it] for an inheritance to your children for ever.
13 Apan human sa tanang butang nga nahitabo kanamo tungod sa among daotang binuhatan ug sa dako namong sala—sanglit ikaw, among Dios, nagpugong kung unsa ang angay sa among kasaypanan ug gibilin nga buhi—
And after all that is come upon us for our evil deeds, and for our great trespass, seeing that thou our God hast punished us less than our iniquities [deserve], and hast given us [such] deliverance as this;
14 supakon ba namo pag-usab ang imong mga mando ug makigminyo niining mga tawong daotan? Dili ka ba diay masuko ug molaglag kanamo aron nga wala nay bisan usa nga mahibilin kanamo, walay bisan usa nga makaikyas?
Should we again break thy commandments, and join in affinity with the people of these abominations? wouldest not thou be angry with us till thou hadst consumed [us], so that [there should be] no remnant nor escaping?
15 Yahweh, Dios sa Israel, matarong ka, kay ang pipila kanamo nahibilin nga buhi hangtod niining adlawa. Tan-awa! Ania kami dinhi sa imong atubangan uban sa among mga sala, kay walay si bisan kinsa ang makabarog sa imong atubangan tungod niini.”
O LORD God of Israel, thou [art] righteous: for we remain yet escaped, as [it is] this day: behold, we [are] before thee in our trespasses: for we cannot stand before thee because of this.
