Esdras 9
1 “Sa dihang nahuman na kining mga butanga, miduol kanako ang mga opisyal ug miingon, 'Ang katawhan sa Israel, ang mga pari ug ang mga Levita wala mibulag sa ilang mga kaugalingon gikan sa katawhan sa ubang mga nasod ug gikan sa ilang mga kalaw-ayan: mga Canaanhon, mga Hetihanon, mga Perisihanon, mga Jebusihanon, mga Amorihanon, mga Moabihanon, mga Ehiptohanon, ug mga Amorihanon.
And when these things were finished, the princes drew near to me, saying, The people of Israel, and the priests, and the Levites, have not separated themselves from the people of the lands in their abominations, [even] the Chananite, the Ethite, the Pherezite, the Jebusite, the Ammonite, the Moabite, and the Moserite and the Amorite.
2 Tungod kay giminyoan nila ang pipila sa ilang mga anak nga babaye ug mga anak nga lalaki, ug nasagolan ang balaang katawhan sa mga tawo sa ubang mga nasod. Ug ang mga opisyal ug mga pangulo mao ang nagsugod sa pagka dili matinumanon.'
For they have taken of their daughters for themselves and their sons; and the holy seed has passed amongst the nations of the lands, and the hand of the rulers [has been] first in this transgression.
3 Sa pagkadungog nako niini, gigisi ko ang akong bisti ug kupo ug gilabnot ang buhok gikan sa akong ulo ug bungot, ug milingkod ako nga nasubo.
And when I heard this thing, I tore my garments, and trembled, and plucked [some] of the hairs of my head and of my beard, and sat down mourning.
4 Kadtong tanan nga nangalisang sa mga pulong sa Dios sa Israel mahitungod niining pagkadili matinumanon miduol kanako samtang nagalingkod ako sa kaulawan hangtod sa pagkagabii nga paghalad.
Then there assembled to me all that followed the word of the God of Israel, on account of the transgression of the captivity; and I remained mourning until the evening sacrifice.
5 Apan sa gabii nga paghalad mitindog ako sa akong nahimutangan sa kaulawan sa nagisi kong mga bisti ug kupo, ug miluhod ug gidupa ko ang akong mga kamot ngadto kang Yahweh nga akong Dios.
And at the evening sacrifice I rose up from my humiliation; and when I had tore my garments, then I trembled, and I bow myself on my knees, and spread out my hands to the Lord God,
6 Miingon ako, “Dios ko, naulaw ako ug makauulaw nga iyahat ang akong panagway nganha kanimo, tungod sa among kasaypanan nga milapaw na sa among mga ulo, ug ang among mga sala misangko na ngadto sa kalangitan.
and I said, O Lord, I am ashamed and confounded, O my God, to lift up my face to you: for our transgressions have abounded over our head, and our trespasses have increased even to heaven.
7 Sukad pa sa mga adlaw sa among katigulangan hangtod karon anaa na kami sa dakong pagpakasala. Sa among mga kasaypanan kami, ang among mga hari, ug ang among mga pari gitugyan ngadto sa kamot sa mga hari niining kalibotana, ngadto sa espada, ngadto sa pagkaulipon, ug ngadto sa mga tulisan ug ngadto sa kaulawan, sama kanamo niining panahona.
From the days of our fathers we have been in a great trespass until this day: and because of our iniquities we, and our kings, and our children, have been delivered into the hand of the kings of the Gentiles by the sword, and by captivity, and by spoil, and with shame of our face, as at this day.
8 Apan karon sa hamubo nga panahon, miabot ang kaluoy gikan kang Yahweh nga among Dios aron adunay mahibilin pa nga diyutay kanamo ug aron hatagan kami ug tumbanan sa iyang balaang dapit. Alang kini sa among Dios aron malamdagan ang among mga panan-aw ug aron hatagan kami ug diyutay nga tabang sa among pagkaulipon.
And now our God has dealt mercifully with us, so as to leave us to escape, and to give us an establishment in the place of his sanctuary, to enlighten our eyes, and to give a little quickening in our servitude.
9 Sanglit mga ulipon kami, apan ang among Dios wala malimot kanamo kondili iyang gipakita ang matinud-anong saad nganhi kanamo. Gipakita niya kini ngadto sa hari sa Persia aron sa paghatag kanamo ug bag-ong kusog, aron among tukoron pag-usab ang balay sa Dios ug pabarogon ang mga naguba. Gibuhat niya kini aron nga hatagan kami ug luwas nga pader didto sa Juda ug sa Jerusalem.
For we are slaves, yet in our servitude the Lord our God has not deserted us; and he has extended favour to us in the sight of the kings of the Persians, to give us a quickening, that they should raise up the house of our God, and restore the desolate places of it, and to give us a fence in Juda and Jerusalem.
10 Apan karon, among Dios, unsa man ang among ikasulti human niini? Gikalimtan namo ang imong mga mando,
What shall we say, our God, after this? for we have forsaken your commandments,
11 ang mga mando nga imong gihatag sa imong mga alagad nga mga propeta, sa dihang miingon ka nga, “Kining yuta nga inyong adtoan aron panag-iyahon usa ka yuta nga mahugaw. Nahugawan kini pinaagi sa pagkamalaw-ay sa katawhan sa maong dapit. Gilukop nila kini sa ilang kahugawan gikan sa usa ka bahin hangtod sa pikas bahin.
which you have given us by the hand of your servants the prophets, saying, The land, into which you go to inherit it, is a land subject to disturbance by the removal of the people of the nations for their abominations, wherewith they have filled it from one end to the other by their uncleanness.
12 Busa karon, ayaw ihatag ngadto kanila ang inyong mga anak nga babaye ngadto sa ilang mga anak nga lalaki; ayaw kuhaa ang ilang mga anak nga babaye alang sa inyong mga anak nga lalaki, ug ayaw tinguhaa ang padayon nilang kalinaw ug kauswagan, aron mahimo kamong kusgan ug makakaon sa abot sa yuta, aron nga makapanunod niini ang inyong mga anak sa tanang panahon.”
And now give not your daughters to their sons, and take not of their daughters for your sons, neither shall you seek their peace or their good for ever: that you may be strong, and eat the good of the land, and transmit it as an inheritance to your children for ever.
13 Apan human sa tanang butang nga nahitabo kanamo tungod sa among daotang binuhatan ug sa dako namong sala—sanglit ikaw, among Dios, nagpugong kung unsa ang angay sa among kasaypanan ug gibilin nga buhi—
And after all that is come upon us because of our evil deeds, and our great trespass, [it is clear] that there is none such as our God, for you has lightly visited our iniquities, and given us deliverance;
14 supakon ba namo pag-usab ang imong mga mando ug makigminyo niining mga tawong daotan? Dili ka ba diay masuko ug molaglag kanamo aron nga wala nay bisan usa nga mahibilin kanamo, walay bisan usa nga makaikyas?
whereas we have repeatedly broken your commandments, and intermarried with the people of the lands: be not very angry with us to [our] utter destruction, so that there should be no remnant or escaping one.
15 Yahweh, Dios sa Israel, matarong ka, kay ang pipila kanamo nahibilin nga buhi hangtod niining adlawa. Tan-awa! Ania kami dinhi sa imong atubangan uban sa among mga sala, kay walay si bisan kinsa ang makabarog sa imong atubangan tungod niini.”
O Lord God of Israel, you [are] righteous; for we remain [yet] escaped, as at this day: behold, we [are] before you in our trespasses: for we can’t stand before you on this account.
