Esdras 9
1 “Sa dihang nahuman na kining mga butanga, miduol kanako ang mga opisyal ug miingon, 'Ang katawhan sa Israel, ang mga pari ug ang mga Levita wala mibulag sa ilang mga kaugalingon gikan sa katawhan sa ubang mga nasod ug gikan sa ilang mga kalaw-ayan: mga Canaanhon, mga Hetihanon, mga Perisihanon, mga Jebusihanon, mga Amorihanon, mga Moabihanon, mga Ehiptohanon, ug mga Amorihanon.
Og der dette var fuldendt, gik de Øverste frem til mig og sagde: Israels Folk og Præsterne og Leviterne have ikke holdt sig adskilte fra Folkene i Landene, som de burde efter de Vederstyggeligheder, som begaas af Kananiterne, Hethiterne, Feresiterne, Jebusiterne, Ammoniterne, Moabiterne, Ægypterne og Amoriterne;
2 Tungod kay giminyoan nila ang pipila sa ilang mga anak nga babaye ug mga anak nga lalaki, ug nasagolan ang balaang katawhan sa mga tawo sa ubang mga nasod. Ug ang mga opisyal ug mga pangulo mao ang nagsugod sa pagka dili matinumanon.'
thi de have taget af deres Døtre for sig og for deres Sønner, og den hellige Sæd har blandet sig med Folkene i Landene; og de Øverstes og Forstandernes Haand har været den første i denne Forsyndelse.
3 Sa pagkadungog nako niini, gigisi ko ang akong bisti ug kupo ug gilabnot ang buhok gikan sa akong ulo ug bungot, ug milingkod ako nga nasubo.
Og der jeg hørte dette Ord, sønderrev jeg min Kjortel og min Kappe, og jeg rev Haar af mit Hoved og mit Skæg og sad forfærdet.
4 Kadtong tanan nga nangalisang sa mga pulong sa Dios sa Israel mahitungod niining pagkadili matinumanon miduol kanako samtang nagalingkod ako sa kaulawan hangtod sa pagkagabii nga paghalad.
Da samledes til mig hver, der skælvede for Israels Guds Ord over deres Forsyndelses Skyld, som havde været bortførte, og jeg sad forfærdet indtil Aftenmadoffers Tid.
5 Apan sa gabii nga paghalad mitindog ako sa akong nahimutangan sa kaulawan sa nagisi kong mga bisti ug kupo, ug miluhod ug gidupa ko ang akong mga kamot ngadto kang Yahweh nga akong Dios.
Og ved Aftenmadoffers Tid stod jeg op fra min Faste, efterat jeg havde sønderrevet min Kjortel og min Kappe, og jeg faldt paa mine Knæ og udbredte mine Hænder til Herren min Gud,
6 Miingon ako, “Dios ko, naulaw ako ug makauulaw nga iyahat ang akong panagway nganha kanimo, tungod sa among kasaypanan nga milapaw na sa among mga ulo, ug ang among mga sala misangko na ngadto sa kalangitan.
og jeg sagde: Min Gud! jeg blues og skammer mig ved at opløfte mit Ansigt til dig, min Gud; thi vore Misgerninger ere mangfoldige og gaa os over Hovedet, og vor Skyld er stor indtil Himmelen.
7 Sukad pa sa mga adlaw sa among katigulangan hangtod karon anaa na kami sa dakong pagpakasala. Sa among mga kasaypanan kami, ang among mga hari, ug ang among mga pari gitugyan ngadto sa kamot sa mga hari niining kalibotana, ngadto sa espada, ngadto sa pagkaulipon, ug ngadto sa mga tulisan ug ngadto sa kaulawan, sama kanamo niining panahona.
Fra vore Fædres Dage af have vi været i stor Skyld indtil denne Dag, og for vore Misgerningers Skyld ere vi, ja vi, vore Konger, vore Præster, givne i Kongernes Haand i Landene, givne hen til Sværd, til Fangenskab og til Rov og til vore Ansigters Blusel, som det ses paa denne Dag.
8 Apan karon sa hamubo nga panahon, miabot ang kaluoy gikan kang Yahweh nga among Dios aron adunay mahibilin pa nga diyutay kanamo ug aron hatagan kami ug tumbanan sa iyang balaang dapit. Alang kini sa among Dios aron malamdagan ang among mga panan-aw ug aron hatagan kami ug diyutay nga tabang sa among pagkaulipon.
Men nu er et lidet Øjeblik sket os Naade af Herren vor Gud, at han har ladet os nogle undkomne blive tilovers og sat os som en Nagle paa sit hellige Sted, saa at vor Gud har opklaret vore Øjne og givet os et lidet Livsophold i vor Trældom;
9 Sanglit mga ulipon kami, apan ang among Dios wala malimot kanamo kondili iyang gipakita ang matinud-anong saad nganhi kanamo. Gipakita niya kini ngadto sa hari sa Persia aron sa paghatag kanamo ug bag-ong kusog, aron among tukoron pag-usab ang balay sa Dios ug pabarogon ang mga naguba. Gibuhat niya kini aron nga hatagan kami ug luwas nga pader didto sa Juda ug sa Jerusalem.
thi vi ere Trælle; dog vor Gud har ikke forladt os i vor Trældom, og han har tilvendt os Miskundhed hos Kongerne i Persien for at give os Livsophold, at vi kunde opføre vor Guds Hus og oprejse dets øde Steder, og for at give os et Gærde i Juda og Jerusalem.
10 Apan karon, among Dios, unsa man ang among ikasulti human niini? Gikalimtan namo ang imong mga mando,
Og nu, vor Gud, hvad skulle vi sige herefter? da vi have forladt dine Bud,
11 ang mga mando nga imong gihatag sa imong mga alagad nga mga propeta, sa dihang miingon ka nga, “Kining yuta nga inyong adtoan aron panag-iyahon usa ka yuta nga mahugaw. Nahugawan kini pinaagi sa pagkamalaw-ay sa katawhan sa maong dapit. Gilukop nila kini sa ilang kahugawan gikan sa usa ka bahin hangtod sa pikas bahin.
hvilke du har budet ved dine Tjenere, Profeterne, sigende: Det Land, som I komme ind udi at eje, det er et Land, som er urent ved Landenes Folks Urenhed og ved deres Vederstyggelighed, hvormed de i deres Urenhed have opfyldt det, fra den ene Ende til den anden.
12 Busa karon, ayaw ihatag ngadto kanila ang inyong mga anak nga babaye ngadto sa ilang mga anak nga lalaki; ayaw kuhaa ang ilang mga anak nga babaye alang sa inyong mga anak nga lalaki, ug ayaw tinguhaa ang padayon nilang kalinaw ug kauswagan, aron mahimo kamong kusgan ug makakaon sa abot sa yuta, aron nga makapanunod niini ang inyong mga anak sa tanang panahon.”
Saa skulle I nu ikke give eders Døtre til deres Sønner og ikke tage deres Døtre til eders Sønner og ikke søge deres Fred og deres gode indtil evig Tid, paa det I skulle blive stærke og æde det gode i Landet og indtage det til Ejendom for eders Børn indtil evig Tid.
13 Apan human sa tanang butang nga nahitabo kanamo tungod sa among daotang binuhatan ug sa dako namong sala—sanglit ikaw, among Dios, nagpugong kung unsa ang angay sa among kasaypanan ug gibilin nga buhi—
Og efter alt det, som er kommet over os for vore onde Gerninger og for vor store Skyld, da du, vor Gud, har sparet os langt over vor Misgerning og givet os en Redning, som denne er:
14 supakon ba namo pag-usab ang imong mga mando ug makigminyo niining mga tawong daotan? Dili ka ba diay masuko ug molaglag kanamo aron nga wala nay bisan usa nga mahibilin kanamo, walay bisan usa nga makaikyas?
Skulde vi da vende om og gøre dine Bud til intet og gøre Svogerskab med Folk, som have gjort disse Vederstyggeligheder? monne du ikke skulde blive vred paa os, indtil at der gjordes Ende paa os, saa at der ingen blev tilovers og ingen Redning?
15 Yahweh, Dios sa Israel, matarong ka, kay ang pipila kanamo nahibilin nga buhi hangtod niining adlawa. Tan-awa! Ania kami dinhi sa imong atubangan uban sa among mga sala, kay walay si bisan kinsa ang makabarog sa imong atubangan tungod niini.”
Herre, Israels Gud! du er retfærdig, thi vi ere overblevne som en Levning, som det ses paa denne Dag; se, vi ere for dit Ansigt i vor Skyld, thi ved sligt kan ingen bestaa for dit Ansigt.
