Ezequiel 9
1 Unya nadungog ko ang iyang singgit, ug miingon, “Tugoti nga moadto ang mga tigbantay ngadto sa siyudad, padad-a ang matag-usa uban sa iyang hinagiban sa kalaglagan.”
Then he cried in my ears with a loud voice, saying, "Cause those who are in charge of the city to draw near, every man with his destroying weapon in his hand."
2 Unya tan-awa! Miabot ang unom ka kalalakin-an gikan sa agianan sa ibabaw nga ganghaan nga nag-atubang sa amihanan, dala sa matag usa ang iyang hinagiban sa pagpatay. Adunay usa ka tawo sa ilang taliwala nga nagbisti ug lino nga adunay kagamitan sa escriba sa iyang kiliran. Busa misulod sila ug mibarog sa tapad sa tumbaga nga halaran.
Look, six men came from the way of the Upper Gate, which lies toward the north, every man with his slaughter weapon in his hand; and one man in their midst clothed in linen, with a writer's inkhorn by his side. They went in, and stood beside the bronze altar.
3 Unya mikayab ang himaya sa Dios sa Israel gikan sa mga kerubin diin kini nahimutang sa pultahan sa balay. Gitawag niya ang tawo nga nagbisti ug lino nga adunay kagamitan sa escriba sa iyang kiliran.
The glory of the God of Israel was gone up from the cherub, whereupon it was, to the threshold of the house: and he called to the man clothed in linen, who had the writer's inkhorn by his side.
4 Miingon si Yahweh kaniya, “Agi taliwala sa siyudad —taliwala sa Jerusalem—ug paghimo ug timailhan sa mga agtang niadtong mga nag-agulo ug nanghupaw tungod sa tanang kadaotan nga gibuhat taliwala sa siyudad.”
Jehovah said to him, "Go through the midst of the city, through the midst of Jerusalem, and set a mark on the foreheads of the men that sigh and that cry over all the abominations that are done in its midst."
5 Unya nakigsulti siya sa uban samtang ako naminaw, “Agi sa siyudad sunod kaniya ug pagpatay. Ayaw pagpakita ug kaluoy, ug ayaw palingkawasa
To the others he said in my hearing, "Go through the city after him, and strike: do not let your eye spare, neither have pity;
6 hamtong man nga lalaki, batan-ong lalaki, ulay, gamay nga mga bata o kababayen-an. Pamatya silang tanan! Apan ayaw ilakip ang si bisan kinsa nga adunay timailhan sa iyang ulo. Pagsugod sa akong balaang dapit!” Busa nagsugod sila sa mga kadagkoan nga anaa atubangan sa balay.
kill utterly the old man, the young man and the virgin, and little children and women; but do not come near any man on whom is the mark: and begin at my sanctuary." Then they began at the old men that were before the house.
7 Miingon siya kanila, “Hugawi ang balay, ug pun-a sa patay kining mga hawanan. Padayon!” Busa milakaw sila ug gisulong ang siyudad.
He said to them, "Defile the house, and fill the courts with the slain. Go forth." They went forth, and struck in the city.
8 Samtang gisulong nila kini, nakita ko ang akong kaugalingon nga nag-inusara, mihapa ug midanguyngoy ako ug miingon, “O, Yahweh nga Ginoo, laglagon mo ba ang tanang nahibilin sa Israel diha sa pagbubo sa imong kapungot sa Jerusalem?”
It happened, while they were smiting, and I was left, that I fell on my face, and cried, and said, "Ah, Jehovah. Will you destroy all the residue of Israel in your pouring out of your wrath on Jerusalem?"
9 Miingon siya kanako, “Hilabihan gayod kadako ang kasal-anan sa panimalay sa Israel ug Juda.” Napuno ug dugo ang yuta ug napuno sa mga kadaotan ang siyudad, sanglit miingon man sila, 'Gikalimtan ni Yahweh ang yuta,' ug 'wala nakakita si Yahweh!'
Then he said to me, "The iniquity of the house of Israel and Judah is exceedingly great, and the land is full of blood, and the city full of perversion: for they say, 'Jehovah has forsaken the land, and Jehovah doesn't see.'
10 Busa, dili ako magpakita ug kaluoy, dili ko sila palingkawason. Dad-on ko hinuon kining tanan diha kanila.”
As for me also, my eye shall not spare, neither will I have pity, but I will bring their way on their head."
11 Tan-awa! mibalik ang tawo nga nagbisti ug lino nga adunay kagamitan sa escriba sa iyang kiliran. Nagpahibalo siya ug miingon, “Gibuhat ko na ang tanan nimong gimando.”
Look, the man clothed in linen, who had the inkhorn by his side, reported the matter, saying, "I have done as you have commanded me."
