Ezequiel 8

1 Busa nahitabo kini sa ikaunom nga tuig ug sa ikaunom nga bulan, sa ikalima nga adlaw sa bulan, samtang naglingkod ako sa akong balay ug naglingkod sa akong atubangan ang mga kadagkoan sa Juda, mitapion kanako didto pag-usab ang kamot ni Yahweh nga Ginoo.

Godine šeste, šestoga mjeseca, petoga dana, dok sjeđah u svojoj kući, a preda mnom starješine judejske, spusti se na me ruka Jahvina.

2 Busa mitan-aw ako, ug tan-awa, adunay susama sa panagway sa usa ka tawo. Adunay kalayo gikan sa iyang mga dapidapi hangtod sa ubos nga bahin. Ug gikan sa iyang mga dapidapi paingon sa taas nga bahin adunay panagway sa usa ka butang nga nagsinaw, sama sa naggilak nga puthaw.

Pogledah, i gle: tu kao neki čovjek; od njegovih kao bokova naniže oganj, a od njegovih kao bokova naviše bljeskanje, nešto poput usijane kovine.

3 Unya mikab-ot siya nga daw usa ka kamot ug gikuha ako pinaagi sa buhok sa akong ulo; gibayaw ako sa Espiritu taliwala sa yuta ug sa langit, ug sa mga panan-awon gikan sa Dios, gidala niya ako sa Jerusalem, sa pultahan sulod sa amihanang bahin sa ganghaan, diin nagbarog ang diosdios nga naghagit ug hilabihang pangabugho.

Ispruži nešto nalik na ruku i uhvati me za kosu na glavi. Uto me duh podiže između zemlje i neba i ponese me u božanskome viđenju u Jeruzalem, na ulaz unutrašnjih vrata, što su okrenuta prema sjeveru gdje stoji kumir, ljubomora koja izaziva ljubomoru.

4 Unya tan-awa, anaa didto ang himaya sa Dios sa Israel, sumala sa panan-awon nga akong nakita didto sa patag.

I gle, ondje bijaše Slava Boga Izraelova, kao što je vidjeh u dolini.

5 Unya miingon siya kanako, “Anak sa tawo, iyahat ang imong mga mata ngadto sa amihanan.” Busa giyahat ko ang akong mga mata ngadto sa amihanan, ug ngadto sa amihanan sa ganghaan padulong sa halaran, didto sa pultahan, anaa ang diosdios sa pangabugho.

I reče mi: “Sine čovječji, podigni oči prema sjeveru!” I podigoh oči prema sjeveru. I gle, kumir, ljubomora, bijaše i na sjeveru, kraj vrata žrtvenika, na strani prema ulazu.

6 Busa miingon siya kanako, “Anak sa tawo, nakita ba nimo ang ilang ginabuhat? Mao kini ang mga hilabihan kadaotan nga ginabuhat sa panimalay sa Israel dinhi aron mopahilayo ako gikan sa akong balaang dapit. Apan molingi ka ug makakita ug hilabihan pa kadaotan nga mga butang.”

I reče mi: “Sine čovječji, vidiš li što oni ovdje čine? Velike su to gnusobe što ih dom Izraelov ovdje čini, samo da me udalji iz mojega Svetišta. A vidjet ćeš i gorih gnusoba!”

7 Unya gidala niya ako sa pultahan sa hawanan ug mitan-aw ako, ug adunay bangag ang paril.

I povede me do vrata predvorja. Pogledah, i gle: u zidu pukotina.

8 Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, pagbakbak niini nga paril. “Busa gibakbakan ko ang paril, ug didto adunay pultahan.

I reče mi: “Sine čovječji, probij taj zid!” Probih zid, a ono - ulaz!

9 Unya miingon siya kanako, “Lakaw ug tan-awa ang daotang mga butang nga ilang ginabuhat dinhi.”

I reče mi: “Uđi i pogledaj strahovite gadosti što se ovdje čine!”

10 Busa misulod ako ug mitan-aw, ug tan-awa! Adunay matag porma sa nagakamang ug dulumtanan nga mananap! Gikulit ngadto sa tibuok paril ang matag diosdios sa panimalay sa Israel.

Uđoh i pogledah. I gle, svakojake slike gmazova i gnusnih životinja - sve kumiri doma Izraelova, našarani na zidu, svuda uokolo.

11 Atua didto ang 70 ka mga kadagkoan sa panimalay sa Israel, ug nagabarog sa ilang taliwala si Jaazania nga anak nga lalaki ni Shafan. Nagabarog sila sa atubangan sa mga larawan, ug adunay dala nga butanganan sa insenso ang matag tawo aron mopataas ang kahumot sa aso sa insenso.

A pred tim kumirima sedamdesetorica ljudi od starješina doma Izraelova, i među njima i Šafanov sin Jaazanija. I svakome od njih u ruci kadionica iz koje se podiže oblak kada miomirisnoga.

12 Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, nakita ba nimo ang ginabuhat sa mga kadagkoan sa panimalay sa Israel didto sa ngitngit? Nagabuhat ang matag-usa niini sa tago nga lawak sa iyang diosdios, kay miingon sila, “Dili kita makita ni Yahweh! Gisalikway na ni Yahweh ang yuta.”

I reče mi: “Sine čovječji, vidiš li što u toj tami rade starješine doma Izraelova, svatko u svojoj oslikanoj komori? I još govore: Jahve nas ne vidi jer je Jahve napustio zemlju!”

13 Unya miingon siya kanako, “Lingi pag-usab ug tan-awa ang uban pang hilabihan kadaotan nga ilang ginabuhat.”

I reče mi još: “A vidjet ćeš i gorih gnusoba što se ovdje čine!”

14 Pagkahuman gidala niya ako sa pultahan sa ganghaan sa balay ni Yahweh nga atua sa amihanang bahin, ug tan-awa! Naglingkod didto ang kababayen-an nga nagbangotan alang kang Tamuz.

I povede me do vrata Doma Jahvina što su okrenuta prema sjeveru. I gle, ondje sjeđahu žene i oplakivahu Tamuza.

15 Busa miingon siya kanako, “Nakita ba nimo kini, anak sa tawo? Lingi pag-usab ug tan-awa bisan pa ang hilabihan kadaotan kaysa niini.”

I reče mi: “Vidiš li, sine čovječji? A vidjet ćeš i gorih gnusoba od ovih!”

16 Gidala niya ako ngadto sa sulod sa hawanan nga balay ni Yahweh, ug tan-awa! sa pultahan sa templo ni Yahweh taliwala sa portico ug sa halaran, adunay mga 25 ka kalalakin-an nga nagtalikod sa templo ni Yahweh ug nag-atubang sila sa sidlakan, ug nagasimba sila sa adlaw.

I povede me u unutrašnje predvorje Doma Jahvina. Ondje, na ulazu u Hekal Jahvin, između trijema i žrtvenika, bijaše oko dvadeset i pet ljudi, okrenutih leđima Hekalu Jahvinu, a licem prema istoku, i ondje se prema istoku klanjahu suncu.

17 Miingon siya kanako, “Nakita ba nimo kini, anak sa tawo? Diyutay ba lamang kini nga mga butang alang sa panimalay sa Juda nga buhaton kining daotang mga butang nga ilang ginabuhat dinhi? Kay gipuno nila ang yuta sa kabangis ug mibalik sila pag-usab aron sa paghagit kanako nga masuko, diha sa pagbutang ug sanga sa ilang mga ilong.

I reče mi: “Vidiš li to, sine čovječji? Malo li je domu Judinu svih ovih gnusoba što ih ovdje čine, nego mi još zemlju pune i nasiljem, i ponovo me izazivaju i granama pred nosom mašu?

18 Busa pagabuhaton ko usab diha kanila; dili ako magpakita ug kaluoy, dili ko sila palingkawason. Bisan pa ug mohilak sila sa makusog nga tingog sa akong igdulungog, dili ko sila paminawon.”

Zato ću i ja sada postupiti s njima jarosno i oči se moje više neće sažaliti i neću im se smilovati. I kad stanu iza glasa vikati na moje uši, neću ih uslišiti.”