Ezequiel 6

1 Miabot ang pulong ni Yahweh nganhi kanako, nga nag-ingon,

And there is a word of Jehovah unto me, saying:

2 “Anak sa tawo, atubanga ang kabukiran sa Israel ug pagpanagna ngadto kanila.

'Son of man, set thy face unto mountains of Israel, and prophesy concerning them:

3 Ingna, 'Kabukiran sa Israel, paminawa ang pulong ni Yahweh nga Ginoo! Miingon si Yahweh nga Ginoo niini ngadto sa kabukiran ug sa kabungtoran, ngadto sa agianan sa sapa, ug ngadto sa mga walog: Tan-awa! Magdala ako ug espada batok kaninyo, ug gub-on ko ang anaa sa inyong taas nga mga dapit.

And thou hast said: Mountains of Israel, Hear ye a word of the Lord Jehovah: Thus said the Lord Jehovah To the mountains, and to the hills, To the streams, and to the valleys, Lo, I, I am bringing in against you a sword, And I have destroyed your high places.

4 Unya mahimong biniyaan ang inyong mga halaran ug mangalumpag ang inyong mga haligi, ug ilabay nako ang inyong mga patayng lawas ngadto sa atubangan sa ilang mga diosdios.

And desolated have been your altars, And broken your images, And I have caused your wounded to fall before your idols,

5 Akong ipahimutang ang mga patayng lawas sa katawhan sa Israel sa atubangan sa ilang mga diosdios, ug katagon ang inyong mga bukog palibot sa inyong mga halaran.

And put the carcases of the sons of Israel before their idols, And scattered your bones round about your altars.

6 Bisan asa kamo mopuyo, pagalaglagon ang mga siyudad ug mangalumpag ang mga anaa sa inyong taas nga mga dapit, aron nga mangaguba ug mahimong biniyaan ang inyong mga halaran. Unya mangaguba ug mangahanaw kini, mangalumpag ang inyong mga haligi ug mangahanaw ang inyong mga binuhat.

In all your dwellings the cities are laid waste, And the high places are desolate, So that waste and desolate are your altars, And broken and ceased have your idols, And cut down have been your images, And blotted out have been your works.

7 Mangahagba ang mga patay diha sa inyong taliwala ug mahibaloan ninyo nga ako mao si Yahweh.

And fallen hath the wounded in your midst, And ye have known that I [am] Jehovah.

8 Apan luwason ko ang pipila nga nahibilin diha kaninyo, ug adunay pipila nga makaikyas sa espada taliwala sa mga kanasoran, sa dihang natibulaag kamo ngadto sa ubang kanasoran.

And I have caused [some] to remain, In their being to you the escaped of the sword among nations, In your being scattered through lands.

9 Unya naghunahuna kanako kadtong nakaikyas taliwala sa kanasoran diin sila pagabihagon, nga nagsubo ako tungod sa ilang maluibon nga kasingkasing nga mibiya gikan kanako, ug pinaagi sa ilang mga mata nga malaw-ay nga nagatan-aw sa ilang mga diosdios. Unya ipakita nila diha sa ilang mga panagway ang kasilag tungod sa kadaotan nga ilang gibuhat pinaagi sa tanan nilang malaw-ay nga mga binuhatan.

And remembered Me have your escaped among nations, Whither they have been taken captive, Because I have been broken with their heart that is going a-whoring, That hath turned aside from off Me, And with their eyes they are going a-whoring after their idols, And they have been loathsome in their own faces, For the evils that they have done — all their abominations.

10 Busa mahibaloan nila nga ako mao si Yahweh. Adunay katuyoan nga miingon ako nga akong ipadala kining mga katalagman ngadto kanila.

And they have known that I [am] Jehovah, Not for nought have I spoken to do to them this evil.

11 Miingon si Yahweh nga Ginoo niini: Ipakpak ang inyong mga kamot ug iindak-indak ang inyong tiil! Singgit, 'Pagkaalaot!' tungod sa tanang daotan nga binuhatan sa panimalay sa Israel! Tungod kay mahagba sila pinaagi sa espada, kagutom ug hampak.

Thus said the Lord Jehovah: 'Smite with thy palm, and stamp with thy foot, And say: Alas, for all the evil abominations of the house of Israel, Who by sword, by famine, and by pestilence do fall.

12 Mamatay pinaagi sa hampak ang atua sa layo, ug mamatay pinaagi sa espada ang anaa sa duol. Mamatay pinaagi sa kagutom kadtong mga nahibilin ug nangaluwas. Niini nga paagi mapatuman ko ang akong kapungot batok kanila.

The far-off by pestilence dieth, And the near by sword falleth, And the left and the besieged by famine dieth, And I have completed my fury upon them.

13 Unya mahibaloan ninyo nga ako mao si Yahweh, sa dihang ipahimutang ang mga patay taliwala sa ilang mga diosdios, palibot sa ilang mga halaran, sa matag taas nga bungtod—ngadto sa tanang kinatumyan sa bukid, ug ilalom sa matag dagkong kahoy ug labong nga kahoy sa tugas—ang mga dapit diin sila nagsunog ug mga insenso ngadto sa tanan nilang mga diosdios.

And ye have known that I [am] Jehovah, In their wounded being in the midst of their idols, Round about their altars, On every high hill, on all tops of mountains, And under every green tree, and under every thick oak, The place where they gave sweet fragrance to all their idols.

14 Hampakon nako sila pinaagi sa akong kamot ug himoon kung awa-aw ug biniyaan ang maong yuta, gikan sa kamingawan paingon sa Dibla, diha sa tanang dapit diin sila namuyo. Unya mahibaloan nila nga ako si Yahweh.”

And I have stretched out my hand against them, And have made the land a desolation, Even a desolation from the wilderness to Diblath, In all their dwellings, And they have known that I [am] Jehovah!'