< Ezequiel 12 >

1 Miabot kanako ang pulong ni Yahweh nga nag-ingon,
HERRENS Ord kom til mig saaledes:
2 “Anak sa tawo, nagpuyo ka taliwala sa masinupakon nga panimalay, diin aduna silay mga mata aron sa pagtan-aw apan dili sila makakita; ug aduna silay mga dalunggan aron maminaw apan dili makadungog, tungod kay masinupakon man sila nga panimalay.
Menneskesøn! Du bor midt i den genstridige Slægt, som har Øjne at se med, men ikke ser, og Ører at høre med, men ikke hører, thi de er en genstridig Slægt.
3 Busa alang kanimo, anak sa tawo, andama ang imong mga butang alang sa pagbihag kanimo, ug pagsugod sa paglakaw panahon sa adlaw diha sa ilang atubangan, tungod kay pagabihagon ko ikaw sa ilang atubangan gikan sa imong dapit ngadto sa laing dapit. Tingali ug makakita sila, bisan pa ug masinupakon sila nga panimalay.
Men du, Menneskesøn, udrust dig ved højlys Dag i deres Paasyn som en, der drager i Landflygtighed, og drag saa i deres Paasyn fra Stedet, hvor du bor, til et andet Sted! Maaske de saa faar Øjnene op; thi de er en genstridig Slægt.
4 Dad-on nimo ang imong mga butang alang sa pagbihag kanimo samtang adlaw pa diha sa ilang atubangan; gawas inig kagabii diha sa ilang atubangan sa samang pamaagi nga bihagon ang usa ka tawo.
Bær ved højlys Dag i deres Paasyn dine Sager udenfor, som om du skal i Landflygtighed, men selv skal du drage bort om Aftenen i deres Paasyn som en, der drager i Landflygtighed.
5 Bakbaki ang paril diha sa ilang atubangan ug gawas agi niini.
Slaa i deres Paasyn Hul i Væggen og drag ud derigennem;
6 Pas-ana ang imong mga butang diha sa ilang atubangan, ug dad-a kini ngadto sa ngitngit. Taboni ang imong dagway, tungod kay kinahanglan nga dili nimo makita ang yuta, sanglit gihimo ko ikaw ingon nga timaan alang sa panimalay sa Israel.”
tag Sagerne paa Skulderen og drag ud i Bælgmørke med tilhyllet Ansigt uden at se Landet; thi jeg gør dig til et Tegn for Israels Hus!
7 Busa gibuhat ko kini, sama sa gimando kanako. Gipagawas nako ang akong mga butang alang sa pagbihag samtang adlaw pa, ug gibakbakan ko ang paril inig kagabii. Gidala ko ang akong mga butang sa ngitngit, ug gipas-an ko kini diha sa ilang atubangan.
Og jeg gjorde, som der bødes mig: Jeg bar ved højlys Dag mine Sager udenfor, som om jeg skulde i Landflygtighed, og om Aftenen slog jeg med Haanden Hul i Væggen, og i Bælgmørke drog jeg ud; jeg tog det paa Skulderen i deres Paasyn.
8 Unya pagkabuntag miabot kanako ang pulong ni Yahweh nga nag-ingon,
Næste Morgen kom HERRENS Ord til mig saaledes:
9 “Anak sa tawo, wala ba nakapangutana ang panimalay sa Israel, ang masinupakon nga panimalay, 'Unsa man ang imong ginabuhat?'
Menneskesøn! Har Israels Hus, den genstridige Slægt, ikke spurgt dig: »Hvad gør du der?«
10 Sultihi sila, 'Miingon si Yahweh nga Ginoo niini: kini nga buhat usa ka pagpanagna mahitungod sa prinsipe sa Jerusalem, ug sa tibuok panimalay sa Israel nga anaa sa ilang taliwala.'
Sig til dem: Saa siger den Herre HERREN: Saaledes skal det være med Fyrsten, denne Byrde i Jerusalem, og hele Israels Hus derinde.
11 Isulti, 'Usa ako ka timaan alang kaninyo. Sama sa akong gibuhat, busa mao usab kini ang pagabuhaton ngadto kanila; pagadakpon ug pagabihagon sila.
Sig: Jeg er eder et Tegn; som jeg har gjort, skal der gøres med dem: I Landflygtighed og Fangenskab skal de drage.
12 Magapas-an sa iyang mga butang ang prinsipe nga uban kanila diha sa ngitngit, ug mogawas agi sa paril. Bakbakon nila ang paril ug ipagawas ang ilang mga butang. Tabonan niya ang iyang dagway, aron nga dili niya makita ang yuta.
Og Fyrsten i deres Midte skal tage sine Sager paa Skulderen, og i Bælgmørke skal han drage ud, han skal slaa Hul i Væggen for at drage ud derigennem, og han skal tilhylle sit Ansigt for ikke at se Landet.
13 Ibukhad ko ang akong pukot diha kaniya ug malit-ag ko siya; unya pagadad-on ko siya ngadto sa Babilonia, ang yuta sa mga Caldeanhon, apan dili niya kini makita. Mamatay siya didto.
Men jeg breder mit Net over ham, og han skal fanges i mit Garn; og jeg bringer ham til Babel i Kaldæernes Land, som han dog ikke skal se; og der skal han dø.
14 Patibulaagon ko usab sa nagkalainlain nga bahin kadtong mga nag-alirong nga motabang kaniya ug sa iyang tibuok kasundalohan, ug magpadala ako ug espada nga magagukod kanila.
Og alle hans Omgivelser, hans Hjælpere og alle hans Hærskarer vil jeg udstrø for alle Vinde og drage Sværdet bag dem.
15 Unya mahibaloan nila nga ako si Yahweh, sa dihang patibulaagon ko sila diha sa mga kanasoran ug ipakatag sila sa tibuok kayutaan.
Da skal de kende, at jeg er HERREN, naar jeg spreder dem: blandt Folkene og udstrør dem i Landene.
16 Apan luwason ko ang pipila sa ilang mga kalalakin-an gikan sa espada, kagutom, ug hampak, aron nga adunay makalista sa tanan nilang kadaotan diha sa kayutaan diin ko sila gikuha, aron nga mahibaloan nila nga ako si Yahweh.”'
Kun nogle faa af dem levner jeg fra Sværd, Hunger og Pest, for at de kan fortælle om alle deres Vederstyggeligheder blandt de Folk, de kommer til; og de skal kende, at jeg er HERREN.
17 Miabot ang pulong ni Yahweh kanako, nga nag-ingon,
HERRENS Ord kom til mig saaledes:
18 “Anak sa tawo, kaona ang imong tinapay ug imna ang imong tubig uban sa pagpangurog tungod sa kahadlok ug kabalaka.
Menneskesøn, spis Brød i Angst og drik Vand i Frygt og Bæven;
19 Unya ingna ang katawhan sa yuta, “Miingon si Yahweh nga Ginoo niini mahitungod sa mga lumolupyo sa Jerusalem, ug sa yuta sa Israel: Pagakan-on nila ang ilang tinapay ug pagaimnon nila ang ilang tubig uban sa pagpangurog tungod sa kahadlok, sanglit pagakawaton ang tanang anaa sa yuta tungod sa kabangis niadtong namuyo didto.
og sig til Landets Folk: Saa siger den Herre HERREN om Jerusalems Indbyggere i Israels Land: Brød skal de spise med Bæven, og Vand skal de drikke med Rædsel, for at deres Land og alt deri maa ligge øde til Straf for alle dets Indbyggeres Voldsfærd;
20 Busa maawaaw ang gipuy-an nga mga siyudad, ug mabiniyaan ang yuta; busa mahibaloan ninyo nga ako si Yahweh.”'
og Byerne, der nu er beboet, skal ligge øde, og Landet skal blive til Ørk; og I skal kende, at jeg er HERREN.
21 Miabot pag-usab kanako ang pulong ni Yahweh, nga nag-ingon,
HERRENS Ord kom til mig saaledes:
22 “Anak sa tawo, unsa man kining panultihon nga anaa sa yuta sa Israel nga nagaingon, 'Gilugwayan ang mga adlaw, ug nangapakyas ang matag panan-awon'?
Menneskesøn! Hvad er det for et Mundheld, I har om Israels Land: »Det trækker i Langdrag, og alle Syner slaar fejl!«
23 Busa, sultihi sila, 'Miingon si Yahweh nga Ginoo niini: Pagataposon ko na kini nga panultihon, ug dili na gayod kini isulti pa sa mga Israelita.' Sultihi sila, 'Haduol na ang mga adlaw nga matuman ang matag panan-awon.
Sig derfor til dem: Saa siger den Herre HERREN: Jeg vil bringe dette Mundheld til at forstumme, saa de ikke mere bruger det i Israel. Sig tværtimod til dem: »Tiden er nær, og alle Syner træffer ind!«
24 Tungod kay wala na gayoy dili tinuod nga mga panan-awon o mga maanindot nga pagpanagna diha sa panimalay sa Israel.
Thi der skal ikke mere være noget Løgnesyn eller nogen falsk Spaadom i Israels Hus,
25 Tungod kay ako si Yahweh! Mosulti ako, ug tumanon ko ang mga pulong nga akong giingon. Dili na gayod malangay kining butanga. Tungod kay isulti ko kini nga pulong sa inyong mga adlaw, masinupakon nga panimalay, ug tumanon ko kini! —mao kini ang gipahayag ni Yahweh nga Ginoo.”'
men jeg, HERREN taler, hvad jeg vil, og det skal ske. Det skal ikke længer trække i Langdrag; men i eders Dage, du genstridige Slægt, vil jeg tale et Ord og fuldbyrde det, lyder det fra den Herre HERREN.
26 Miabot pag-usab kanako ang pulong ni Yahweh nga nag-ingon,
HERRENS Ord kom til mig saaledes:
27 “Anak sa tawo! Tan-awa, miingon ang panimalay sa Israel, 'Dugay pa mahitabo ang panan-awon nga iyang nakita, ug mahitabo sa layo pa nga panahon ang iyang mga gipanagna.'
Menneskesøn! Se, Israels Hus siger: »Synet, han skuer, gælder sene Dage, og han profeterer om fjerne Tider!«
28 Busa sultihi sila, 'Miingon si Yahweh nga Ginoo niini: Dili na gayod malangay ang akong mga pulong, apan mahitabo na ang mga pulong nga akong gisulti—mao kini ang gipahayag ni Yahweh nga Ginoo.”'
Sig derfor til dem: Saa siger den Herre HERREN: Intet af mine Ord skal lade vente paa sig mere; hvad jeg taler, skal ske, lyder det fra den Herre HERREN.

< Ezequiel 12 >