Exodo 15

1 Unya miawit si Moises ug ang katawhan sa Israel niini nga awit ngadto kang Yahweh. Miawit sila, “Awitan ko si Yahweh, tungod kay midaog siya nga mahimayaon; gitambog niya ngadto sa dagat ang mga kabayo ug ang mga nagkabayo niini.

Then Moses and the sons of Israel sang this song to Jehovah, and spoke, saying, I will sing to Jehovah, for he has triumphed gloriously. The horse and his rider he has thrown into the sea.

2 Si Yahweh ang akong kusog ug ang awit, ug siya ang akong kaluwasan. Mao kini ang akong Dios, ug dayegon ko siya, ang Dios sa akong amahan, ug ituboy ko siya.

Jehovah is my strength and song, and he has become my salvation. This is my God, and I will praise him, my father's God, and I will exalt him.

3 Manggugubat si Yahweh; Yahweh ang iyang ngalan.

Jehovah is a man of war. Jehovah is his name.

4 Gipangtambog niya ang mga karwahe sa Faraon ug ang mga kasundalohan ngadto sa dagat. Nangalumos ang mga piniling opisyal sa Faraon ngadto sa Dagat nga Kabugangan.

Pharaoh's chariots and his army he has cast into the sea, and his chosen captains are sunk in the Red Sea.

5 Natabonan sila sa kalalom niini; naunlod sila ngadto kinahiladman sama sa bato.

The deeps cover them. They went down into the depths like a stone.

6 Ang imong tuong kamot, Yahweh, mahimayaon diha sa gahom; ang imong tuong kamot, Yahweh, nagadugmok sa mga kaaway.

Thy right hand, O Jehovah, is glorious in power. Thy right hand, O Jehovah, dashes the enemy in pieces.

7 Sa hilabihan nga kahalangdon gipangtambog mo kadtong nakigbatok tali kanimo. Gipahamtang mo ang imong kapungot; milamoy kini kanila sama sa dagami.

And in the greatness of thine excellency thou overthrow those who rise up against thee. Thou send forth thy wrath, it consumes them as stubble.

8 Pinaagi sa huyop sa buho sa imong ilong napundok ang mga tubig; mipundo ang nagdagayday nga tubig sa matag kilid; nabagtok ang lalom nga tubig diha sa kinahiladman sa dagat.

And with the blast of thy nostrils the waters were piled up. The floods stood up as a heap. The deeps were congealed in the heart of the sea.

9 Miingon ang mga kaaway, 'Gukdon ko sila, apson ko sila, bahinbahinon ko ang mga inilog nga mga butang; matagbaw ang akong mga tinguha diha kanila; laniton ko ang akong espada; laglagon ko sila sa akong mga kamot.'

The enemy said, I will pursue, I will overtake, I will divide the spoil, my desire shall be satisfied upon them. I will draw my sword, my hand shall destroy them.

10 Apan mitayhop ka, ug mitabon kanila ang dagat; naunlod sila sama sa tingga ngadto sa kinahiladman sa katubigan.

Thou did blow with thy wind, the sea covered them. They sank as lead in the mighty waters.

11 Kinsa man ang sama kanimo, Yahweh, taliwala sa mga dios? Kinsa man ang sama kanimo, nga nagbuhat ug mga milagro? nga halangdon sa pagkabalaan, gipasidunggan diha sa mga pagdayeg.

Who is like thee, O Jehovah, among the gods? Who is like thee, glorious in holiness, fearful in praises, doing wonders?

12 Giisa mo ang imong tuong kamot, ug gilamoy sila sa yuta.

Thou stretched out thy right hand, the earth swallowed them.

13 Diha sa imong matinud-anon nga kasabotan gigiyahan mo ang katawhan nga imong giluwas. Sa imong kusog gigiyahan mo sila ngadto sa balaang dapit nga imong gipuy-an.

Thou in thy loving kindness have led the people that thou have redeemed. Thou have guided them in thy strength to thy holy habitation.

14 Madunggan kini sa panon sa katawhan, ug mangurog sila; sakmiton sa hilabihan nga kalisang ang mga lumolupyo sa Filistia.

The peoples have heard, they tremble. Pangs have taken hold on the inhabitants of Philistia.

15 Unya mahadlok ang mga pangulo sa Edomea; matay-og ang mga kasundalohan sa Moab; mangatunaw ang tanang mga lumolupyo sa Canaan.

Then the chiefs of Edom were dismayed, the mighty men of Moab. Trembling takes hold upon them. All the inhabitants of Canaan are melted away.

16 Mohugpa ang hilabihan nga kalisang ug kahadlok kanila. Tungod sa gahom sa imong bukton, magpabilin sila nga daw bato hangtod nga makalatas ang imong mga katawhan, Yahweh— hangtod nga makalatas ang katawhan nga imong linuwas.

Terror and dread falls upon them. By the greatness of thine arm they are as still as a stone, till thy people pass over, O Jehovah, till the people pass over whom thou have purchased.

17 Dad-on mo sila ug itanom sila sa bukid nga imong panulondon, ang dapit, Yahweh, nga imong gibuhat aron puy-an, ang balaan nga dapit, among Ginoo, nga gitukod sa imong mga kamot.

Thou will bring them in, and plant them on the mountain of thine inheritance, the place, O Jehovah, which thou have made for thee to dwell in, the sanctuary, O Lord, which thy hands have established.

18 Maghari si Yahweh hangtod sa kahangtoran.”

Jehovah shall reign forever and ever.

19 Tungod kay miadto ang mga kabayo sa Faraon uban sa iyang mga karwahe ug mga mangabayoay nga mga kalalakin-an didto sa dagat. Gipabalik ni Yahweh ang katubigan sa dagat didto kanila. Apan nanglakaw ang mga Israelita sa mala nga yuta didto sa tungatunga sa dagat.

For the horses of Pharaoh went in with his chariots and with his horsemen into the sea, and Jehovah brought back the waters of the sea upon them, but the sons of Israel walked on dry land in the midst of the sea.

20 Ang babaye nga propeta nga si Miriam, nga igsoong babaye ni Aaron, mikuha sa tamborin, ug migawas ang tanang mga kababayen-an dala ang ilang mga tamborin, nga nanagsayaw uban kaniya.

And Miriam the prophetess, the sister of Aaron, took a timbrel in her hand, and all the women went out after her with timbrels and with dances.

21 Giawitan sila ni Miriam: “Awiti si Yahweh, tungod kay midaog siya nga mahimayaon. Gipangtambog niya ngadto sa dagat ang kabayo ug ang mga nagkabayo niini.”

And Miriam answered them, Sing ye to Jehovah, for he has triumphed gloriously. The horse and his rider he has thrown into the sea.

22 Unya gigiyahan ni Moises ang katawhan sa unahan gikan sa Dagat nga Kabugangan. Miadto sila sa kamingawan sa Shur. Nagpanaw sila sulod sa tulo ka adlaw paingon sa kamingawan ug walay nakaplagan nga tubig.

And Moses led Israel onward from the Red Sea, and they went out into the wilderness of Shur. And they went three days in the wilderness, and found no water.

23 Unya miabot sila sa Mara, apan dili nila mainom ang tubig didto tungod kay pait kini. Mao nga ginganlan nila ug Mara ang maong dapit.

And when they came to Marah, they could not drink of the waters of Marah, for they were bitter. Therefore the name of it was called Marah.

24 Mao nga nagbagulbol ang mga tawo ngadto kang Moises ug miingon, “Unsa man ang among imnon?”

And the people murmured against Moses, saying, What shall we drink?

25 Mituaw si Moises ngadto kang Yahweh, ug gipakita ni Yahweh kaniya ang usa ka kahoy. Giitsa kini ni Moises ngadto sa tubig, ug nahimong tam-is nga imnon ang tubig. Didto naghatag si Yahweh kanila ug hugot nga balaod, ug didto usab niya sila gisulayan.

And he cried to Jehovah. And Jehovah showed him a tree, and he cast it into the waters, and the waters were made sweet. There he made for them a statute and an ordinance, and there he proved them,

26 Miingon siya, “Kung patalinghogan ninyo pag-ayo ang tingog ni Yahweh nga inyong Dios, ug buhaton kung unsa ang husto sa iyang panan-aw, ug kung paminawon ninyo ang iyang mga mando ug tumanon ang tanan nga iyang mga balaod—dili ko kamo pahiagoman ug mga katalagman nga akong gipahamtang sa mga Ehiptohanon, tungod kay ako si Yahweh nga nag-ayo kaninyo.”

and he said, If thou will diligently hearken to the voice of Jehovah thy God, and will do that which is right in his eyes, and will give ear to his commandments, and keep all his statutes, I will put none of the diseases upon thee, which I have put upon the Egyptians, for I am Jehovah who heals thee.

27 Unya miabot ang katawhan ngadto sa Elim, nga diin adunay napulog duha ka mga tuboran sa tubig didto ug 70 ka kahoy nga palmera. Nagkampo sila didto duol sa tubig.

And they came to Elim, where were twelve springs of water, and seventy palm trees, and they encamped there by the waters.