Exodo 10
1 Miingon si Yahweh kang Moises, “Adto sa Faraon, kay gipatig-a ko ang iyang kasingkasing ug ang mga kasingkasing sa iyang mga sulugoon. Gibuhat ko kini aron ipakita kining mga timaan sa akong gahom ngadto kanila.
Adonai said to Moses [Drawn out], “Go in to Pharaoh, for I have hardened his heart, and the heart of his servants, that I may show these my signs among them,
2 Gibuhat ko usab kini aron nga isulti ninyo sa inyong mga anak ug mga apo ang mga butang nga akong gibuhat, kung unsa kabangis ang akong pagtagad sa Ehipto, ug kung giunsa nako pagpakita sa nagkalainlaing mga timaan sa akong gahom ngadto kanila. Niini nga paagi masayran ninyo nga ako si Yahweh.”
and that you may tell in the hearing of your son, and of your son’s son, what things I have done to Egypt [Abode of slavery], and my signs which I have done among them; that you may know that I am Adonai.”
3 Busa miadto si Moises ug si Aaron ngadto sa Faraon ug mingon kaniya, “Si Yahweh, nga Dios sa mga Hebreohanon, miingon niini: 'Hangtod kanus-a ka man magdumili sa pagpaubos sa imong kaugalingon nganhi kanako? Palakwa ang akong katawhan aron nga makasimba sila kanako.
Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] went in to Pharaoh, and said to him, “This is what Adonai, the God of the Hebrews [Immigrants], says: ‘How long will you refuse to humble yourself before me? Let my people go, that they may abad ·serve· me.
4 Apan kung modumili ka sa pagpalakaw sa akong katawhan, paminaw, ugma pagadad-an ko ug mga dulon ang imong yuta.
Or else, if you refuse to let my people go, behold, tomorrow I will bring locusts into your country,
5 Lukpon niini ang tibuok bahin sa yuta aron nga wala nay makakita niini. Kan-on niini ang tanang mga nahibilin nga wala madaot sa ulan nga ice. Pagakan-on usab niini ang matag kahoy nga mitubo alang kaninyo didto sa kaumahan.
and they shall cover the surface of the earth, so that one won’t be able to see the earth. They shall eat the residue of that which has escaped, which remains to you from the hail, and shall eat every tree which grows for you out of the field.
6 Pun-on niini ang inyong mga panimalay, sa tanan ninyong mga sulugoon, ug sa tanang mga Ehiptohanon—butang nga wala pa gayod makita sa inyong amahan ni sa inyong apohan, butang nga wala pa gayod makita sukad sa adlaw nga miabot sila sa kalibotan hangtod niining adlawa.” Unya mibiya si Moises gikan sa Faraon.
Your houses shall be filled, and the houses of all your servants, and the houses of all the Egyptians [people from Abode of slavery]; as neither your fathers nor your fathers’ fathers have seen, since the day that they were on the earth to this day.’” He turned, and went out from Pharaoh.
7 Miingon ang mga sulugoon sa Faraon kaniya, “Hangtod kanus-a man kita samokon niining tawhana? Palakwa na ang mga Israelita aron nga makasimba sila kang Yahweh nga ilang Dios. Wala ka pa ba makaamgo nga naguba na ang Ehipto?”
Pharaoh’s servants said to him, “How long will this man be a snare to us? Let the men go, that they may abad ·serve· Adonai, their God. Don’t you yet know that Egypt [Abode of slavery] is destroyed?”
8 Gidala na usab si Moises ug si Aaron ngadto sa Faraon, nga miingon kanila, “Lakaw ug simbaha si Yahweh nga inyong Dios. Apan kinsa man nga katawhan ang molakaw?”
Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] were brought again to Pharaoh, and he said to them, “Go, abad ·serve· Adonai your God; but who are those who will go?”
9 Miingon si Moises, “Manlakaw kami uban ang among mga kabataan ug katigulangan, uban sa among mga anak nga lalaki ug babaye. Molakaw kami uban sa mga panon sa among mga karnero ug baka, kay kinahanglan kami magpahigayon ug kasaulogan alang kang Yahweh.”
Moses [Drawn out] said, “We will go with our young and with our old; with our sons and with our daughters, with our flocks and with our herds will we go; for we must hold a feast to Adonai.”
10 Miingon ang Faraon kanila, “Hinaot pa nga ubanan gayod kamo ni Yahweh, kung palakwon ko kamo uban sa inyong mga kabataan. Paminaw, aduna kamoy daotan nga panghunahuna.
He said to them, “Adonai be with you if I will let you go with your little ones! See, evil is clearly before your faces.
11 Dili! Lakaw, kuyog lamang sa inyong mga kalalakin-an, ug simbaha si Yahweh, kay mao man kana ang inyong buot buhaton.” Unya gipapahawa si Moises ug si Aaron sa atubangan sa Faraon.
Not so! Go now you who are men, and abad ·serve· Adonai; for that is what you desire!” They were divorced from Pharaoh’s presence.
12 Unya miingon si Yahweh kang Moises, “Iisa ang imong kamot ibabaw sa yuta sa Ehipto ngadto sa mga dulon, aron nga modagsang sila sa yuta sa Ehipto ug kan-on ang matag tanom niini, tanan nga nahibilin nga wala madaot sa ulan nga ice.”
Adonai said to Moses [Drawn out], “Stretch out your hand over the land of Egypt [Abode of slavery] for the locusts, that they may come up on the land of Egypt [Abode of slavery], and eat every herb of the land, even all that the hail has left.”
13 Giisa ni Moises ang iyang sungkod ibabaw sa yuta sa Ehipto, ug gipadala ni Yahweh ang hangin nga gikan sa sidlakan diha sa yuta sa tibuok adlaw ug gabii. Pagkabuntag, nagdala ug mga dulon ang hangin nga gikan sa sidlakan.
Moses [Drawn out] stretched out his rod over the land of Egypt [Abode of slavery], and Adonai brought an east wind on the land all that day, and all night; and when it was morning, the east wind brought the locusts.
14 Misulod ang mga dulon sa tibuok yuta sa Ehipto ug gilukop ang tanang bahin niini. Wala pa gayoy miabot sa yuta nga sama niini nga panon sa mga dulon, ug wala na gayoy sama niini nga moabot human niini.
The locusts went up over all the land of Egypt [Abode of slavery], and rested in all the borders of Egypt [Abode of slavery]. They were very grievous. Before them there were no such locusts as they, nor will there ever be again.
15 Gilukop niini ang tibuok yuta busa mingitngit kini. Gikaon nila ang matag tanom sa yuta ug ang tanang mga bunga sa mga kahoy nga wala madaot sa ulan nga ice. Wala na gayoy lunhaw nga tanom ni kahoy o tanom sa mga kaumahan ang nahibilin sa tibuok yuta sa Ehipto.
For they covered the surface of the whole earth, so that the land was darkened, and they ate every herb of the land, and all the fruit of the trees which the hail had left. There remained nothing green, either tree or herb of the field, through all the land of Egypt [Abode of slavery].
16 Unya dalidali dayon nga gipatawag sa Faraon si Moises ug si Aaron ug miingon, “Nakasala ako batok kang Yahweh nga inyong Dios ug batok kaninyo.
Then Pharaoh called for Moses [Drawn out] and Aaron [Light-bringer] in haste, and he said, “I have sinned ·deviated (from the standard goal)· against Adonai your God, and against you.
17 Busa karon, pasayloa ang akong sala, ug pag-ampo kang Yahweh nga inyong Dios nga iyang kuhaon kining kamatayon palayo kanako.”
Now therefore please forgive my habitual sin ·missing the mark· again, and pray to Adonai your God, that he may also take away from me this death.”
18 Busa mibiya si Moises sa Faraon ug miampo kang Yahweh.
He went out from Pharaoh, and prayed to Adonai.
19 Nagpadala ug hilabihan ka kusog nga hangin gikan sa kasadpan si Yahweh nga nagpahawa sa mga dulon ug nagpalid niini ngadto sa Dagat nga Kabugangan; walay bisan usa nga dulon ang nahibilin sa tibuok ginsakopan sa Ehipto.
Adonai turned an exceeding strong west wind, which took up the locusts, and drove them into the Sea of Suf [Reed Sea]. There remained not one locust in all the borders of Egypt [Abode of slavery].
20 Apan gipatig-a ni Yahweh ang kasingkasing sa Faraon, ug wala niya tugoti nga molakaw ang mga Israelita.
But Adonai hardened Pharaoh’s heart, and he didn’t let the children of Israel [God prevails] go.
21 Unya miingon si Yahweh kang Moises, “Iisa ang imong kamot ngadto sa kawanangan, aron nga moabot ang kangitngit ibabaw sa yuta sa Ehipto, kangitngit nga mabati gayod.”
Adonai said to Moses [Drawn out], “Stretch out your hand toward the sky, that there may be darkness over the land of Egypt [Abode of slavery], even darkness which may be felt.”
22 Giisa ni Moises ang iyang kamot ngadto sa kawanangan, ug miabot ang baga nga kangitngit sa tibuok yuta sa Ehipto sulod sa tulo ka adlaw.
Moses [Drawn out] stretched out his hand toward the sky, and there was a thick darkness in all the land of Egypt [Abode of slavery] for three days.
23 Wala gayoy tawo nga makakita kang bisan kinsa; walay migawas sa iyang panimalay sulod sa tulo ka adlaw. Apan, adunay kahayag sa dapit nga gipuy-an sa mga Israelita.
They didn’t see one another, and nobody rose from his place for three days; but all the children of Israel [God prevails] had light in their dwellings.
24 Gipatawag sa Faraon si Moises ug miingon, “Lakaw ug simbaha si Yahweh. Makauban na kanimo bisan ang imong mga pamilya, apan kinahanglan ninyong ibilin ang mga panon sa inyong mga karnero ug mga baka.”
Pharaoh called to Moses [Drawn out], and said, “Go, abad ·serve· Adonai. Only let your flocks and your herds stay behind. Let your little ones also go with you.”
25 Apan miingon si Moises, “Kinahanglan nga ihatag mo usab kanamo ang mga mananap alang sa mga paghalad ug mga halad nga sinunog aron nga mahalad namo kini ngadto kang Yahweh nga among Dios.
Moses [Drawn out] said, “You must also give into our hand sacrifices and burnt offerings, that we may sacrifice to Yahweh Eloheikhem [Yahweh our God].
26 Kinahanglan nga mouban usab kanamo ang among mga baka; walay bisan tunob niini ang ibilin, tungod kay kinahanglan namo kining dad-on alang sa pagsimba kang Yahweh nga among Dios. Tungod kay wala man kami masayod kung unsa ang among gikinahanglan sa pagsimba kang Yahweh hangtod nga moabot na kami didto.”
Our livestock also shall go with us. Not a hoof shall be left behind, for of it we must take to serve Yahweh Eloheikhem [Yahweh our God]; and we don’t know with what we must serve Adonai, until we come there.”
27 Apan gipatig-a ni Yahweh ang kasingkasing sa Faraon, ug dili niya sila palakwon.
But Adonai hardened Pharaoh’s heart, and he wouldn’t let them go.
28 Miingon ang Faraon kang Moises, “Palayo kanako! Pagbantay niining usa ka butang, nga dili ko na ikaw makita pag-usab, kay sa adlaw nga imong makita ang akong panagway, mamatay ka.”
Pharaoh said to him, “Get away from me! Be careful to see my face no more; for in the day you see my face you shall die!”
29 Miingon si Moises, “Gipamulong mo na. Dili ko na makita pag-usab ang imong panagway.”
Moses [Drawn out] said, “You have spoken well. I will see your face again no more.”
