< Daniel 12 >
1 “Nianang panahona, motungha si Michael, ang bantogang prinsipe nga tigpanalipod sa imong katawhan. Adunay panahon sa kalisod nga wala pa gayud mahitabo sukad pa sa sinugdan sa bisan asa nga nasod. Nianang panahona, ang imong katawhan maluwas, ang matag usa kansang ngalan nahisulat sa libro.
“At that time Michael, the great prince who guards your people, will rise up. There will be a time of trouble such as never was since the beginning of any nation until that time. At that time your people will be saved, everyone whose name is found written in the book.
2 Daghan niadtong mipahulay na sa abog sa yuta ang mabanhaw, ang uban makabaton ug kinabuhing walay kataposan ug ang uban mapakaulawan ug walay kataposan nga mapasipad-an.
Many of those who sleep in the dust of the earth will rise up, some to everlasting life and some to shame and everlasting contempt.
3 Kadtong mga maalamon mosidlak sama sa kahayag sa kalangitan, ug kadtong nakakabig ug daghan ngadto sa pagkamatarong, mahisama sa mga bituon hangtod sa kahangtoran.
Those who are wise will shine like the brightness of the sky above, and those who turn many to righteousness, are like the stars forever and ever.
4 Apan ikaw Daniel, tipigi kini nga mga pulong; silyohi ang libro hangtod nga moabot ang kataposang panahon. Daghan ang magdagan sa bisan asa, ug madugangan ang kahibalo.”
But you, Daniel, close up these words; keep the book sealed until the time of the end. Many will run here and there, and knowledge will increase.”
5 Unya ako, si Daniel, mitan-aw, ug adunay laing duha nga nagtindog. Ang usa nagtindog sa daplin sa suba, ug ang usa nagtindog sa pikas tampi sa suba.
Then I, Daniel, looked, and there were two others standing. One stood on the bank on this side of the river, and one stood on the bank on the other side of the river.
6 Ang usa kanila miingon ngadto sa tawo nga nagbisti ug lino, nga anaa sa daplin sa ibabaw sa suba, “Hangtod kanus-a matapos kining kahibulongan nga mga panghitabo?”
One of them said to the man clothed in linen, the one who was upstream along the river, “How long will it be to the end of these amazing events?”
7 Nadungong ko ang tawo nga nagbisti ug lino, nga anaa sa daplin sa ibabaw nga bahin sa suba—gibayaw niya ang iyang duha ka kamot sa langit ug nanumpa ngadto sa adunay kinabuhi nga walay kataposan nga mahitabo kini sulod sa tulo ug tunga ka tuig. Sa dihang mapukan sa hingpit ang gahom sa balaang katawhan, kining tanan nga mga butang matapos.
I heard the man clothed in linen, who was upstream along the river—he raised his right hand and his left hand to heaven and swore by the one who lives forever that it would be for a time, times, and half a time. When the power of the holy people has been finally broken, all these things will be completed.
8 Nakadungog ako, apan wala ako makasabot. Busa nangutana ako, “Akong agalon, unsa man ang sangpotan niining tanang mga butang?”
I heard, but I did not understand. So I asked, “My master, what will be the outcome of all these things?”
9 Miingon siya, “Lakaw na, Daniel, kay ang mga pulong magpabiling tinago ug gisilyohan hangtod sa kataposang panahon.
He said, “Go your way, Daniel, for the words are shut up and sealed until the time of the end.
10 Daghan ang maputli ug mahinlo apan ang daotan magbuhat ug daotan. Walay daotan nga makasabot, apan kadtong mga maalamon makasabot niini.
Many will be purified, cleansed, and refined, but the wicked will act wickedly. None of the wicked will understand, but those who are wise will understand.
11 Gikan sa panahon nga hunongon ang inadlaw-adlaw nga paghatag ug halad sinunog ug ang malaw-ay nga maoy hinungdan sa hingpit nga kamingawan, sulod sa 1, 290 ka mga adlaw.
From the time that the regular burnt offering is taken away and the abomination that causes complete desolation is set up, there will be 1,290 days.
12 Bulahan ang makahulat hangtod nga matapos ang 1, 335 ka mga adlaw.
Blessed is the one who waits until the end of the 1,335 days.
13 Kinahanglang mopadayon ka sa imong panaw hangtod sa kataposan, ug mopahulay ka. Mobarog ka sa dapit nga gitagana kanimo, sa kataposan nga mga adlaw.”
You must go your way until the end, and you will rest. You will rise in the place assigned to you, at the end of days.”