< Mga Buhat 25 >
1 Karon, si Festus misulod sa probinsiya, ug human sa tulo ka adlaw, miadto siya gikan sa Ceasarea hangtod sa Jerusalem.
When Festus, having entered upon his government, after three days went up from Cæsarea to Jerusalem.
2 Ang pangulong pari ug ang mga inila nga mga Judio mipasaka ug mga sumbong batok kang Pablo ngadto kang Festus, ug sila maisogong nakigsulti kang Festus.
And the chief priest and first men of the Jews informed him against Paul,
3 Ug nanghangyo sila kang Festus sa usa ka pag-uyon mahitungod kang Pablo, nga ipatawag siya didto sa Jerusalem aron pagapatyon nila siya sa dalan.
and, asking a favor against him, besought him that he would send and have him brought to Jerusalem, laying a plot to kill him on the road.
4 Apan si Festus mitubag nga si Pablo usa ka binilanggo sa Cesarea, ug hapit na siya mobalik didto.
Then Festus answered, that Paul was under guard in Cæsarea, and that he himself would soon depart thither.
5 “Busa, kung si kinsa kaninyo ang makahimo,” miingon siya, “kinahanglan mouban ka kanamo. Kung adunay sayop niadtong tawhana, mamahimo gayod kamo makapasangil kaniya.”
Therefore, said he, let those among you who are men of influence, go down with me, and accuse this man, if there is any wickedness in him.
6 Human siya magpabilin sulod sa walo o labaw pa sa pulo ka adlaw, milugsong siya sa Caesarea. Ug sa sunod nga adlaw, milingkod siya sa lingkorana sa hukmanan ug nagmando nga si Pablo dad-on ngadto kaniya.
And he remained among them not more than eight or ten days, and then went down to Cæsarea And, on the next day, he sat upon the judgment-seat, and commanded Paul to be brought.
7 Sa pag-abot niya, ang mga Judio gikan sa Jerusalem nagtindog sa duol, ug nagpasaka sa daghang mga mabug-at nga sumbong nga wala gayod nila mapamatod-i.
And when he had come, the Jews who had come down from Jerusalem stood around, and brought many and heavy accusations against Paul, which they were not able to prove,
8 Gipanalipdan ni Pablo ang iyang kaugalingon ug miingon, “Wala magsupak sa ngalan sa mga Judio, wala magsupak sa templo, ug wala magsupak alang kang Cesar, aduna ba akoy nabuhat nga daotan.”
he answering for himself: Neither against the law of the Jews, nor against the temple, nor against Cæsar, have I committed any offense.
9 Apan buot ni Festus nga makapahimuot sa mga Judio, ug busa siya mitubag kang Pablo ug miingon, “Buot ka bang motungas sa Jerusalem ug didto ka nako pagahukman mahitungod niining mga butanga?”
But Festus, willing to confer a favor on the Jews, answered Paul, and said: Are you willing to go up to Jerusalem, and there be judged before me concerning these things?
10 Si Pablo miingon, “Nagtindog ako sa atubangan sa hukmanan ni Caesar diin ako angay pagahukman. Wala akoy sayop nga nahimo sa mga Judio, sama sa nasayran mo usab.
And Paul answered: I am standing at the judgment-seat of Cæsar, where I ought to be judged. To the Jews I have done no wrong, as you very well know.
11 Bisan paman kung aduna akoy nabuhat nga daotan ug kung aduna man akoy nahimo nga takos sa kamatayon, dili gayod ako mobalibad nga mamatay. Apan kung ang ilang mga sumbong walay pulos, walay bisan usa ang motugyan kanako ngadto kanila. Ako nalang idangop kang Cesar.”
If, however, I be an offender, and have done any thing worthy of death, I refuse not to die. But if the things of which these men accuse me are nothing, no one can deliver me to them. I appeal to Cæsar.
12 Unya si Festus nagkigsulti sa mga kadagkoan ug mitubag, “Gitawag nimo si Cesar; makaadto ka kang Cesar.”
Then Festus, after conferring with the council, answered: To Cæsar have you appealed? To Cæsar you shall go.
13 Karon sa paglabay sa pipila ka mga adlaw, si Haring Agripa ug si Bernice miabot sa Cesarea aron sa paghatag ug panggamhanang pagduaw kang Festus.
And after some days, King Agrippa and Bernice came down to Cæsarea, to salute Festus.
14 Human sa pagpabilin didto sa pipila ka mga adlaw, si Festus nagtanyag sa kaso ni Pablo ngadto sa hari; miingon siya, “Adunay usa ka tawong binilanggo nga biniyaan ni Felix.
And as they remained there many days, Festus made known to the king the facts concerning Paul, saying: There is a certain man, who was left in bonds by Felix,
15 Sa dihang atua ako sa Jerusalem, ang mga pangulong pari ug ang mga kadagkoan sa Judio nagpadala ug mga sumbong kanako batok niining tawhana, ug nanghangyo nga mahukman siya sa kamatayon.
concerning whom, when I was in Jerusalem, the chief priests and elders of the Jews informed me, asking for judgment against him.
16 Niini mitubag ako nga dili kini ang nabatasan sa mga Romano sa pagtugyan sa usa ka tawo alang sa usa ka paghangyo; hinuon, ang gipasangnginlan adunay kahigayonan nga moatubang sa mga nagpasangil ug manalipod batok sa mga sumbong kaniya.”
I replied to them, that it is not the custom of the Romans to deliver any man up to death, before the accused has had his accusers face to face, and has had an opportunity to answer concerning the charge that is against him.
17 Busa, sa pag-abot nilang tanan dinhi, wala na gayod ako maglangan, pagkasunod adlaw naglingkod ako sa lingkoranan sa hukmanan ug nagmando ako nga ang tawo dad-on sa akong atubangan.
Therefore, when they had come hither with me, I made no delay; but, on the next day, sat on the judgment-seat, and commanded the man to be brought forth.
18 Sa dihang ang nagpasangil mitindog ug gipasanginlan siya, sa akong hunahuna walay bug-at nga sumbong batok kaniya.
And when his accusers stood up, they brought no such charge against him as I expected;
19 Hinuon, aduna silay gikasaway kaniya pinaagi sa kaugalingon nilang relihiyon ug mahitungod kang Jesus nga namatay, nga gipamatod-an ni Pablo nga nabuhi.
but they had certain questions against him, about their own religion, and about a certain Jesus that had died, who, Paul affirmed, was alive.
20 Nalibog gayod ako kung unsaon nako pagsusi kining mga butanga, ug nangutana ako kaniya kung buot ba niya moadto sa Jerusalem aron hukman didto mahitungod niining mga butanga.
But, being in doubt about the question concerning this man, I asked him if he would go up to Jerusalem, and there be judged with respect to these matters.
21 Apan sa dihang si Pablo nga gipabantayan sa mga sundalo sa bilanggoan aron sa paghulat sa hukom sa Emperador, ako siyang gimandoan nga bantayan hangtod siya mapadala ngadto kay Cesar.”
But when Paul made his appeal, that he should be kept for the judgment of Augustus, I commanded him to be kept, till I could send him to Cæsar
22 Si Agripa nakigsulti kang Festus, “Buot gayod ako mamati nianang tawhana.” “Ugma,” Si Festus miingon, “Madungog nimo siya.”
And Agrippa said to Festus: I could wish to have heard the man myself. He replied: To-morrow you shall hear him.
23 Busa pagkasunod adlaw, si Agripa ug Bernice miabot dinuyogan sa mga seremonyas; misulod sila ngadto sa tigomanan nga kauban ang mga pangulo sa mga sundalo ug uban kanila ang mga dungganon nga mga tawo sa maong siyudad. Ug sa dihang nagsugo na si Festus, gidala kanila si Pablo.
Therefore, on the morrow, when Agrippa and Bernice came with great pomp, and entered the place of audience, with the officers and principal men of the city, Paul, at the command of Festus, was brought forth.
24 Si Festus miingon, “Haring Agripa, ug sa tanang tawo nga ania kauban namo, nakita ninyo kining tawhana; ang katawhan sa Judio nga nanghangyo kanako sa Jerusalem, ug ania usab sila nga kauban nato, ug nagsinggit sila kanako nga kinahanglan dili gayod siya mabuhi.
And Festus said: King Agrippa, and all men here present, you see this man, about whom all the multitude of the Jews, both in Jerusalem and in this place, have entreated me, crying out, that he ought to live no longer.
25 Apan nasayran nako nga wala gayod siyay nabuhat nga daotan nga angayan sa kamatayon; apan tungod kay iyang gitawag ang Emperador, ako nakahukom nga ipadala siya didto.
But finding that he had done nothing worthy of death, and as he himself has appealed to Augustus, I have determined to send him.
26 Apan wala akoy makatarunganon nga masulat ngadto sa Emperador. Tungod niining nga katarungan, ako siyang gidala kaninyo, ilabi na gayod kanimo, Haring Agripa, aron aduna akoy masulat mahitungod niining kasoha.
Concerning him I have nothing certain to write to my Lord. For this reason, I have brought him before you all, and especially before you, King Agrippa, that, after the examination has been held, I may have something to write.
27 Kay kini dili makatarunganon alang kanako nga magpadala ug binilanggo ug wala akoy maasoy nga basihanan batok kaniya.”
For it seems to me unreasonable to send a prisoner, and not to make known the charges that are against him.