Mga Buhat 23
1 Si Pablo mitan-aw ug diretso sa mga miyembro sa konseho ug miingon, “Mga igsoon, nagpuyo ako atubangan sa Dios sa tanang maayong konsinsya hangtod karong adlawa.”
And Paul, earnestly beholding the council, said, Men, brethren, I have lived in all good conscience before God until this day.
2 Ang labaw nga pari nga si Ananias nagmando niadtong tawo nga nagtindog uban kaniya sa pagsagpa sa iyang baba.
And the high priest Ananias commanded them that stood by him to strike him on the mouth.
3 Unya miingon si Pablo ngadto kaniya, “Ang Dios mohapak kanimo, ikaw bong-bong nga gipaputi. Naglingkod ka ba sa paghukom kanako pinaagi sa balaod, ug pagsugo sa paghapak kanako, batok sa balaod?”
Then said Paul to him, God shall smite thee, thou whitewashed wall: for sittest thou to judge me according to the law, and commandest me to be smitten contrary to the law?
4 Kadtong mga nanagtindog miingon, “Ingon ba niini ang imong pag-insulto sa labaw nga pari sa Dios?”
And they that stood by said, Revilest thou God’s high priest?
5 Si Pablo miingon, “Wala ako makahibalo, mga igsoon, nga siya labaw nga pari. Kay mao kini ang nahisulat, dili ka angay mosulti ug daotan sa magmamando sa imong mga katawhan.”
Then said Paul, I knew not, brethren, that he is the high priest: for it is written, Thou shalt not speak evil of the ruler of thy people.
6 Sa dihang nakita ni Pablo ang usa ka bahin sa konseho nga mga Saduseo ug ang ubang mga Pariseo, nag-istorya siya sa makusog didto sa konseho, “Mga igsoon, Ako usa ka Pariseo, anak sa usa ka Pariseo. Tungod kay masaligon ako nga ang pagkabanhaw sa mga patay ingon nga ako hinukman.”
But when Paul perceived that the one part were Sadducees, and the other Pharisees, he cried out in the council, Men, brethren, I am a Pharisee, the son of a Pharisee: concerning the hope and resurrection of the dead I am called in question.
7 Sa dihang iya kining giingon, ang panaglalis nagsugod taliwala sa mga Pariseo ug mga Saduseo, ug ang panagtigom nabahin.
And when he had so said, there arose a dissension between the Pharisees and the Sadducees: and the multitude was divided.
8 Alang sa mga Saduseo nag-ingon nga walay pagkabanhaw, walay mga anghel, ug walay mga espiritu, apan ang mga Pariseo nag-ingon nga kining tanan anaa.
For the Sadducees say that there is no resurrection, neither angel, nor spirit: but the Pharisees confess both.
9 Busa ang dako nga kaguliyang nahitabo, ug ang ubang mga manunulat sa balaod nga nahisakop sa mga Pariseo mitindog ug nakiglantugi nga nag-ingon, “Wala kitay nakitang sayop niining tawhana. Unsa kaha kung ang espiritu o ang anghel nagsulti ngadto kaniya?”
And there arose a great cry: and the scribes that were of the Pharisees’ part arose, and contended, saying, We find no evil in this man: but if a spirit or an angel hath spoken to him, let us not fight against God.
10 Sa dihang adunay miabot nga dakong panagbangi, ang pangulo sa kapitan nahadlok nga kunis-kunison nila sa pino si Pablo, busa iyang gimanduan ang mga sundalo aron moadto sa ubos ug pugson siya pagkuha gikan sa mga miyembro sa konseho, ug pagdala kaniya didto sa kuta.
And when there arose a great dissension, the chief captain, fearing lest Paul should have been pulled in pieces by them, commanded the soldiers to go down, and to take him by force from among them, and to bring him into the barracks.
11 Pagkasunod gabii ang Ginoo mitindog tapad kaniya ug miingon,” Ayaw kahadlok, kay ikaw man ang nagpamatuod mahitungod kanako sa Jerusalem, busa kinahanglan usab kang mosaksi sa Roma.”
And the night following the Lord stood by him, and said, Be of good cheer, Paul: for as thou hast testified concerning me in Jerusalem, so must thou bear testimony also at Rome.
12 Sa dihang buntag na, ang ubang mga Judio naghimo ug panagsabot ug gitawag nga tinunglo ang ilang kaugalingon: Sila miingon nga dili nila buot mokaon ni moinom bisan unsa hangtod nga mapatay nila si Pablo.
And when it was day, certain of the Jews banded together, and bound themselves under a curse, saying that they would neither eat nor drink till they had killed Paul.
13 Adunay sobra 40 ka mga tawo nga naghimo niining laraw.
And they were more than forty who had made this conspiracy.
14 Miadto sila sa mga pangulong pari ug mga kadagkoan ug miingon, “Gibutang namo ang among kaugalingon ilalom sa dakong tunglo, nga dili mokaon hangtod among mapatay si Pablo.
And they came to the chief priests and elders, and said, We have bound ourselves under a great curse, that we will eat nothing until we have slain Paul.
15 Busa karon, pasagdi ang konseho pagsulti sa pangulong kapitan sa pagdala kaniya ngadto kanimo, ingon nga ikaw buot modisisyon sa iyang kaso nga labaw pa sa tukma. Alang kanamo, kami andam sa pagpatay kaniya sa dili pa siya moanhi dinhi.”
Now therefore ye with the council signify to the chief captain that he bring him down to you to morrow, as though ye would enquire something more perfectly concerning him: and we, before he shall come near, are ready to kill him.
16 Apan ang anak nga lalaki sa igsoong babaye ni Pablo nakadungog nga sila namakak nga maghulat, busa siya miadto ug misulod sa kuta ug giingnan si Pablo.
And when the son of Paul’s sister heard of their lying in wait, he went and entered into the barracks, and told Paul.
17 Mitawag si Pablo sa usa sa mga kapitan ug miingon, “Dad-a kining batan-ong lalaki didto sa pangulong kapitan, kay aduna siyay gustong isulti ngadto kaniya.”
Then Paul called one of the centurions to him, and said, Bring this young man to the chief captain: for he hath a certain thing to tell him.
18 Busa ang kapitan gikuha ang batan-ong lalaki ug gidala siya ngadto sa pangulong kapitan ug miingon, ''Si Pablo nga binilanggo nagtawag kanako ngadto kaniya, ug namalihog kanako sa pagdala niining batan-ong lalaki nganha kanimo. Aduna siyay buot isulti nganha kanimo.”
So he took him, and brought him to the chief captain, and said, Paul the prisoner called me to him, and asked me to bring this young man to thee, who hath something to say to thee.
19 Ang pangulong kapitan nagdala kaniya pinaagi sa iyang kamot ngadto sa pribadong dapit ug gipangutana siya, “Unsa kining imong isulti kanako?”
Then the chief captain took him by the hand, and went with him aside privately, and asked him, What is that thou hast to tell me?
20 Ang batan-ong lalaki miingon, “Ang mga Judio miuyon sa paghangyo kanimo sa pagdala kang Pablo ugma ngadto sa konseho, ingon nga sila moadto aron sa pagpangutana ug mas tukma mahitungod niining kaso.
And he said, The Jews have agreed to desire thee that thou wouldest bring down Paul to morrow into the council, as though they would enquire somewhat concerning him more perfectly.
21 Apan ayaw pagsugot ngadto kanila, tungod kay sobra sila sa 40 ka mga tawo nga namakak ug naghulat kaniya. Sila gitawag nga nagtunglo sa ilang mga kaugalingon, ni sa pagkaon o sa pag-inom hangtod ilang mapatay siya. Bisan karon sila andam, naghulat sa pagtugot gikan kanimo.”
But do not thou yield to them: for there are of them who lie in wait for him more than forty men, who have bound themselves with an oath, that they will neither eat nor drink till they have killed him: and now they are ready, looking for a promise from thee.
22 Busa ang pangulong kapitan gitugotan ang batan-ong lalaki nga molakaw, pagkahuman ug tudlo kaniya, “Ayaw pagsaba nga imong gisulti kining mga butanga nganhi kanako.”
So the chief captain then let the young man depart, and charged him, See thou tell no man that thou hast shown these things to me.
23 Unya iyang gitawag ang duha ka mga kapitan ug miingon, “Pagkuha ug duha ka gatos ka mga sundalo nga andam sa pag-adto sa mas layo pa sa Cesarea, ug 70 ka mga mangangabayo usab, ug 200 nga magbabangkaw. Ikaw mobiya sa ika tulo nga takna sa kagabhion.”
And he called to him two centurions, saying, Make ready two hundred soldiers to go to Caesarea, and seventy horsemen, and spearmen two hundred, at the third hour of the night;
24 Iya usab gimandoan sa paghatag ug mga hayop kanila nga mahimong masakyan ni Pablo, ug sa pagdala kaniya nga luwas ngadto kang Felix nga gobernador.
And provide for them beasts, that they may set Paul on, and bring him safe to Felix the governor.
25 Unya nagsulat siya ug sulat nga sama niini:
And he wrote a letter after this manner:
26 “Claudio Lisias ngadto sa labing maayo nga gobernador nga si Felix, ug mga pangumusta.
Claudius Lysias to the most excellent governor Felix sendeth greeting.
27 Kining tawhana gidakop sa mga Judio ug patyon na unta nila, sa dihang miabot ako kanila uban sa mga sundalo ug giluwas siya, sukad nga akong nahibaloan nga siya usa ka lomulupyo sa Roma.
This man was taken by the Jews, and should have been killed by them: then I came with a body of soldiers, and rescued him, having understood that he was a Roman.
28 Gusto nako mahibalo ngano nga giakusahan nila siya, busa ako siyang gikuha ngadto sa ilang konseho.
And when I would have known the cause for which they accused him, I brought him forth into their council:
29 Akong nahibaw-an nga siya giakusahan mahitungod sa mga pangutana sa ilang kaugalingong balaod, apan walay giakusar batok kaniya nga angay sa kamatayon o pagkabilanggo.
Whom I perceived to be accused of questions of their law, but to have nothing laid to his charge worthy of death or of bonds.
30 Unya kini nahimo nga inila nganhi kanako nga adunay laraw batok sa tawo, busa ako dayon siyang gipadala nganha kanimo, ug gitugonan ang iyang magsusumbong usab sa pagdala sa ilang mga sumbong batok kaniya sa imong presensiya. Panamilit.”
And when it was told to me that the Jews laid wait for the man, I sent immediately to thee, and gave commandment to his accusers also to say before thee what they had against him. Farewell.
31 Busa ang mga sundalo misunod sa ilang mga mando: gikuha nila si Pablo ug gidala siya pagkagabii sa Antipatris.
Then the soldiers, as it was commanded them, took Paul, and brought him by night to Antipatris.
32 Sa sunod adlaw, kasagaran sa mga sundalo nibiya sa mangangabayo aron pagkuyog uban kaniya ug sila mismo nibalik ngadto sa kuta.
On the next day they left the horsemen to go with him, and returned to the barracks:
33 Sa dihang ang mga mangangabayo niabot sa Cesarea ug gihatod ang sulat ngadto sa gobernador, ilang gipakita usab si Pablo ngadto kaniya.
Who, when they came to Caesarea, and delivered the epistle to the governor, presented Paul also before him.
34 Sa dihang nabasa sa gobernador ang sulat, nangutana siya asa nga probinsiya gikan si Pablo; sa dihang iyang nahibaw-an nga siya gikan sa Cilicia, miingon siya,
And when the governor had read the letter, he asked of what province he was. And when he understood that he was of Cilicia;
35 “Nadungog ko ikaw nga bug-os sa dihang ang imong magsusumbong mianhi.” Unya nagmando siya sa pagtago kaniya sa palasyo ni Herodes.
I will hear thee, said he, when thy accusers also have come. And he commanded him to be kept in Herod’s judgment hall.
