Mga Buhat 16

1 Si Pablo nahiabot usab sa Derbe ug Listra; ug ania karon, usa ka disipulo nga ginganlan ug Timoteo ang atua didto, ang anak nga lalaki sa usa ka babayeng Judio nga magtutuo; ang iyang amahan usa ka Griyego.

THEN he came to Derbe and Lystra: and, behold! a certain disciple was there, named Timothy, the son of a certain Jewish woman, who believed; but his father was a Greek:

2 Siya nahisgotan pag-ayo sa mga kaigsoonan nga atua sa Listra ug Iconium.

who was highly spoken of by the brethren at Lystra and Iconium.

3 Buot ni Pablo nga ubanon niya siya sa iyang paglakaw; busa gidala niya siya ug gituli siya tungod sa mga Judio nga atua niadtong dapita, kay nasayod silang tanan nga ang iyang amahan usa ka Griyego.

Him Paul resolved to take out with him; and took and circumcised him because of the Jews who were in those places: for they all knew his father, that he was a Greek.

4 Samtang miadto sila sa ilang agianan padulong sa mga siyudad, gihatod nila sa kasimbahanan ang mga angay buhaton aron tumanon nila, ang mga angay nga buhaton nga sinulat sa mga apostoles ug sa mga kadagkoan sa Jerusalem.

So as they passed through the cities, they delivered to them for their observance the ordinances decreed by the apostles and presbyters that were at Jerusalem.

5 Busa ang kasimbahanan nalig-on diha sa pagtuo ug midaghan matag adlaw.

Then were the churches established truly in the faith, and increased in number daily.

6 Si Pablo ug ang iyang mga kauban nangadto sa mga rehiyon sa Prygia ug Galatia, sanglit gidid-an man sila sa Balaang Espiritu sa pagwali sa pulong sa probinsiya sa Asya.

So passing through Phrygia and the region of Galatia, being forbidden by the Holy Ghost to speak the word in Asia,

7 Sa dihang nagkahaduol na sila sa Mysia, misulay sila sa pag-adto sa Bithynia, apan ang Espiritu ni Jesus nagpalikay kanila.

coming as far as Mysia, they made an effort to go unto Bythinia: but the Spirit permitted them not.

8 Busa sa paglabay sa Mysia, mikanaog sila ngadto sa siyudad sa Troas.

Whereupon passing by Mysia they went down to Troas.

9 Usa ka panan-awon ang mitungha kang Pablo sa kagabhion: ang usa ka tawo sa Macedonia nagbarog didto, nagtawag kaniya ug misulti, “Anhi dinhi sa Macedonia ug tabangi kami.”

And a vision by night appeared to Paul; a certain man, a Macedonian, stood by him, entreating him, and saying, Pass over into Macedonia, and help us.

10 Sa pagkakita ni Pablo sa maong panan-awon, dihadiha dayon nangandam kami paingon sa Macedonia, sa pagtuo nga ang Dios nagtawag kanamo sa pagwali sa ebanghelyo ngadto kanila.

But when he saw the vision, immediately we sought to go forth into Macedonia, concluding that the Lord had called us to preach the gospel to them.

11 Busa sa pagpangandam sa paglayag gikan sa Troas, kami nagsubay dayon padulong sa Samothrace, ug sa pagkasunod adlaw nahiabot kami sa Neapolis;

Therefore sailing from Troas, we came in a direct course to Samothrace, and the next day to Neapolis;

12 Gikan didto nangadto kami sa Filipos, nga usa ka siyudad sa Macedonia, ang pinakamahinungdanong siyudad sa distrito ug usa ka kolonya sa Roma, ug nagpabilin kami niining siyudara sulod sa pipila ka mga adlaw.

and from thence to Philippi, which is the first city in that part of Macedonia, and a colony: and we abode in that city some days.

13 Sa Adlaw'ng Igpapahulay nangadto kami gawas sa ganghaan duol sa suba, diin kami naghunahuna nga adunay dapit didto alang sa pag-ampo. Nanglingkod kami ug nakigsulti sa mga babaye nga miabot ug nagtapok.

And on the sabbath-day we went forth out of the city to the river side, where an oratory was by custom established; and sitting down, we spoke to the women who there assembled.

14 Usa ka babaye nga ginganlan ug Lydia, nga namaligya ug tapol gikan sa siyudad sa Thyatira, nga nagsimba sa Dios, ang namati kanamo. Giablihan sa Ginoo ang iyang kasingkasing aron sa pagpamati sa mga butang nga gipamulong ni Pablo.

And a certain woman, Lydia by name, a seller of purple, from the city of Thyatira, a worshipper of God, hearkened: whose heart the Lord thoroughly opened, to attend to the words spoken by Paul.

15 Sa nabawtismohan na siya, ug ang iyang tibuok panimalay, nag-awhag siya kanamo, nga nag-ingon, “Kung inyong hukman ang akong pagkamatinud-anon sa Ginoo, uban sa akong balay, ug pagpabilin didto.” Ug nadani kami niya.

So when she was baptised, and her house, she entreated, saying, Since ye have judged that I am faithful to the Lord, come and abide at my house. And she constrained us.

16 Nahitabo kadto samtang kami padulong sa dapit nga alampoanan, ang usa ka batan-on nga babaye adunay espiritu sa pagpanagna ang nasugatan namo- nagdala siya ug sapi sa iyang mga agalon pinaagi sa pagpanghimalad.

Now it happened as we were going to the oratory, a certain damsel having a pythonic spirit met us, who produced for her masters much gain as a fortuneteller:

17 Kini nga babaye nagsunod kang Pablo ug kanamo ug nagsinggit, nga nag-ingon, “Kining mga tawhana mga alagad sa Labing Halangdong Dios. Sila nagmantala kaninyo sa dalan sa kaluwasan.”

she following Paul and us, cried out, saying, These men are the servants of the most high God, who preach to you the way of salvation.

18 Gibuhat niya kini sa daghang mga adlaw. Apan si Pablo, gisamokan na gayod kaniya, milingi ug miingon sa espiritu, “Gimandoan ko ikaw sa ngalan ni Cristo Jesus nga gula gikan kaniya.” Ug migula kini diha dayon.

And this she did for several days. Then Paul was wearied out, and turning, said to the spirit, I command thee in the name of Jesus Christ to come out of her. And he came out that very hour.

19 Sa pagkakita sa iyang mga agalon nga ang ilang paglaom nga makasapi nawala na, ilang gidakop si Pablo ug Silas ug giguyod sila ngadto sa merkado atubangan sa mga awtoridad.

But when her masters saw that the hope of their gain was gone, they laid hold on Paul and Silas, and dragged them into the forum before the chief rulers,

20 Sa dihang gidala na nila sila sa maghuhukom, sila miingon, “Kining mga tawhana mga Judio ug naghimo sa daghang kasamok sa atong siyudad.

and presenting them to the magistrates, they said, These are the men that exceedingly disturb the peace of our city, being Jews,

21 Nagtudlo sila sa mga butang nga dili subay sa atong balaod aron dawaton o sundon ingon nga mga Romano.”

and enjoin customs which it is not lawful for us to receive, or to practise, being Romans.

22 Unya ang panon sa katawhan nagdungan ug panindog batok kang Pablo ug Silas; ang mga maghuhukom naggisi sa ilang mga sapot ug gihukasan sila ug gimandoan sila nga pagabunalan sa mga sungkod.

And the populace stood up together against them: and the magistrates, after having had their garments torn from their backs, commanded them to be beaten with rods.

23 Sa nabunalan na sila sa makadaghan, ilang gilabay sila didto sa bilanggoan ug gimandoan ang magbalantay sa bilanggoan nga bantayan sila pag-ayo.

And laying on them many stripes, cast them into prison, commanding the jailor to keep them in safe custody:

24 Human niya makuha kini nga sugo, gilabay sila sa magbalantay sa bilanggoan sa pinakasuok nga bahin sa bilanggoan ug gigapos ang ilang mga tiil sa sepohan.

who, receiving such an injunction, thrust them into the inner prison, and made their feet fast in the stocks.

25 Sa pagkatungang gabii si Pablo ug Silas nag-ampo ug nag-awit ug mga alawiton ngadto sa Dios, ug ang ubang mga binilanggo naminaw kanila.

But about midnight Paul and Silas, after joining in prayer, sang hymns to God: and the prisoners heard them.

26 Sa kalit lang adunay kusog nga linog, busa ang patukoranan sa bilanggoan nauyog; ug dihadiha dayon ang tanang mga pultahan nangaabli, ug ang kadena sa tanan nangatangtang.

And suddenly there was a great earthquake, so that the very foundations of the prison were shaken: and instantly all the doors flew open, and every man’s chains were loosed.

27 Ang magbalantay sa bilanggoan nakamata gikan sa pagkatulog ug nakita nga naabli na ang mga pultahan sa bilanggoan; iyang gihulbot ang iyang espada ug patyon na unta ang iyang kaugalingon, tungod kay nagtuo siya nga ang mga binilanggo nakaikyas na.

Then the jailor being roused from sleep, and seeing the doors of the prison open, drew his sword, going to destroy himself, supposing the prisoners had escaped.

28 Apan si Pablo misinggit sa makusog nga tingog, nga nag-ingon, “Ayaw pasakiti ang imong kaugalingon, tungod kay kaming tanan ania ra dinhi.”

But Paul called out with a loud voice, saying, Do thyself no injury: for we are all here.

29 Ang magbalantay sa bilanggoan nagtawag alang sa suga ug midali pagsulod ug mihapa nga nangurog sa kahadlok sa atubangan ni Pablo ug Silas,

Thereupon calling for a light, he rushed in, and fell down trembling before Paul and Silas;

30 ug gidala sila sa gawas ug miingon, “Mga Sir, unsa may akong angay buhaton aron maluwas?”

and having first brought them out, said, Sirs! what must I do to be saved?

31 Sila miingon, “Tuo kang Ginoong Jesus, ug mamaluwas ka, ikaw ug ang imong panimalay.”

And they said, Believe on the Lord Jesus Christ, and thou shalt be saved, thou, and thy house.

32 Sila nagsugilon sa pulong sa Ginoo ngadto kaniya, uban ang tanan nga anaa sa iyang balay.

And they spake unto him the word of the Lord, and to all who were in his house.

33 Unya gidala sila sa magbalantay sa bilanggoan sa sama gihapong taknaa sa kagabhion, ug gihugasan ang ilang mga samad, ug siya ug ang iyang panimalay gibawtismohan dayon.

And taking them that same hour of the night, he washed their stripes; and was baptised, himself and all who belonged to him immediately.

34 Iyang gidala si Pablo ug Silas ngadto sa iyang balay ug nag-andam ug pagkaon alang kanila. Siya nagmaya pag-ayo uban sa iyang panimalay, tungod kay silang tanan nagtuo naman sa Dios.

And when he had brought them into his house, he spread the table, and greatly rejoiced with all his household, believing in God.

35 Karon sa pagkaadlaw na, ang mga maghuhukom nagpadala ug pulong ngadto sa mga magbalantay sa bilanggoan nga nag-ingon, “Buhii kadtong mga tawhana.”

But when it was day, the magistrates sent the lictors, saying, Set those men at large.

36 Ang magbalantay sa bilanggoan misugilon sa maong mga pulong ngadto kang Pablo, nga nag-ingon, “Ang mga maghuhukom nagpadala ug pulong kanako nga buhian kamo: busa karon gawas, ug lakaw nga malinawon.”

Then the jailor told these words to Paul, That the magistrates had sent to set them at liberty: now therefore, said he, get ye out, and pursue your journey in peace.

37 Apan si Pablo miingon ngadto kanila, “Ila kaming gibunalan sa kadaghanan, mga tawo nga wala nahukman isip Romano, ug gilabay kami ngadto sa bilanggoan; karon ila kaming buhian sa hilom? Dili gayod; tugoti nga sila mismo ang moanhi ug mopagawas kanamo.”

But Paul said to them, They have beaten us publicly, uncondemned, men that are Roman citizens, and have cast us into prison; and would they now clandestinely send us away? no, verily; but let them come themselves and fetch us out.

38 Gisugilon kini sa mga magbalantay sa bilanggoan ngadto sa mga maghuhukom; ang mga maghuhukom nangahadlok sa pagkadungog nila nga si Pablo ug Silas mga Romano.

Then the lictors reported all these words to the magistrates: and they were terrified, when they heard they were Roman citizens.

39 Ang mga maghuhukom miabot ug nagpakiluoy kanila; ug sa dihang ila na silang gidala pagawas sa bilanggoan, ilang gihangyo si Pablo ug Silas sa pagbiya sa siyudad.

So they came and spoke kindly to them, and fetching them out, besought them to depart from the city.

40 Busa si Pablo ug Silas migawas sa bilanggoan ug miabot sa balay ni Lydia. Sa dihang si Pablo ug Silas nakakita sa mga kaigsoonan, gidasig nila sila ug unya mibiya sa siyudad.

Then leaving the prison, they went unto Lydia: and when they had seen the brethren, they comforted them, and went their way.