Mga Buhat 14
1 Nahitabo kini didto sa Iconio nga si Pablo ug Barnabas misulod sa sinagoga sa mga Judio ug misulti sa paagi nga ang dakong panon sa mga Judio ug sa mga Griyego mituo.
And it came to pass at Iconium, that they went both together into the synagogue of the Jews, and spoke in such a manner that a great multitude, both of the Jews and of the Greeks, believed.
2 Apan ang mga Judio nga masinupakon nagpalibog sa mga hunahuna sa mga Gentil ug naghimo kanila nga masilag batok sa mga kaigsoonan.
But the unbelieving Jews stirred up the minds of the Gentiles, and filled them with malignity against the brethren.
3 Busa nagpabilin sila didto sa dugay nga panahon, nagsulti nga maisugon uban sa gahom sa Ginoo, samtang siya mihatag ug pagpamatuod sa mensahe mahitungod sa iyang grasya. Iya kining gibuhat pinaagi sa pagtugot sa mga timailhan ug mga kahibulongan nga gipamuhat pinaagi sa mga kamot ni Pablo ug ni Barnabas.
They, however, staid there a considerable time, speaking boldly for the Lord; who gave attestation to the word of his grace, and granted signs and miracles to be done by their hands.
4 Apan ang kadaghanan sa siyudad nabahin: ang pipila nga mga tawo midapig sa mga Judio, ug ang pipila sa mga apostoles.
So the multitude of the city was divided; and some were with the Jews, and others with the Apostles.
5 Sa dihang ang mga Gentil ug mga Judio misulay pagdani sa ilang mga pangulo aron pagdaogdaog ug pagbato kang Pablo ug kang Barnabas,
But, as a violent attempt was made, both by the Gentiles and Jews, with their rulers, to assault and stone them;
6 nahibaloan nila kini ug miikyas sa mga siyudad sa Lycaonia, Lystra ug Derbe, ug sa palibot nga rehiyon,
they, having received intelligence of it, fled to Lystra, and Derbe, cities of Lycaonia, and to the adjacent country:
7 ug didto ilang gisangyaw ang ebanghelyo.
and there they declared the glad tidings.
8 Didto sa Lystra adunay usa ka tawo nga naglingkod, walay kusog ang iyang mga tiil, bakol gikan pa sa sabakan sa iyang inahan, kansang wala makalakaw sukad.
Now, there was a certain man at Lystra, disabled in his feet; so lame, from his birth, that he had never walked.
9 Kini nga tawo nakadungog sa mga gipanulti ni Pablo. Misud-ong si Pablo kaniya ug nakita nga siya adunay pagtuo nga mamahimong maayo.
This man heard Paul speaking, who, fixing his eyes upon him, and perceiving that he had faith to be healed;
10 Busa miingon siya kaniya sa kusog nga tingog, “Itindog ang imong mga tiil.” Ug ang tawo milukso ug milakawlakaw.
said, with a loud voice, Stand upright on your feet. And he leaped up, and walked.
11 Sa dihang nakita sa panon sa katawhan kung unsa ang gibuhat ni Pablo, sila nagpatugbaw sa ilang mga tingog, nga nagsulti sa pinulongan nga Lycaonia, “Ang mga dios nanganaog alang kanato sama sa hulagway sa tawo.”
And the multitude, seeing what Paul had done, lifted up their voices, saying, in the Lycaonian language, The gods are descended to us in the likeness of men.
12 Gitawag nila si Barnabas nga “Zeus,” ug si Pablo, “Hermes,” tungod kay siya ang nangulong tigpamaba.
And Barnabas they called Jupiter, and Paul, Mercury, because he was the chief speaker.
13 Ang pari ni Zeus, nga ang templo anaa lang sa gawas sa siyudad, nagdala ug mga toro ug mga garlan didto sa ganghaan; siya ug ang panon sa katawhan buot motanyag ug halad.
And the priest of Jupiter, whose image was before the city, brought oxen, with garlands, to the gates; and would, with the multitude, have offered sacrifice to them.
14 Apan sa dihang ang mga apostoles, nga si Barnabas ug si Pablo, nakadungog niini, gigisi nila ang ilang bisti ug dihadiha dayon miadto sa panon, misinggit
But the Apostles, Barnabas and Paul, hearing of it, rent their mantles, and ran in among the multitude, crying out,
15 ug miingon, “Mga tawo, nganong gibuhat ninyo kining mga butanga? Kami usab mga tawo lamang nga adunay susamang pagbati nga sama kaninyo. Kami nagdala ug maayong mga balita, aron mobiya gayod kamo niining walay pulos nga mga butang alang sa buhing Dios, nga nagbuhat sa kalangitan, sa kalibotan, ug sa kadagatan ug sa tanan nga anaa niini.
and saying, Men, why do you these things? We are your fellow-mortals, and are declaring the glad tidings to you, that you may turn from these vanities to the living God; who made the heaven, and the earth, and the sea, and all living things which are in them:
16 Sa niaging mga kapanahonan, siya nagtugot sa tanang nasod nga maglakaw sa ilang kaugalingong mga pamaagi.
who, in former generations, permitted all the nations to walk in their own ways;
17 Apan sa gihapon, wala siya mibiya nga walay saksi, ingon niana siya nagbuhat ug maayo ug naghatag kaninyo sa ulan sa kalangitan ug mga mabungahong tempo, nga mipuno sa inyong mga kasingkasing uban sa mga pagkaon ug kalipay.”
though he did not leave himself without witness, doing good, and giving us showers of rain from heaven, and fruitful seasons, filling our hearts with food and gladness.
18 Bisan pa niining mga pulonga, si Pablo ug si Barnabas halos wala nakapugong sa panon sa katawhan aron sa paghalad ngadto kanila.
And, saying these things, they, with difficulty, restrained the people from sacrificing to them.
19 Apan ang uban nga mga Judio nga gikan sa Antioquia ug Iconio miadto ug gidani ang panon sa katawhan. Gibato nila si Pablo ug giguyod siya pagawas sa siyudad, naghunahuna sila nga siya patay na.
But Jews came thither from Antioch and Iconium, and persuaded the multitude; and having stoned Paul, they dragged him out of the city, supposing him to be dead.
20 Apan sa dihang ang mga disipulo mialirong kaniya, mitindog siya ug misulod sa siyudad. Sa sunod nga adlaw, siya miadto sa Derbe uban si Barnabas.
But, as the disciples were gathered about him, he rose up, and entered into the city; and the next day he departed, with Barnabas, to Derbe.
21 Pagkahuman nila ug sangyaw sa ebanghelyo niana nga siyudad ug nagkabig sa daghang disipulo, sila mibalik sa Lystra, sa Iconio, ug sa Antioquia.
And having declared the gospel to that city, and made a considerable number of disciples; they returned to Lystra, and to Iconium, and to Antioch,
22 Sila makanunayon nga nagpalig-on sa mga panghunahuna sa mga disipulo ug nagdasig kanila sa pagpadayon sa pagtuo. Sila miingon kanila nga pinaagi sa daghang mga pag-antos nga kita kinahanglan mosulod sa gingharian sa Dios.
confirming the souls of the disciples; exhorting them to continue in the faith, and testifying that it is necessary we should enter into the kingdom of God through many tribulations.
23 Sa dihang sila nagpili alang kanila ug mga kadagkoan sa matag katilingban sa mga magtutuo, ug nag-ampo inubanan sa pagpuasa, sila nagtugyan kanila sa Ginoo, nga ilang gituohan.
And when they had constituted elders for them, in every congregation, having prayed to God, with fasting; they committed them to the Lord, in whom they had believed.
24 Unya sila milabay sa Pisidia ug miabot sa Pamfilia.
And passing through Pisidia, they came to Pamphylia.
25 Sa dihang gisulti nila ang pulong didto sa Perga, milugsong sila sa Atalia.
And having spoken the word in Perga, they went down to Attalia.
26 Gikan didto sila milawig sa Antioquia, diin sila gitugyan sa grasya sa Dios alang sa buluhaton nga ila na karong nahuman.
And they sailed thence to Antioch, whence they had been recommended to the grace of God, for that work which they had accomplished.
27 Sa pag-abot nila sa Antioquia ug gitigom ang pundok, gisulti nila ang tanang mga butang nga gibuhat sa Dios kanila, ug giunsa niya pag-abli sa pultahan sa pagtuo alang sa mga Gentil.
And when they were come thither, and had gathered the congregation together, they related what God had done with them, and how he had opened the door of faith to the Gentiles.
28 Nagpabilin sila sa dugay nga panahon uban ang mga disipulo.
And they spent a considerable time there with the disciples.
