2 Samuel 9
1 Miingon si David, “Aduna pa bay nahibilin sa pamilya ni Saul nga mapakitaan nako ug pagkamaayo alang kang Jonatan?”
Un Dāvids sacīja: vai vēl ir kāds, kas atlicies no Saula nama, ka es tam žēlastību parādu Jonatāna dēļ?
2 Adunay sulugoon sa pamilya ni David nga ginganlan ug Ziba, ug gitawag nila siya paadto kang David. Miingon ang hari kaniya, “Ikaw ba si Ziba?” Mitubag siya, “Oo, sulugoon mo ako.”
Un Saula namam bija kalps, Cībus vārdā, un tas tapa aicināts Dāvida priekšā. Un ķēniņš uz to sacīja: vai tu esi Cībus? Un viņš sacīja: esmu, tavs kalps.
3 Busa miingon ang hari, “Aduna pa bay nahibilin sa pamilya ni Saul nga akong mapakitaan sa kamaayo sa Dios?” Mitubag si Ziba sa hari, “Aduna pay anak nga lalaki si Jonatan, nga bakol ang tiil.”
Un ķēniņš sacīja: vai vēl kāds nav no Saula nama, ka es Dieva žēlastību tam parādu? Un Cībus sacīja uz ķēniņu: Vēl ir viens Jonatāna dēls, tizls uz abām kājām.
4 Miingon ang hari kaniya, “Diin man siya?” Mitubag si Ziba sa hari, “Tan-awa, anaa siya didto sa Lo Debar sa balay ni Makir nga anak nga lalaki ni Ammiel.”
Un ķēniņš uz to sacīja: kur tas ir? Un Cībus sacīja uz ķēniņu: redzi, viņš ir Mahira, Amiēļa dēla, namā, Lodabarā.
5 Unya nagsugo si Haring David sa pagkuha kaniya sa balay ni Makir nga anak nga lalaki ni Ammiel gikan sa Lo Debar.
Tad ķēniņš Dāvids nosūtīja un to ņēma no Mahira, Amiēļa dēla, nama, no Lodabaras.
6 Busa si Mefiboset nga anak nga lalaki ni Jonatan nga anak nga lalaki ni Saul, miadto kang David ug naghapa sa salog aron sa pagtahod kang David. Miingon si David, “Mefiboset.” Mitubag siya, “Tan-awa, sulugoon mo ako!”
Kad nu Mefibošets, Jonatāna dēls, Saula dēla dēls, pie Dāvida nāca tad viņš metās uz savu vaigu un klanījās. Un Dāvids sacīja: Mefibošet! Un viņš sacīja: redzi, še tavs kalps.
7 Miingon si David kaniya, “Ayaw kahadlok, kay sigurado gayod nga pakitaan ko ikaw ug maayo tungod ug alang sa imong amahan nga si Jonatan, ug ibalik ko kanimo ang tanang yuta sa imong apohan nga si Saul, ug kanunay ka nga magakaon sa akong lamesa.”
Un Dāvids uz to sacīja: nebīsties, es tiešām tev parādīšu žēlastību tava tēva Jonatāna dēļ, un tev atdošu visus tava tēva Saula tīrumus, un tev būs vienmēr maizi ēst pie mana galda.
8 Miyukbo si Mefiboset ug miingon, “Unsa man diay ang imong sulugoon, nga nagpakita ka man ug kaluoy sa usa ka patay nga iro nga sama kanako?”
Un tas paklanījās un sacīja: kas tavs kalps tāds ir, ka tu uzlūko nomirušu suni, kāds es esmu?
9 Unya gitawag sa hari si Ziba, ang sulugoon ni Saul, ug miingon kaniya, “Gihatag ko na sa apo sa imong agalon ang tanang gipanag-iya ni Saul ug sa iyang pamilya.
Tad ķēniņš aicināja Cību, Saula kalpu, un uz to sacīja: visu, kas Saulam un viņa namam piederēja, to es esmu devis tava kunga dēlam.
10 Ikaw, ang imong mga anak nga lalaki, ug ang imong mga sulugoon kinahanglan nga mag-uma sa yuta alang kaniya ug kinahanglan nga anihon ninyo ang tanom aron nga adunay pagkaon nga kaonon ang apo sa imong agalon. Ug alang kang Mefiboset, nga apo sa imong agalon, kinahanglan nga dinhi siya magkaon sa akong lamesa.” Karon si Ziba adunay 15 ka anak nga lalaki ug 20 ka mga sulugoon.
Tāpēc strādā tu viņam to zemi, tu ar saviem dēliem un ar saviem kalpiem, un savāc, ka tava kunga dēlam ir maizes ko ēst, un Mefibošets, tava kunga dēls, lai vienmēr ēd maizi pie mana galda. Bet Cībum bija piecpadsmit dēli un divdesmit kalpi.
11 Unya miingon si Ziba sa hari, “Ang imong sulugoon magabuhat sa tanan nga gisugo sa akong agalon nga hari.” Midugang ang hari, “Alang kang Mefiboset magakaon siya sa akong lamesa, ingon nga usa sa mga anak nga lalaki sa hari.”
Un Cībus sacīja uz ķēniņu: visu, ko mans kungs, tas ķēniņš, savam kalpam pavēl, to tavs kalps darīs. Un Mefibošets lai ēd pie mana galda tāpat, kā viens no ķēniņa bērniem.
12 Adunay batan-ong anak nga lalaki si Mefiboset nga ginganlan ug Mica. Ug ang tanan nga nagpuyo sa balay ni Ziba nahimong mga sulugoon ni Mefiboset.
Un Mefibošetam bija mazs dēls, vārdā Miha, un visi, kas Cībus namā dzīvoja, tie Mefibošetam bija par kalpiem.
13 Busa nagpuyo si Mefiboset didto sa Jerusalem, ug kanunay siyang gakaonan sa lamesa sa hari, bisan ug bakol na ang duha niya ka tiil.
Un Mefibošets dzīvoja Jeruzālemē, tāpēc ka viņš vienmēr ēda pie ķēniņa galda. Un viņš bija tizls uz abām kājām.
