< 2 Samuel 9 >
1 Miingon si David, “Aduna pa bay nahibilin sa pamilya ni Saul nga mapakitaan nako ug pagkamaayo alang kang Jonatan?”
Then David asked, “Is there anyone left from the house of Saul to whom I can show kindness for the sake of Jonathan?”
2 Adunay sulugoon sa pamilya ni David nga ginganlan ug Ziba, ug gitawag nila siya paadto kang David. Miingon ang hari kaniya, “Ikaw ba si Ziba?” Mitubag siya, “Oo, sulugoon mo ako.”
And there was a servant of Saul’s family named Ziba. They summoned him to David, and the king inquired, “Are you Ziba?” “I am your servant,” he replied.
3 Busa miingon ang hari, “Aduna pa bay nahibilin sa pamilya ni Saul nga akong mapakitaan sa kamaayo sa Dios?” Mitubag si Ziba sa hari, “Aduna pay anak nga lalaki si Jonatan, nga bakol ang tiil.”
So the king asked, “Is there anyone left of Saul’s family to whom I can show the kindness of God?” Ziba answered, “There is still Jonathan’s son, who is lame in both feet.”
4 Miingon ang hari kaniya, “Diin man siya?” Mitubag si Ziba sa hari, “Tan-awa, anaa siya didto sa Lo Debar sa balay ni Makir nga anak nga lalaki ni Ammiel.”
“Where is he?” replied the king. And Ziba said, “Indeed, he is in Lo-debar at the house of Machir son of Ammiel.”
5 Unya nagsugo si Haring David sa pagkuha kaniya sa balay ni Makir nga anak nga lalaki ni Ammiel gikan sa Lo Debar.
So King David had him brought from the house of Machir son of Ammiel in Lo-debar.
6 Busa si Mefiboset nga anak nga lalaki ni Jonatan nga anak nga lalaki ni Saul, miadto kang David ug naghapa sa salog aron sa pagtahod kang David. Miingon si David, “Mefiboset.” Mitubag siya, “Tan-awa, sulugoon mo ako!”
And when Mephibosheth son of Jonathan, the son of Saul, came to David, he fell facedown in reverence. Then David said, “Mephibosheth!” “I am your servant,” he replied.
7 Miingon si David kaniya, “Ayaw kahadlok, kay sigurado gayod nga pakitaan ko ikaw ug maayo tungod ug alang sa imong amahan nga si Jonatan, ug ibalik ko kanimo ang tanang yuta sa imong apohan nga si Saul, ug kanunay ka nga magakaon sa akong lamesa.”
“Do not be afraid,” said David, “for surely I will show you kindness for the sake of your father Jonathan. I will restore to you all the land of your grandfather Saul, and you will always eat at my table.”
8 Miyukbo si Mefiboset ug miingon, “Unsa man diay ang imong sulugoon, nga nagpakita ka man ug kaluoy sa usa ka patay nga iro nga sama kanako?”
Mephibosheth bowed down and said, “What is your servant, that you should show regard for a dead dog like me?”
9 Unya gitawag sa hari si Ziba, ang sulugoon ni Saul, ug miingon kaniya, “Gihatag ko na sa apo sa imong agalon ang tanang gipanag-iya ni Saul ug sa iyang pamilya.
Then the king summoned Saul’s servant Ziba and said to him, “I have given to your master’s grandson all that belonged to Saul and to all his house.
10 Ikaw, ang imong mga anak nga lalaki, ug ang imong mga sulugoon kinahanglan nga mag-uma sa yuta alang kaniya ug kinahanglan nga anihon ninyo ang tanom aron nga adunay pagkaon nga kaonon ang apo sa imong agalon. Ug alang kang Mefiboset, nga apo sa imong agalon, kinahanglan nga dinhi siya magkaon sa akong lamesa.” Karon si Ziba adunay 15 ka anak nga lalaki ug 20 ka mga sulugoon.
You and your sons and servants are to work the ground for him and bring in the harvest, so that your master’s grandson may have food to eat. But Mephibosheth, your master’s grandson, is always to eat at my table.” Now Ziba had fifteen sons and twenty servants.
11 Unya miingon si Ziba sa hari, “Ang imong sulugoon magabuhat sa tanan nga gisugo sa akong agalon nga hari.” Midugang ang hari, “Alang kang Mefiboset magakaon siya sa akong lamesa, ingon nga usa sa mga anak nga lalaki sa hari.”
And Ziba said to the king, “Your servant will do all that my lord the king has commanded.” So Mephibosheth ate at David’s table like one of the king’s own sons.
12 Adunay batan-ong anak nga lalaki si Mefiboset nga ginganlan ug Mica. Ug ang tanan nga nagpuyo sa balay ni Ziba nahimong mga sulugoon ni Mefiboset.
And Mephibosheth had a young son named Mica, and all who dwelt in the house of Ziba were servants of Mephibosheth.
13 Busa nagpuyo si Mefiboset didto sa Jerusalem, ug kanunay siyang gakaonan sa lamesa sa hari, bisan ug bakol na ang duha niya ka tiil.
So Mephibosheth lived in Jerusalem, because he always ate at the king’s table, and he was lame in both feet.