2 Samuel 16
1 Sa dihang nakalakaw na si David sa dili pa tantong layo, lampas sa tumoy sa bungtod, misugat kaniya si Ziba ang sulugoon ni Mefiboset uban sa paris nga mga asno nga adunay sakang; diha kanila adunay 200 ka buok nga tinapay, 100 sa linain nga mga pasas, ug 100 ka pungpong sa igos, ug panit nga gisudlan ug bino.
And when David was a little past the top of the hill, behold, Ziba the servant of Mephibosheth met him, with a couple of asses saddled, and upon them two hundred loaves of bread, and an hundred bunches of raisins, and an hundred of summer fruits and a bottle of wine.
2 Ang hari miingon kang Ziba, “Nganong gidala mo man kining mga butanga?” Mitubag si Ziba, “Ang mga asno mahimong kasakyan sa panimalay sa hari, ang tinapay ug tinapay nga adunay igos alang sa pagkaon sa imong katawhan, ug ang bino aron adunay mainom alang kang bisan kinsa nga maluya didto sa kamingawan.”
And the king said unto Ziba, What meanest thou by these? And Ziba said, The asses be for the king's household to ride on; and the bread and summer fruit for the young men to eat; and the wine, that such as be faint in the wilderness may drink.
3 Miingon ang hari, “Ug hain man ang apo sa imong agalon?” Mitubag si Ziba sa hari, “Tan-awa, nagpuyo siya duol sa Jerusalem, tungod kay miingon siya, 'Karong adlawa iuli sa panimalay sa Israel ang gingharian sa akong amahan kanako.”
And the king said, And where is thy master's son? And Ziba said unto the king, Behold, he abideth at Jerusalem: for he said, To day shall the house of Israel restore me the kingdom of my father.
4 Unya miingon ang hari kang Ziba, “Tan-awa, ang tanan nga iya ni Mefiboset gipanag-iya na nimo.” Mitubag si Ziba, “Mohapa ako sa pagpaubos kanimo, akong agalon, ang hari. Tugoti ako nga makakaplag ug pabor sa imong panan-aw.”
Then said the king to Ziba, Behold, thine are all that pertained unto Mephibosheth. And Ziba said, I humbly beseech thee that I may find favour in thy sight, my master, O king.
5 Sa dihang miabot si David sa Bahurim, didto migawas ang usa ka tawo nga gikan sa banay ni Saul, nga ginganlan ug Simei ang anak nga lalaki ni Gera. Migawas siya nga nagpunay ug tunglo samtang naglakaw.
And when king David came to Bahurim, behold, thence came out a man of the family of the house of Saul, whose name was Shimei, the son of Gera: he came forth, and cursed still as he came.
6 Gibato niya si David ug ngadto usab sa tanang mga opisyal, bisan pag adunay mga kasundalohan ug mga guwardiya nga anaa sa tuo ug wala sa hari.
And he cast stones at David, and at all the servants of king David: and all the people and all the mighty men were on his right hand and on his left.
7 Nagpunay ug singgit sa pagtunglo si Simei, “Palayo, hawa nganhi, ikaw nga daotan, ikaw nga mipatay ug daghang tawo!
And thus said Shimei when he cursed, Come out, come out, thou bloody man, and thou man of Belial:
8 Gipanimaslan kamong tanan ni Yahweh sa tanang dugo sa pamilya ni Saul, nga imong giilogan ug gingharian. Gihatag ni Yahweh ang gingharian ngadto sa kamot sa imong anak nga si Absalom. Ug karon mapukan ka tungod kay mipatay ka ug daghang tawo.”
YHWH hath returned upon thee all the blood of the house of Saul, in whose stead thou hast reigned; and YHWH hath delivered the kingdom into the hand of Absalom thy son: and, behold, thou art taken in thy mischief, because thou art a bloody man.
9 Unya miiingon sa hari si Abisai nga anak ni Seruia, “Nganong kining patay nga iro nagtunglo man sa akong agalon nga hari? Palihog tugoti ako sa pag-adto kaniya aron nga mapunggotan ko siya ug ulo.”
Then said Abishai the son of Zeruiah unto the king, Why should this dead dog curse my master the king? let me go over, I pray thee, and take off his head.
10 Apan miingon ang hari, “Unsa may nabuhat ko kaninyo, mga anak nga lalaki ni Seruia? Gitunglo tingali niya ako tungod kay si Yahweh maoy miingon kaniya, 'Tungloha si David.' Karon kinsa may makaingon kaniya, 'Nganong gitunglo mo man ang hari?'”
And the king said, What have I to do with you, ye sons of Zeruiah? so let him curse, because YHWH hath said unto him, Curse David. Who shall then say, Wherefore hast thou done so?
11 Busa miingon si David kang Abisai ug ngadto sa tanan niyang mga sulugoon, “Tan-awa, ang akong anak, nga gipakatawo gikan sa akong lawas, buot mokuha sa akong kinabuhi. Unsa pa kaha kini nga Benjaminhon karon nga nagtinguha sa akong pagkapukan? Pasagdi siya ug tugoti sa pagtunglo, tungod kay gisugo siya ni Yahweh sa pagbuhat niini.
And David said to Abishai, and to all his servants, Behold, my son, which came forth of my bowels, seeketh my life: how much more now may this Benjamite do it? let him alone, and let him curse; for YHWH hath bidden him.
12 Basin pagmakita ni Yahweh ang kagul-anan nga ania kanako, ug baslan ako ug maayo tungod sa iyang pagtunglo kanako karon.”
It may be that YHWH will look on mine affliction, and that YHWH will requite me good for his cursing this day.
13 Busa mipadayon ug panaw si David ug ang iyang mga katawhan, samtang si Simei miuban tupad kaniya hangtod sa kilid sa bungtod, nagtunglo ug nanglabay ug abog ug mga bato kaniya samtang naglakaw.
And as David and his men went by the way, Shimei went along on the hill's side over against him, and cursed as he went, and threw stones at him, and cast dust.
14 Unya ang hari ug ang tanang katawhan nga miuban kaniya gipangkapoy, ug nagpahulay siya sa dihang mihunong sila alang sa kagabhion.
And the king, and all the people that were with him, came weary, and refreshed themselves there.
15 Samtang si Absalom ug ang tanang katawhan sa Israel nga uban kaniya, miabot sila sa Jerusalem, ug uban kaniya si Ahitofel.
And Absalom, and all the people the men of Israel, came to Jerusalem, and Ahithophel with him.
16 Nahitabo kini sa dihang si Husai nga Arkihanon, nga higala ni David miadto kang Absalom, ug si Husai miingon kang Absalom, “Mabuhi ang hari! Mabuhi ang hari!”
And it came to pass, when Hushai the Archite, David's friend, was come unto Absalom, that Hushai said unto Absalom, Elohim save the king, Elohim save the king.
17 Miingon si Absalom kang Husai, “Mao ba kini ang imong pagkamaunongon sa imong higala? Nganong wala ka man miuban kaniya?”
And Absalom said to Hushai, Is this thy kindness to thy friend? why wentest thou not with thy friend?
18 Miingon si Husai kang Absalom, “Dili! Hinuon, kadtong gipili ni Yahweh ug niining mga tawo ug sa tanang katawhan sa Israel, nianang tawhana ako mahisakop, ug magpabilin ako kaniya.
And Hushai said unto Absalom, Nay; but whom YHWH, and this people, and all the men of Israel, choose, his will I be, and with him will I abide.
19 Ug usab, kinsa man ang tawo nga akong alagaran? Dili ba mag-alagad man ako sa iyang anak? Sama sa akong pag-alagad sa imong amahan, alagaran ko ikaw.”
And again, whom should I serve? should I not serve in the presence of his son? as I have served in thy father's presence, so will I be in thy presence.
20 Unya miingon si Absalom kang Ahitofel, “Hatagi kami ug tambag kung unsa ang among buhaton.”
Then said Absalom to Ahithophel, Give counsel among you what we shall do.
21 Mitubag si Ahitofel kang Absalom, “Lakaw ug pakigdulog sa mga ulipong puyopuyo sa imong amahan nga gibilin niya aron sa pag-atiman sa palasyo, ug makadungog ang tanang Israel nga nahimo kang baho sa imong amahan. Ug ang tanang kamot sa mga mikuyog kanimo malig-on.”
And Ahithophel said unto Absalom, Go in unto thy father's concubines, which he hath left to keep the house; and all Israel shall hear that thou art abhorred of thy father: then shall the hands of all that are with thee be strong.
22 Busa nagbukhad sila ug tolda alang kang Absalom ngadto sa atop sa palasyo, ug nakigdulog si Absalom sa mga ulipong asawa sa iyang amahan atubangan sa tanang tawo sa Israel.
So they spread Absalom a tent upon the top of the house; and Absalom went in unto his father's concubines in the sight of all Israel.
23 Karon ang tambag ni Ahitofel nga iyang gihatag niadtong mga adlawa ingon sa usa ka tawo nga nakadungog gikan mismo sa baba sa Dios. Mao kana ang pagtan-aw ni David ug ni Absalom sa tanang tambag ni Ahitofel.
And the counsel of Ahithophel, which he counselled in those days, was as if a man had inquired at the oracle of Elohim: so was all the counsel of Ahithophel both with David and with Absalom.
