2 Samuel 16
1 Sa dihang nakalakaw na si David sa dili pa tantong layo, lampas sa tumoy sa bungtod, misugat kaniya si Ziba ang sulugoon ni Mefiboset uban sa paris nga mga asno nga adunay sakang; diha kanila adunay 200 ka buok nga tinapay, 100 sa linain nga mga pasas, ug 100 ka pungpong sa igos, ug panit nga gisudlan ug bino.
When David had gone a little beyond the summit, Ziba the servant of Mephibosheth was there to meet him. He had a pair of saddled donkeys loaded with two hundred loaves of bread, a hundred clusters of raisins, a hundred summer fruits, and a skin of wine.
2 Ang hari miingon kang Ziba, “Nganong gidala mo man kining mga butanga?” Mitubag si Ziba, “Ang mga asno mahimong kasakyan sa panimalay sa hari, ang tinapay ug tinapay nga adunay igos alang sa pagkaon sa imong katawhan, ug ang bino aron adunay mainom alang kang bisan kinsa nga maluya didto sa kamingawan.”
“Why do you have these?” asked the king. Ziba replied, “The donkeys are for the king’s household to ride, the bread and summer fruit are for the young men to eat, and the wine is to refresh those who become exhausted in the wilderness.”
3 Miingon ang hari, “Ug hain man ang apo sa imong agalon?” Mitubag si Ziba sa hari, “Tan-awa, nagpuyo siya duol sa Jerusalem, tungod kay miingon siya, 'Karong adlawa iuli sa panimalay sa Israel ang gingharian sa akong amahan kanako.”
“Where is your master’s grandson?” asked the king. And Ziba answered, “Indeed, he is staying in Jerusalem, for he has said, ‘Today, the house of Israel will restore to me the kingdom of my grandfather.’”
4 Unya miingon ang hari kang Ziba, “Tan-awa, ang tanan nga iya ni Mefiboset gipanag-iya na nimo.” Mitubag si Ziba, “Mohapa ako sa pagpaubos kanimo, akong agalon, ang hari. Tugoti ako nga makakaplag ug pabor sa imong panan-aw.”
So the king said to Ziba, “All that belongs to Mephibosheth is now yours!” “I humbly bow before you,” said Ziba. “May I find favor in your eyes, my lord the king!”
5 Sa dihang miabot si David sa Bahurim, didto migawas ang usa ka tawo nga gikan sa banay ni Saul, nga ginganlan ug Simei ang anak nga lalaki ni Gera. Migawas siya nga nagpunay ug tunglo samtang naglakaw.
As King David approached Bahurim, a man from the family of the house of Saul was just coming out. His name was Shimei son of Gera, and as he approached, he kept yelling out curses.
6 Gibato niya si David ug ngadto usab sa tanang mga opisyal, bisan pag adunay mga kasundalohan ug mga guwardiya nga anaa sa tuo ug wala sa hari.
He threw stones at David and at all the servants of the king, though the troops and all the mighty men were on David’s right and left.
7 Nagpunay ug singgit sa pagtunglo si Simei, “Palayo, hawa nganhi, ikaw nga daotan, ikaw nga mipatay ug daghang tawo!
And as he yelled curses, Shimei said, “Get out, get out, you worthless man of bloodshed!
8 Gipanimaslan kamong tanan ni Yahweh sa tanang dugo sa pamilya ni Saul, nga imong giilogan ug gingharian. Gihatag ni Yahweh ang gingharian ngadto sa kamot sa imong anak nga si Absalom. Ug karon mapukan ka tungod kay mipatay ka ug daghang tawo.”
The LORD has paid you back for all the blood of the house of Saul, in whose place you have reigned, and the LORD has delivered the kingdom into the hand of your son Absalom. See, you have come to ruin because you are a man of bloodshed!”
9 Unya miiingon sa hari si Abisai nga anak ni Seruia, “Nganong kining patay nga iro nagtunglo man sa akong agalon nga hari? Palihog tugoti ako sa pag-adto kaniya aron nga mapunggotan ko siya ug ulo.”
Then Abishai son of Zeruiah said to the king, “Why should this dead dog curse my lord the king? Let me go over and cut off his head!”
10 Apan miingon ang hari, “Unsa may nabuhat ko kaninyo, mga anak nga lalaki ni Seruia? Gitunglo tingali niya ako tungod kay si Yahweh maoy miingon kaniya, 'Tungloha si David.' Karon kinsa may makaingon kaniya, 'Nganong gitunglo mo man ang hari?'”
But the king replied, “What have I to do with you, O sons of Zeruiah? If he curses me because the LORD told him, ‘Curse David,’ who can ask, ‘Why did you do this?’”
11 Busa miingon si David kang Abisai ug ngadto sa tanan niyang mga sulugoon, “Tan-awa, ang akong anak, nga gipakatawo gikan sa akong lawas, buot mokuha sa akong kinabuhi. Unsa pa kaha kini nga Benjaminhon karon nga nagtinguha sa akong pagkapukan? Pasagdi siya ug tugoti sa pagtunglo, tungod kay gisugo siya ni Yahweh sa pagbuhat niini.
Then David said to Abishai and to all his servants, “Behold, my own son, my own flesh and blood, seeks my life. How much more, then, this Benjamite! Leave him alone and let him curse me, for the LORD has told him so.
12 Basin pagmakita ni Yahweh ang kagul-anan nga ania kanako, ug baslan ako ug maayo tungod sa iyang pagtunglo kanako karon.”
Perhaps the LORD will see my affliction and repay me with good for the cursing I receive today.”
13 Busa mipadayon ug panaw si David ug ang iyang mga katawhan, samtang si Simei miuban tupad kaniya hangtod sa kilid sa bungtod, nagtunglo ug nanglabay ug abog ug mga bato kaniya samtang naglakaw.
So David and his men proceeded along the road as Shimei went along the ridge of the hill opposite him. As Shimei went, he yelled curses, threw stones, and flung dust at David.
14 Unya ang hari ug ang tanang katawhan nga miuban kaniya gipangkapoy, ug nagpahulay siya sa dihang mihunong sila alang sa kagabhion.
Finally, the king and all the people with him arrived, exhausted. And there he refreshed himself.
15 Samtang si Absalom ug ang tanang katawhan sa Israel nga uban kaniya, miabot sila sa Jerusalem, ug uban kaniya si Ahitofel.
Then Absalom and all the men of Israel came to Jerusalem, and Ahithophel was with him.
16 Nahitabo kini sa dihang si Husai nga Arkihanon, nga higala ni David miadto kang Absalom, ug si Husai miingon kang Absalom, “Mabuhi ang hari! Mabuhi ang hari!”
And David’s friend Hushai the Archite went to Absalom and said to him, “Long live the king! Long live the king!”
17 Miingon si Absalom kang Husai, “Mao ba kini ang imong pagkamaunongon sa imong higala? Nganong wala ka man miuban kaniya?”
“Is this the loyalty you show your friend?” Absalom replied. “Why did you not go with your friend?”
18 Miingon si Husai kang Absalom, “Dili! Hinuon, kadtong gipili ni Yahweh ug niining mga tawo ug sa tanang katawhan sa Israel, nianang tawhana ako mahisakop, ug magpabilin ako kaniya.
“Not at all,” Hushai answered. “For the one chosen by the LORD, by the people, and by all the men of Israel—his I will be, and with him I will remain.
19 Ug usab, kinsa man ang tawo nga akong alagaran? Dili ba mag-alagad man ako sa iyang anak? Sama sa akong pag-alagad sa imong amahan, alagaran ko ikaw.”
Furthermore, whom should I serve if not the son? As I served in your father’s presence, so also I will serve in yours.”
20 Unya miingon si Absalom kang Ahitofel, “Hatagi kami ug tambag kung unsa ang among buhaton.”
Then Absalom said to Ahithophel, “Give me counsel. What should we do?”
21 Mitubag si Ahitofel kang Absalom, “Lakaw ug pakigdulog sa mga ulipong puyopuyo sa imong amahan nga gibilin niya aron sa pag-atiman sa palasyo, ug makadungog ang tanang Israel nga nahimo kang baho sa imong amahan. Ug ang tanang kamot sa mga mikuyog kanimo malig-on.”
Ahithophel replied, “Sleep with your father’s concubines, whom he has left to keep the palace. When all Israel hears that you have become a stench to your father, then the hands of all who are with you will be strengthened.”
22 Busa nagbukhad sila ug tolda alang kang Absalom ngadto sa atop sa palasyo, ug nakigdulog si Absalom sa mga ulipong asawa sa iyang amahan atubangan sa tanang tawo sa Israel.
So they pitched a tent for Absalom on the roof, and he slept with his father’s concubines in the sight of all Israel.
23 Karon ang tambag ni Ahitofel nga iyang gihatag niadtong mga adlawa ingon sa usa ka tawo nga nakadungog gikan mismo sa baba sa Dios. Mao kana ang pagtan-aw ni David ug ni Absalom sa tanang tambag ni Ahitofel.
Now in those days the advice of Ahithophel was like the consultation of the word of God. Such was the regard that both David and Absalom had for Ahithophel’s advice.
