< 2 Corinto 3 >

1 Nagasugod na ba usab kami sa pagdayeg sa among kaugalingon? Dili na kami manginahanglan ug sulat sa pagpaila kaninyo o gikan kaninyo, sama sa ubang mga tawo, dili ba?
Do we begin again to commend ourselves? or need we, as some [others], epistles of commendation to you, or [letters] of commendation from you?
2 Kamo mismo ang among sulat sa pagpaila, nga nahisulat sa among mga kasingkasing, nga naila na ug nabasa na sa tanang katawhan.
Ye are our epistle written in our hearts, known and read of all men:
3 Ug nagpakita kamo nga kamo ang sulat gikan kang Cristo, gipadala pinaagi kanamo. Nahisulat kini dili pinaagi sa tinta kondili pinaagi sa Espiritu sa buhi nga Dios. Wala kini nahisulat sa mga papan sa bato, kondili diha sa papan sa kasingkasing sa mga tawo.
[Forasmuch as ye are] manifestly declared to be the epistle of Christ ministered by us, written not with ink, but with the Spirit of the living God; not in tables of stone, but in fleshy tables of the heart.
4 Ug mao kini ang pagsalig nga nabatonan namo diha sa Dios pinaagi kang Cristo.
And such trust have we through Christ to God-ward:
5 Dili kami takos sa among kaugalingon nga moangkon sa bisan unsa nga butang ingon nga naggikan kanamo. Hinuon, ang among katakos nagagikan sa Dios.
Not that we are sufficient of ourselves to think any thing as of ourselves; but our sufficiency [is] of God;
6 Ang Dios maoy naghimo kanamo nga mga sulugoon sa bag-ong kasabotan. Mao kini ang usa ka kasabotan nga dili sa sulat apan sa Espiritu. Kay ang sulat makamatay, apan makahatag ug kinabuhi ang Espiritu.
Who also hath made us able ministers of the new testament; not of the letter, but of the spirit: for the letter killeth, but the spirit giveth life.
7 Karon ang pag-alagad nga mobunga ug kamatayon — kinulit nga mga letra ibabaw sa mga bato — miabot sa maong himaya nga dili gayod makasud-ong ang katawhan sa dagway ni Moises. Tungod kini kay ang himaya nga anaa sa iyang panagway, usa ka himaya nga mahanaw.
But if the ministration of death, written [and] engraven in stones, was glorious, so that the children of Israel could not stedfastly behold the face of Moses for the glory of his countenance; which [glory] was to be done away:
8 Unsa pa gayod kamahimayaon unya ang pag-alagad nga buhaton sa Espiritu?
How shall not the ministration of the spirit be rather glorious?
9 Kay kung ang pag-alagad sa silot adunay himaya, unsa pa kaha ka labaw ang mabuhat niadtong pag-alagad sa pagkamatarong nga modagaya diha sa himaya!
For if the ministration of condemnation [be] glory, much more doth the ministration of righteousness exceed in glory.
10 Kay sa pagkatinuod, ang usa ka butang nga gihimo nang mahimayaon dili na gayod himayaon niini nga paagi, tungod sa himaya nga maoy milabaw niini.
For even that which was made glorious had no glory in this respect, by reason of the glory that excelleth.
11 Kay kung kadtong miagi adunay himaya, unsa pa kaha ka labaw kadtong nagpabilin nga adunay himaya!
For if that which is done away [was] glorious, much more that which remaineth [is] glorious.
12 Sanglit aduna man kami niana nga pagsalig, maisugon gayod kami.
Seeing then that we have such hope, we use great plainness of speech:
13 Dili kami sama kang Moises, nga mitabon sa iyang nawong, aron nga ang katawhan sa Israel dili makatan-aw gilayon sa naghinapos nga himaya nga molabay lamang.
And not as Moses, [which] put a vail over his face, that the children of Israel could not stedfastly look to the end of that which is abolished:
14 Apan sirado ang ilang mga hunahuna. Ug bisan gani hangtod niining adlawa ang samang tabon nagpabilin pa diha sa basahon sa daang kasabotan. Dili kini maablihan, tungod kay diha lamang kang Cristo kini makuha.
But their minds were blinded: for until this day remaineth the same vail untaken away in the reading of the old testament; which [vail] is done away in Christ.
15 Apan bisan gani karon, sa matag higayon nga basahon si Moises, ang tabon nagpabilin gihapon sa ilang mga kasingkasing.
But even unto this day, when Moses is read, the vail is upon their heart.
16 Apan sa dihang ang tawo modangop sa Ginoo, ang tabon pagakuhaon.
Nevertheless when it shall turn to the Lord, the vail shall be taken away.
17 Karon ang Ginoo mao ang Espiritu. Kung hain ang Espiritu sa Ginoo, adunay kagawasan.
Now the Lord is that Spirit: and where the Spirit of the Lord [is], there [is] liberty.
18 Karon kitang tanan, uban sa walay tabon nga mga panagway, makakita na sa himaya sa Ginoo. Giusab na kita sa mao gihapon nga mahimayaong panagway sa unang ang-ang sa himaya ngadto sa lain, ingon nga gikan sa Ginoo, nga mao ang Espiritu.
But we all, with open face beholding as in a glass the glory of the Lord, are changed into the same image from glory to glory, [even] as by the Spirit of the Lord.

< 2 Corinto 3 >