< 2 Corinto 1 >

1 Si Pablo, usa ka apostol ni Cristo Jesus pinaagi sa kabubut-on sa Dios, ug si Timoteo nga atong igsoon, ngadto sa simbahan sa Dios nga anaa sa Corinto, ug ngadto sa tanang magtutuo sa tibuok rehiyon sa Acaya.
To the Church of God in Corinth, and to all Christ’s People throughout Greece, from Paul, an Apostle of Christ Jesus, by the will of God, and from Timothy, a Brother.
2 Hinaot nga ang grasya maanaa kaninyo ug ang kalinaw nga gikan sa Dios nga atong Amahan ug kang Ginoong Jesu-Cristo.
May God, our Father, and the Lord Jesus Christ bless you and give you peace.
3 Hinaot nga dayegon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo. Siya mao ang Amahan sa mga kaluoy ug ang Dios sa tanang paghupay.
Blessed is the God and Father of Jesus Christ our Lord, the all-merciful Father, the God ever ready to console,
4 Ang Dios maghupay kanato sa tanan natong kagul-anan, aron nga makahupay usab kita niadtong anaa sa bisan unsa nga kagul-anan. Naghupay kita sa uban sa samang paghupay nga gigamit sa Dios aron sa paglipay kanato.
who consoles us in all our troubles, so that we may be able to console those who are in any trouble with the consolation that we ourselves receive from him.
5 Kay sama sa mga pag-antos ni Cristo nga midagaya tungod ug alang kanato, busa modagaya usab ang atong paghupay pinaagi kang Cristo.
It is true that we have our full share of the sufferings of the Christ, but through the Christ we have also our full share of consolation.
6 Apan kung may kagul-anan man kami, alang kini sa inyong kahupayan ug kaluwasan. Ug kung gihupay man kami, alang kini sa inyong kahupayan. Ang inyong kalipay nagmalamboon sa dihang nagmapaubsanon kamo nga nag-ambit sa sama nga mga pag-antos nga giantos usab namo.
If we meet with trouble, it is for the sake of your consolation and salvation; and, if we find consolation, it is for the sake of the consolation that you will experience when you are called to endure the very sufferings that we ourselves are enduring;
7 Ug malig-on ang among pagsalig mahitungod kaninyo. Nasayod kami nga sa pag-ambit usab ninyo sa mga pag-antos, miambit usab kamo sa paghupay.
and our hope for you remains unshaken. We know that, as you are sharing our sufferings, you will also share our consolation.
8 Kay dili kami buot nga dili kamo masayod, mga igsoon, mahitungod sa mga kasamok nga among nabatonan didto sa Asya. Gibug-atan gayod kami labaw pa sa among makaya, hilabihan gayod kabug-at nga wala na kami naglaom nga mabuhi pa.
We want you, Brothers, to know that, in the troubles which befell us in Roman Asia, we were burdened altogether beyond our strength, so much so that we even despaired of life.
9 Sa pagkatinuod, hinukman na kami sa kamatayon nganhi kanamo. Apan wala kini naghimo kanamo nga mosalig sa among kaugalingon, kondili sa Dios gayod, nga nagbanhaw sa mga patay.
Indeed, we had the presentiment that we must die, so that we might rely, not on ourselves, but on God who raises the dead.
10 Giluwas niya kami gikan niadtong makamatay nga kakuyaw, ug nagluwas siya kanamo pag-usab. Gisalig na namo diha kaniya nga luwason niya kami pag-usab.
And from so imminent a death God delivered us, and will deliver us again; for in him we have placed our hopes of future deliverance, while you, also, help us by your prayers.
11 Pagabuhaton niya kini ingon nga kamo usab magtabang kanamo pinaagi sa inyong mga pag-ampo. Unya daghan ang maghatag ug mga pagpasalamat pinaagi kanamo alang sa grasyahanon nga kaluoy nga gihatag kanamo pinaagi sa mga pag-ampo sa kadaghanan.
And then many lips will give thanks on our behalf for the blessing granted us in answer to many prayers.
12 Mapagarbohon kami niini: ang pagpamatuod sa among konsensya. Kay putli man kini nga mga katuyoan ug matinud-anon nga miabot gikan sa Dios nga among gipahigayon sa among kaugalingon dinhi sa kalibotan. Labi pa namong nabuhat kining tanan uban kaninyo—dili sa kalibotanong kaalam, apan pinaagi sa grasya sa Dios.
Indeed, our main ground for satisfaction is this — Our conscience tells us that our conduct in the world, and still more in our relations with you, was marked by a purity of motive and a sincerity that were inspired by God, and was based, not on worldly policy, but on the help of God.
13 Wala kami nagsulat kaninyo sa bisan unsa nga dili ninyo mabasa o masabtan. Naglaom ako nga masabtan ninyo kami sa hingpit,
We never write anything to you other than what you will acknowledge to the very end —
14 sama sa inyong gamay nga nasabtan kanamo karon. Unya sa adlaw sa atong Ginoong Jesus kami ang mahimo ninyong hinungdan alang sa pagpasigarbo, sama usab kanamo.
And, indeed, you have already partly acknowledged it about us — that you have a right to be proud of us, as we shall be proud of you, on the Day of our Lord Jesus.
15 Tungod kay masaligon ako mahitungod niini, buot ko nga mouna pag-anha kaninyo, aron nga makadawat kamo sa kaayohan sa ikaduhang pagduaw.
With this conviction in my mind, I planned to come to see you first, so that your pleasure might be doubled —
16 Naglaraw ako sa paghapit aron sa pagduaw kaninyo sa akong panaw padulong sa Macedonia. Unya buot ko nga moduaw na usab kaninyo sa akong pagpanaw gikan sa Macedonia, ug unya mapadala ninyo ako sa akong pagpadulong sa Judea.
To visit you both on my way to Macedonia, and to come to you again on my return from Macedonia, and then to get you to send me on my way into Judea.
17 Sa dihang naghunahuna ako niining paagiha, nagduhaduha ba ako? Naglaraw ba ako sa mga butang sumala sa mga tawhanong sukaran, aron nga moingon ako nga, “Oo, oo” ug “Dili, dili” sa samang takna?
As this was my plan, where, pray, did I show any fickleness of purpose? Or do you think that my plans are formed on mere impulse, so that in the same breath I say ‘Yes’ and ‘No’?
18 Apan sama nga ang Dios nagmatinud-anon, dili namo dunganon sa pagsulti ang “Oo” ug “Dili.”
As God is true, the Message that we brought you does not waver between ‘Yes’ and ‘No’!
19 Kay ang Anak sa Dios, nga si Jesu-Cristo, nga gimantala nako ug nila ni Silvanos ug Timoteo diha kaninyo, dili “Oo” ug “Dili.” Hinunoa, kanunay siyang “Oo.”
The Son of God, Christ Jesus, whom we — Silas, Timothy, and I — proclaimed among you, never wavered between ‘Yes’ and ‘No.’ With him it has always been ‘Yes.’
20 Kay ang tanan nga mga saad sa Dios kanunay nga “Oo” diha kaniya. Busa pinaagi usab kaniya moingon kita nga “Amen” ngadto sa himaya sa Dios.
For, many as were the promises of God, in Christ is the ‘Yes’ that fulfils them. Therefore, through Christ again, let the ‘Amen’ rise, through us, to the glory of God.
21 Karon mao kini ang Dios nga nagpamatuod kanamo uban kaninyo diha kang Cristo, ug nagsugo siya kanato.
God who brings us, with you, into close union with Christ, and who consecrated us,
22 Gisilyohan na niya kita ug gihatag kanato ang Espiritu sa atong mga kasingkasing ingon nga usa ka garantiya sa kung unsa ang iyang ihatag sa umaabot.
also set his seal upon us, and gave us his Spirit in our hearts as a pledge of future blessings.
23 Hinuon, nagtawag ako sa Dios aron magsaksi alang kanako nga ang hinungdan sa wala ko pag-anha diha sa Corinto aron nga mapalingkawas ko kamo.
But, as my life shall answer for it, I call God to witness that it was to spare you that I deferred my visit to Corinth.
24 Dili kini tungod kay nagsulay kami sa pagpugong kung unsa ba gayod ang inyong pagtuo. Hinuon, nagabuhat kami uban kaninyo alang sa inyong kalipay, sa inyong pagbarog sa inyong pagtuo.
I do not mean that we are to dictate to you with regard to your faith; on the contrary, we work with you for your true happiness; indeed, it is through your faith that you are standing firm.

< 2 Corinto 1 >