2 Cronicas 5
1 Sa dihang nahuman ang tanan nga bulohaton ni Solomon alang sa balay ni Yahweh, gidala ni Solomon ang mga butang ni David, ang iyang amahan, nga gigahin niya alang niini nga katuyoan, lakip ang mga plata, ang bulawan, ug ang tanang mga gamit—gibutang niya kini didto sa mga tipiganan sa balay sa Dios.
After Solomon’s workers had finished building the temple, Solomon put in the temple storage rooms everything that his father David had dedicated to Yahweh—all the silver and gold and all the other things that were used at the temple.
2 Unya gitigom ni Solomon ang kadagkoan sa Israel, ang tanan nga mga pangulo sa mga tribo, ug ang mga nangulo sa mga banay sa katawhan sa Israel, sa Jerusalem, aron sa pagdala sa sudlanan sa kasabotan ni Yahweh gikan sa siyudad ni David, nga mao ang, Zion.
Then King Solomon summoned to Jerusalem all the elders of Israel, all the leaders of the tribes and of the families/clans. He wanted them to help to bring to the temple Yahweh’s Sacred Chest from Zion [Hill], where it was in [the part of the city called] ‘The City of David’.
3 Nagtigom ang tanang kalalakin-an sa Israel sa atubangan sa hari diha sa kombira, nga anaa sa ikapito nga bulan.
So all the leaders of Israel gathered together along with the king, during the Festival of [Living in Temporary] Shelters, in October.
4 Miabot ang tanan nga mga kadagkoan sa Israel, ug gikuha sa mga Levita ang sudlanan sa kasabotan.
When they had all arrived, the descendants of Levi lifted up the Sacred Chest,
5 Gidala nila ang sudlanan sa kasabotan, ang tolda nga tagboanan, ug ang tanang balaan nga mga butang nga anaa sa tolda. Gidala kining mga butanga sa mga pari nga tribo ni Levi.
and they carried it and the Sacred Tent and the sacred things that were inside it. The priests, who were also descended from Levi, carried them.
6 Nagtigom si Haring Solomon ug ang tanang katawhan sa Israel atubangan sa sudlanan sa kasabotan, naghalad ug dili maihap nga mga karnero ug mga torong baka.
King Solomon and many of the other people of Israel who had gathered there walked in front of the Sacred Chest. And they sacrificed a huge amount of sheep and cattle. No one was able to count them [because there were very many].
7 Gidala sa mga pari ang sudlanan sa kasabotan ni Yahweh didto sa butanganan niini, didto sa kinasuloran nga lawak sa balay, ngadto sa labing balaan nga dapit, ilalom sa mga pako sa kerubim.
The priests then brought the Sacred Chest into the Most Holy Place, the inner room of the temple, and they placed it under the wings of the statues of winged creatures.
8 Kay gibukhad sa kerubim ang mga pako niini ibabaw sa sudlanan sa kasabotan, ug gitabonan nila ang sudlanan sa kasabotan ug ang mga tukon nga pangyayong niini.
The wings of those statues spread out over the Sacred Chest and over the poles by which it was carried.
9 Tag-as kaayo ang mga tukon ug ang ilang mga tumoy makita gikan sa balaan nga dapit atubangan sa kinasuloran nga lawak, apan dili nila kini makita gikan sa gawas. Anaa pa gihapon kini karong adlawa.
The poles were very long, with the result that they could be seen by [those who were standing] at the entrance to the Most Holy Place, but they could not be seen by anyone standing outside the temple. Those poles are still there.
10 Walay laing sulod ang sudlanan sa kasabotan gawas sa duha ka papan nga gibutang ni Moises kaniadto didto sa Horeb, sa dihang naghimo si Yahweh ug kasabotan tali sa katawhan sa Israel, sa dihang migawas sila sa Ehipto.
The only things that were inside the Sacred Chest were the two stone tablets that Moses had put there at Sinai Mountain, where Yahweh made an agreement with the Israeli people after they came out of Egypt.
11 Nahitabo kini sa dihang migawas ang mga pari sa balaang dapit. Ang tanang mga pari nga anaa didto nagbalaan sa ilang mga kaugalingon alang kang Yaweh, wala sila nagsubay sumala sa kaugalingon nilang pundok.
Then the priests left the Holy Place. All the priests who were there, from every group, had performed the rituals to cause them to be acceptable to God.
12 Ang mga Levita usab nga mga mag-aawit, silang tanan, lakip na si Asaf, Heman, Jedutun, ug ang ilang mga anak nga lalaki ug mga igsoon nga lalaki, nagbistig pinong lino ug nagtugtog ug mga piyangpiyang, alpa, ug mga lira, nagtindog sa sidlakang bahin sa halaran. Kauban nila ang 120 ka mga pari nga nagpatingog ug mga budyong.
All the descendants of Levi who were musicians—Asaph, Heman, Jeduthun, their sons and their other relatives—stood on the east side of the altar. They were wearing linen clothes, and they were playing cymbals, harps, and lyres. There were 120 other priests who were blowing trumpets.
13 Nahitabo kini nga naghiusa sa pagtugtog ang mga tigpatingog sa mga budyong ug mga mag-aawit, naghimo ug usa ka lanog aron madungog ang pagdayeg ug pagpasalamat alang kang Yahweh. Gipatugbaw nila ang ilang mga tingog inubanan sa mga budyong ug mga piyangpiyang ug inubanan sa laing mga tulonggon, ug nagdayeg sila kang Yahweh. Nag-awit sila, “Kay maayo siya, kay ang iyang maunongong kasabotan molungtad hangtod sa kahangtoran.” Unya ang balay, ang balay ni Yahweh, napuno sa panganod.
The men blowing trumpets, those playing the cymbals and other musical instruments, and the singers, made music together, praising Yahweh and singing this song: “Yahweh is good [to us]; he faithfully loves us forever.” Then [suddenly] the temple was filled with a cloud.
14 Dili makabarog ang mga pari aron sa pag-alagad tungod sa panganod, kay ang himaya ni Yahweh milukop sa iyang balay.
The glorious radiance of Yahweh filled the temple, with the result that the priests were not able to continue doing their work.
