< 2 Cronicas 35 >

1 Gisaulog ni Josia ang Pagsaylo alang kang Yahweh sa Jerusalem, ug nag-ihaw sila ug mga nating karnero alang sa Pagsaylo sa ika-14 nga adlaw sa unang bulan.
Josías celebró una Pascua para el Señor en Jerusalén, y el cordero de la Pascua se mataba el día catorce del primer mes.
2 Gipahimutang niya ang mga pari sa ilang mga katungdanan ug gidasig sila sa pag-alagad sa puloy-anan ni Yahweh.
Asignó a los sacerdotes sus respectivos deberes y los animó en su ministerio en el Templo del Señor.
3 Miingon siya ngadto sa mga Levita nga nagtudlo sa tibuok Israel ug gigahin ngadto kang Yahweh, “Ibutang ang balaang sudlanan sa puloy-anan nga gitukod sa hari sa Israel nga mao si Solomon ang anak nga lalaki ni David. Ayaw na kini pas-ana pa sa imong mga abaga. Karon simbaha si Yahweh nga imong Dios, ug alagari ang iyang katawhan sa Israel.
Josías dijo a los levitas que enseñaban a todo Israel y eran santos para el Señor: “Colocad el Arca sagrada en el Templo construido por Salomón, hijo de David, rey de Israel. Ya no es necesario que la lleven sobre sus hombros. Tu responsabilidad ahora es servir al Señor, tu Dios, y a su pueblo Israel.
4 Ihan-ay ang inyong mga kaugalingon sumala sa ngalan sa banay sa inyong katigulangan ug sa inyong mga pundok, sa pagsunod sa nahisulat nga mga kasugoan ni David, ang hari sa Israel, ug kang Solomon, nga iyang anak.
Prepárense para el servicio en sus divisiones, por familias, según las instrucciones dadas por David, rey de Israel, y su hijo Salomón.
5 Barog diha sa balaang dapit, ug buhata ang inyong katungdanan uban ang inyong mga pundok sa banay sa katigulangan sa inyong mga igsoon, ang mga kaliwat sa katawhan, ug pagpahimutang sa inyong mga dapit uban ang inyong mga pundok sa banay sa katigulangan sa mga Levita.
“Luego, deberán estar en el santuario para asistir a los laicos según las divisiones familiares, siguiendo las asignaciones de acuerdo con sus divisiones familiares de los levitas.
6 Pag-ihaw ug mga nating karnero alang sa Pagsaylo, balaana ang inyong mga kaugalingon, andama ang mga nating karnero alang sa inyong mga igsoong lalaki, buhata kini sumala sa pulong ni Yahweh nga gihatag kang Moises.”
Sacrifiquen los corderos de la Pascua, purifícate y prepárate para ayudar al pueblo que viene a cumplir los requisitos dados por el Señor a través de Moisés”.
7 Gihatagan ni Josia ang tanang katawhan ug 30, 000 ka mga nating karnero ug mga nating kanding gikan sa panon sa mga kahayopan alang sa paghalad sa Pagsaylo sa tanan nga atua didto. Naghatag usab siya ug 3, 000 ka mga torong baka; gikan kini sa gipanag-iyahan sa hari.
Josías aportó como ofrendas pascuales para todo el pueblo presente 30.000 corderos y cabras, y 3.000 toros, todos de sus propios rebaños y manadas.
8 Naghatag ang iyang mga pangulo ug kinabubut-ong halad ngadto sa katawhan, mga pari, ug mga Levita. Si Hilkia, si Zacarias, ug si Jehiel, ang mga opisyal nga tinugyanan sa puluy-anan sa Dios, naghatag ug mga halad ngadto sa mga pari alang sa Pagsaylo nga mokabat ug 2, 600 ka mga nating baka ug 300 ka mga baka.
Sus funcionarios contribuyeron libremente con el pueblo, los sacerdotes y los levitas. Hilcías, Zacarías y Jehiel, que estaban a cargo del Templo de Dios, dieron a los sacerdotes como ofrendas de Pascua 2.600 corderos de Pascua y 300 toros.
9 Naghatag usab si Konanias, ug si Shemaya ug si Netanel, ang iyang mga igsoong lalaki, ug si Hashabia, si Jeil, ug si Jozabad, ang mga pangulo sa mga Levita, ngadto sa mga Levita alang sa paghalad sa Pagsaylo nga mokabat ug 5, 000 ka mga nating baka ug 5, 000 ka mga laking baka.
Los jefes de los levitas, Conanías, Semaías y Netanel, sus hermanos, y Hasabías, Jeiel y Jozabad, dieron a los levitas como ofrendas de Pascua 5.000 corderos y cabritos y 500 toros.
10 Busa naandam na ang buluhaton, ug ang mga pari nagbarog sa ilang mga dapit, uban sa mga Levita sumala sa ilang mga pundok, ingon nga pagtuman sa mando sa hari.
Una vez terminados los preparativos, los sacerdotes se colocaron en el lugar que se les había asignado y los levitas ocuparon sus puestos en sus divisiones, tal como lo había ordenado el rey.
11 Nag-ihaw sila ug mga nating karnero alang sa Pagsaylo, ug giwisikwisik sa mga pari ang dugo nga ilang nadawat gikan sa mga Levita, ug gipanitan sa mga Levita ang mga nating karnero.
Mataron los corderos de la Pascua, los sacerdotes rociaron la sangre que se les dio en el altar, mientras los levitas desollaban los sacrificios.
12 Gikuha nila ang mga halad sinunog, aron iapod-apod kini sa katawhan sa matag pundok nga banay sa katigulangan, aron igahalad kini ngadto kang Yahweh, sumala sa nahisulat sa Libro ni Moises. Sama usab niini ang gihimo nila sa mga torong baka.
Dejaron a un lado los holocaustos que debían entregarse a las familias de los laicos, por división, para que los ofrecieran al Señor, como lo exige el Libro de Moisés. Lo mismo hicieron con los toros.
13 Gisugba nila sa kalayo ang mga nating karnero alang sa Pagsaylo subay sa kasugoan. Alang sa mga balaang halad, gilat-an nila kini sa mga kolon, mga kaldero, ug sa mga kawa, ug gidala dayon nila kini ngadto sa tanang katawhan.
Asaron al fuego los sacrificios de la Pascua, como se requiere, y cocieron las ofrendas sagradas en ollas, calderos y sartenes, y las llevaron rápidamente a los laicos.
14 Unya giandam nila ang mga halad alang sa ilang mga kaugalingon ug alang sa mga pari, tungod kay ang mga pari, ang mga kaliwat ni Aaron, nagpatigayon man sa halad nga mga halad sinunog ug sa tambok nga mga halad hangtod sa pagkagabii, busa giandam sa mga Levita ang mga halad alang sa ilang mga kaugalingon ug alang sa mga pari, nga mga kaliwat ni Aaron.
Después preparaban la comida de las ofrendas para ellos y para los sacerdotes, porque los sacerdotes, descendientes de Aarón, estaban ocupados presentando holocaustos y grasa hasta que llegaba la noche. Así que los levitas hacían este trabajo para sí mismos y para los sacerdotes, los descendientes de Aarón.
15 Ang mga mag-aawit, ang mga kaliwat ni Asaf anaa sa ilang dapit, sumala sa gimando ni David kang Asaf, kang Heman, ug kang Jedutun nga mananagna sa hari, ug ang mga magbalantay anaa sa matag ganghaan. Wala nila biyai ang ilang mga dapit, sanglit giandaman man sila sa ilang mga igsoong lalaki nga mga Levita.
Los cantores, descendientes de Asaf, estaban en sus puestos siguiendo las instrucciones dadas por David, Asaf, Hemán y Jedutún, el vidente del rey. Los porteros encargados de cada puerta no necesitaban salir, porque sus compañeros levitas los proveían.
16 Busa, nahuman nianang higayona ang tibuok buluhaton alang kang Yahweh sa kasaulogan sa Pagsaylo ug aron sa paghalad ug mga halad sinunog sa halaran ni Yahweh, sumala sa gimando ni Haring Josia.
Aquel día se celebró todo el servicio de la Pascua del Señor, incluida la presentación de los holocaustos en el altar del Señor, tal como lo había ordenado el rey Josías.
17 Nianang higayona ang katawhan nga atua didto nagsaulog sa Pagsaylo, ug unya misunod ang Pista sa Pan nga walay Patubo sulod sa pito ka adlaw.
Los israelitas que estaban allí también celebraron la Pascua en ese momento, y también la Fiesta de los Panes sin Levadura durante los siete días siguientes.
18 Wala pay pagsaulog nga nahitabo sama niadto sa Israel sukad sa mga adlaw ni propeta Samuel, ni bisan ang ubang mga hari sa Israel wala nagsaulog sa ingon niini nga Pagsaylo sama sa gibuhat ni Josia, uban sa mga pari, mga Levita ug sa tanang katawhan sa Juda ug sa Israel nga atua didto, ug sa mga lumolupyo sa Jerusalem.
No se había celebrado una Pascua como ésta en Israel desde los tiempos del profeta Samuel. Ninguno de los reyes de Israel había celebrado una Pascua como la que Josías observó con los sacerdotes, los levitas, todo Judá, los israelitas que estaban allí y el pueblo de Jerusalén.
19 Gisaulog kini nga Pagsaylo sa ika-18 nga tuig sa paghari ni Josia.
Esta Pascua se celebró en el año dieciocho del reinado de Josías.
20 Pagkahuman niining tanan, human sa paghan-ay ni Josia sa templo, miadto si Neco, ang hari sa Ehipto, aron makig-away batok sa Carkemis nga daplin sa Suba sa Eufrates, ug miadto si Josia aron makig-away batok kaniya.
Después de todo este trabajo que Josías había realizado en la restauración del Templo, el rey Neco de Egipto dirigía su ejército para luchar en Carquemis, cerca del Éufrates, y Josías fue a enfrentarse a él.
21 Apan nagpadala ug mga mensahero si Neco ngadto kaniya, nga nag-ingon, “Unsa man ang akong buhaton kanimo, hari sa Juda? Wala ako mianhi aron makigbatok kanimo karong adlawa, apan batok sa panimalay nga akong gubaton. Gimandoan ako sa Dios nga magdali, busa ayaw babagi ang Dios, nga nag-uban kanako, kay tingali ug laglagon ka niya.”
Neco le envió mensajeros diciendo: “¿Qué discusión hay entre tú y yo, rey de Judá? No he venido a atacarte hoy, porque estoy luchando con otro reino. Dios me dijo que debía apresurarme, así que deja de obstruir a Dios, que está conmigo, ¡o te destruirá!”
22 Bisan pa niana, mibalibad si Josia sa pag-atras gikan kaniya. Nagtakuban siya sa iyang kaugalingon aron makig-away kaniya. Wala niya patalinghogi ang mga pulong ni Neco nga naggikan sa baba sa Dios; busa miadto siya sa Walog sa Megido aron makig-away.
Pero Josías no se dio la vuelta y se marchó. En cambio, se disfrazó para poder luchar contra Neco en la batalla. Ignoró el mensaje de Neco que venía de Dios, y fue a luchar contra él en la llanura de Meguido.
23 Naigo si Haring Josia sa mga tigpamana, ug miingon siya sa iyang mga sulugoon, “Ipalayo ako, kay nasamdan ako pag-ayo.”
Allí los arqueros dispararon al rey Josías. Él llamó a los que estaban a su lado: “¡Sáquenme de la batalla, porque estoy malherido!”.
24 Busa gikuha siya sa iyang mga sulugoon gikan sa karwahe, ug gisakay siya sa laing karwahe. Gidala siya ngadto sa Jerusalem, kung diin siya namatay. Gilubong siya sa lubnganan sa iyang mga katigulangan. Ang tibuok Juda ug Jerusalem nagbangotan alang kang Josia.
Así que lo sacaron de su carro y lo llevaron en su segundo carro a Jerusalén, donde murió. Josías fue enterrado en la tumba de sus antepasados. Todo Judá y Jerusalén lo lloraron.
25 Nagbangotan si Jeremias alang kang Josia; ang tanang kalalakin-an ug mga mag-aawit nga mga kababayen-an nagbangotan alang kang Josia nianang adlawa. Kini nga mga awit nahimong kabahin sa tulomanon sa Israel; ug nahisulat kini sa mga awit sa pagbangotan.
Entonces Jeremías escribió un lamento sobre Josías, y hasta hoy los coros de hombres y mujeres cantan canciones tristes sobre Josías. Se han convertido en parte de lo que se canta regularmente en Israel, y están registradas en el Libro de los Lamentos.
26 Alang sa ubang mga butang bahin kang Josia, ug sa maayo niyang mga binuhatan sa pagtuman sa nahisulat sa balaod ni Yahweh—
El resto de lo que hizo Josías, junto con sus actos de lealtad siguiendo lo que está escrito en la Ley del Señor,
27 ug ang iyang mga binuhatan, sukad pa sa sinugdanan hangtod sa kataposan, nahisulat sa libro sa mga hari sa Juda ug sa Israel.
todas sus acciones, de principio a fin, están registradas en el Libro de los Reyes de Israel y Judá.

< 2 Cronicas 35 >