2 Cronicas 1
1 Gipakusgan ni Solomon nga anak ni David ang iyang pagdumala, ug si Yahweh nga iyang Dios nag-uban kaniya ug naghimo kaniya nga labing gamhanan.
And Solomon the son of David was strengthened in his kingdom, and Jehovah his God was with him, and magnified him exceedingly.
2 Nakigsulti si Solomon ngadto sa tibuok Israel, sa mga pangulo sa kasundalohan sa liboan ug sa gatosan, sa mga maghuhukom, sa matag prinsipe sa tibuok Israel, ug sa mga nagdumala sa mga balay sa mga amahan.
And Solomon spake unto all Israel, to the captains of thousands and of hundreds, and to the judges, and to every prince in all Israel, the heads of the fathers’ [houses].
3 Busa miadto si Solomon ug ang tanan nga nagtigom uban kaniya sa taas nga dapit nga anaa sa Gibeon, kay atua didto ang tolda nga tagboanan sa Dios, nga gibuhat ni Moises nga sulugoon ni Yahweh didto sa kamingawan.
So Solomon, and all the assembly with him, went to the high place that was at Gibeon; for there was the tent of meeting of God, which Moses the servant of Jehovah had made in the wilderness.
4 Apan gidala ni David ang sudlanan sa kasabotan sa Dios gikan sa Kiriat Jearim ngadto sa dapit nga iyang giandam alang niini, kay nagtukod siya ug tolda alang niini didto sa Jerusalem.
But the ark of God had David brought up from Kiriath-jearim to [the place] that David had prepared for it; for he had pitched a tent for it at Jerusalem.
5 Dugang pa niini, ang tumbaga nga halaran nga binuhat ni Bezalel ang anak nga lalaki ni Uri nga anak nga lalaki ni Hur atua didto sa atubangan sa tabernakulo ni Yahweh; miadto didto si Solomon ug ang panagtigom.
Moreover the brazen altar, that Bezalel the son of Uri, the son of Hur, had made, was there before the tabernacle of Jehovah: and Solomon and the assembly sought unto it.
6 Mitungas si Solomon didto padulong sa tumbaga nga halaran sa atubangan ni Yahweh, nga anaa sa tolda nga tagboanan, ug naghalad ug usa ka libo nga mga halad sinunog didto.
And Solomon went up thither to the brazen altar before Jehovah, which was at the tent of meeting, and offered a thousand burnt-offerings upon it.
7 Mipakita ang Dios kang Solomon nianang gabhiona ug miingon ngadto kaniya, “Pangayo! Unsa man ang ihatag ko kanimo?”
In that night did God appear unto Solomon, and said unto him, Ask what I shall give thee.
8 Miingon si Solomon ngadto sa Dios, “Gipakita nimo ang dakong kasabotan sa pagkamatinud-anon ngadto sa akong amahan nga si David, ug gihimo mo akong hari puli kaniya.
And Solomon said unto God, Thou hast showed great lovingkindness unto David my father, and hast made me king in his stead.
9 Karon, Yahweh nga Dios, tugoti nga matuman ang imong saad ngadto sa akong amahan nga si David, kay gihimo mo akong hari labaw niining katawhan nga sama kadaghan sa abog sa kalibotan.
Now, O Jehovah God, let thy promise unto David my father be established; for thou hast made me king over a people like the dust of the earth in multitude.
10 Karon hatagi ako ug kaalam ug kahibalo, aron nga makahimo ako sa pagdumala niining katawhan, kay kinsa man ang makahukom sa imong katawhan, nga hilabihan kadaghan?”
Give me now wisdom and knowledge, that I may go out and come in before this people; for who can judge this thy people, that is so great?
11 Miingon ang Dios ngadto kang Solomon, “Tungod kay mao kini ang anaa sa imong kasingkasing, ug tungod kay wala ka mangayo ug bahandi, kabtangan, o kadungganan, ni kinabuhi niadtong nasilag kanimo, ni taas nimo nga kinabuhi, apan nangayo ka ug kaalam ug kahibalo alang sa imong kaugalingon, aron nga makahimo ka sa pagdumala sa akong katawhan, diin gihimo ko ikaw nga hari labaw kanila, ug mao kini ang akong pagabuhaton.
And God said to Solomon, Because this was in thy heart, and thou hast not asked riches, wealth, or honor, nor the life of them that hate thee, neither yet hast asked long life; but hast asked wisdom and knowledge for thyself, that thou mayest judge my people, over whom I have made thee king:
12 Hatagan ko ikaw karon ug kaalam ug kahibalo. Hatagan ko usab ikaw ug bahandi, kabtangan, ug kadungganan, nga wala nabatonan sa mga hari nga nag-una kanimo; ug dili mabatonan sa mosunod kanimo.”
wisdom and knowledge is granted unto thee; and I will give thee riches, and wealth, and honor, such as none of the kings have had that have been before thee; neither shall there any after thee have the like.
13 Busa miadto si Solomon sa Jerusalem gikan sa taas nga dapit nga anaa sa Gibeon, gikan sa atubangan sa tolda nga tagboanan; naghari siya sa Israel.
So Solomon came from the high place that was at Gibeon, from before the tent of meeting, unto Jerusalem; and he reigned over Israel.
14 Gitigom ni Solomon ang mga karwahe ug ang mga tigkabayo, ug aduna siyay 1, 400 ka mga karwahe ug 12, 000 nga mga tigkabayo, nga iyang gibutang sa mga siyudad sa karwahe, ug uban kaniya, nga mao ang hari sa Jerusalem.
And Solomon gathered chariots and horsemen: and he had a thousand and four hundred chariots, and twelve thousand horsemen, that he placed in the chariot cities, and with the king at Jerusalem.
15 Gipakasama sa hari ang plata ug bulawan ngadto sa mga kasagarang mga bato sa Jerusalem, ug gipakasama niya ang sedro nga kahoy sa mga sikomoro nga kahoy nga kasagarang anaa sa kapatagan.
And the king made silver and gold to be in Jerusalem as stones, and cedars made he to be as the sycomore-trees that are in the lowland, for abundance.
16 Alang usab sa mga kabayo nga ipadala ngadto kang Solomon gikan sa Ehipto ug sa Kue, gipalit kini sa iyang mga tigpatigayon sa usa ka kantidad.
And the horses which Solomon had were brought out of Egypt; the king’s merchants received them in droves, each drove at a price.
17 Nagkuha sila ug karwahe gikan sa Ehipto sa kantidad nga 600 ka shekel nga plata, ug ang kabayo sa kantidad nga 150 ka shekel. Gidala usab nila kini ngadto sa mga hari sa mga Hitihanon ug sa mga Arameanhon.
And they fetched up and brought out of Egypt a chariot for six hundred [shekels] of silver, and a horse for a hundred and fifty: and so for all the kings of the Hittites, and the kings of Syria, did they bring them out by their means.
