< 1 Samuel 9 >
1 Adunay tawo nga gikan sa Benjamin, usa ka ilado nga tawo. Ginganlan siyag Kis ang anak nga lalaki Abiel nga anak nga lalaki ni Zeror, ang anak nga lalaki ni Becorat, ang anak nga lalaki ni Aphia, nga anak sa Benjaminhon.
And there was a man of Benjamin whose name was Kish, the son of Abiel, the son of Zeror, the son of Bechorath, the son of Aphiah, the son of a Benjaminite, a mighty man of wealth.
2 Aduna siyay anak nga lalaki nga ginganlan ug Saul, usa ka ambongan nga batan-on. Wala gayoy tawo sa katawhan sa Israel nga mas ambongan pa kay kaniya. Tungod sa iyang kataas ang mga tawo tupong lamang sa iyang abaga.
And he had a son whose name was Saul, choice and comely; and there was not among the children of Israel a comelier person than he; from his shoulders and upward he was higher than any of the people.
3 Karon nawala ang mga asno ni Kis nga amahan ni Saul. Busa miingon si Kis kang Saul nga iyang anak, “Ubana ang usa sa mga sulugoon; barog ug lakaw pangitaa ang mga asno.'
And the asses of Kish Saul's father were lost; and Kish said to Saul his son, Take, I pray, one of the young men with thee, and arise, go seek the asses.
4 Busa si Saul miagi sa kabungtoran sa Efraim latas sa yuta sa Salisa, apan wala nila sila makaplagi didto. Unya nangagi sila sa yuta sa Saalim, apan wala usab sila didto. Unya milabay sila sa yuta sa mga Benjaminhon, apan wala nila kini makaplagi.
And he passed through mount Ephraim, and passed through the land of Shalishah, but they found [them] not; and they passed through the land of Shaalim, and they were not there; and they passed through the land of Benjamin, and they found [them] not.
5 Pag-abot nila sa yuta sa Zup, miingon si Saul sa sulugoon nga iyang kauban, “Duol ngari, mamauli na kita, o tingali ang akong amahan wala na magpakabana sa mga asno ug mabalaka na hinuon kanato.”
They had come to the land of Zuph when Saul said to his servant that was with him, Come and let us return; lest my father give up the asses, and be anxious about us.
6 Apan ang sulugoon miingon kaniya, “Paminaw, adunay usa ka tawo sa Dios dinhi niining siyudara. Usa siya ka tinahod nga tawo; ang tanang butang nga iyang isulti mahitabo gayod. Mangadto kita didto; tingali ug makatudlo siya kanato kung asang dalana ang angay natong adtoan sa atong panaw.”
And he said to him, Behold now, a man of God is in this city, and the man is held in honour; all that he says comes surely to pass. Let us now go thither: perhaps he will shew us the way that we should go.
7 Unya miingon si Saul sa iyang sulugoon, “Apan kung mangadto kita, unsay atong madala sa tawo? Kay ang tinapay nga anaa sa atong sudlanan nahurot na, ug wala na kitay gasa nga madala ngadto sa tawo sa Dios. Unsa bay ania kanato?”
And Saul said to his servant, But if we go, what shall we bring the man? for the bread is spent in our vessels, and we have no present to give to the man of God: what have we?
8 Mitubag ang sulugoon kang Saul ug miingon, “Ania, aduna akoy dala nga 1/4 nga shekel sa plata nga igahatag ko sa tawo sa Dios, aron masultihan kita niya sa angay natong adtoan.”
And the servant answered Saul again and said, Behold, I have here at hand the fourth part of a shekel of silver; that will I give to the man of God, to tell us our way.
9 (Kaniadto sa Israel, kung ang tawo magpakisayod sa kahibalo sa kabubut-on sa Dios, mosulti siya, “Dali, mangadto kita sa mananagna.” Kay karong panahona ang propeta gitawag kanhi ug mananagna.)
(In former time in Israel, when a man went to ask counsel of God, he said, Come and let us go to the seer; for he that is now called a Prophet was in former time called a Seer.)
10 Unya miingon si Saul sa iyang sulugoon, “Maayo kana. Dali, mangadto na kita.” Busa nangadto sila sa siyudad kung diin nahimutang ang tawo sa Dios.
And Saul said to his servant, Well said: come, let us go. So they went to the city where the man of God was.
11 Sa pagtungas nila sa bungtod paingon sa siyudad, nakakita sila ug mga dalaga nga nanggawas aron sa pagkalos ug tubig; si Saul ug ang iyang sulugoon miingon kanila, “Ania ba dinhi ang mananagna?”
As they went up the ascent to the city, they met maidens going forth to draw water; and they said to them, Is the seer here?
12 Mitubag sila, ug miingon, “Ania siya; tan-awa, nag-una lamang siya kaninyo. Pagdali, kay moadto siya sa siyudad karong adlawa, tungod kay karong adlawa maghalad ang katawhan didto sa hataas nga dapit.
And they answered them and said, He is; behold, he is before thee: make haste now, for he came to-day to the city; for the people have a sacrifice to-day in the high place.
13 Kung makasulod na kamo sa siyudad makaplagan ninyo siya, sa dili pa siya motungas ngadto sa hataas nga dapit aron mokaon. Ang katawhan dili usab mangaon hangtod dili siya moabot, tungod kay siya ang mopanalangin sa mga halad; pagkahuman niana ang mga dinapit mangaon. Tungas kamo karon, kay makaplagan dayon ninyo siya.”
As soon as ye come into the city, ye shall straightway find him, before he goes up to the high place to eat; for the people eat not until he has come, because he blesses the sacrifice; afterwards they eat that are invited. And now go up; for this very day shall ye find him.
14 Busa mitungas sila sa siyudad. Samtang pasulod na sila sa siyudad, nakita nila si Samuel nga nagpadulong kanila, aron motungas sa hataas nga dapit.
And they went up into the city. As they were coming into the midst of the city, behold, Samuel was coming out towards them, to go up to the high place.
15 Karon, sa wala pa ang adlaw nga mahiabot si Saul, nagpadayag si Yahweh kang Samuel:
Now Jehovah had apprised Samuel one day before Saul came, saying,
16 “Ugma sa susama niining taknaa ipadala ko kanimo ang usa ka tawo nga gikan sa yuta ni Benjamin, ug pagadihogan mo siya sa pagkaprinsipe alang sa akong katawhan sa Israel. Luwason niya ang akong katawhan gikan sa kamot sa mga Filistihanon. Kay nagsud-ong ako sa akong katawhan nga adunay kalooy tungod kay ang ilang pagpakitabang miabot nganhi kanako.
To-morrow about this time I will send thee a man out of the land of Benjamin, and thou shalt anoint him prince over my people Israel; and he will save my people out of the hand of the Philistines; for I have looked upon my people, because their cry is come unto me.
17 Sa pagkakita ni Samuel kang Saul, si Yahweh miingon kaniya, “Ania na ang tawo nga gisulti ko kanimo! Siya mao ang mangulo sa akong katawhan.”
And as Samuel saw Saul, Jehovah answered him, Behold the man of whom I spoke to thee! this man shall rule over my people.
18 Unya mipaduol si Saul ngadto kang Samuel sa may ganghaan ug miingon, “Sultihi ako, asa man ang balay sa mananagna?”
And Saul drew near to Samuel in the midst of the gate, and said, Tell me, I pray thee, where the seer's house is.
19 Si Samuel mitubag kang Saul ug miingon, “Ako mao ang mananagna. Tungas uban kanako sa hataas nga dapit, kay karong adlawa mokaon ka uban kanako. Pagkabuntag ko na ikaw palakwon, ug isugilon ko kanimo ang tanang butang nga anaa sa imong hunahuna.
And Samuel answered Saul and said, I am the seer: go up before me to the high place, and ye shall eat with me to-day; and to-morrow I will let thee go, and will tell thee all that is in thy heart.
20 Mahitungod sa imong mga asno nga nangawala tulo na kaadlaw, ayaw na kabalaka alang kanila, kay nahikaplagan na sila. Ug alang kang kinsa ba ang tanang mga tinguha sa Israel? Dili ba kini alang man kanimo ug sa tibuok panimalay sa imong amahan?”
And as for the asses that thou didst lose three days ago, set not thy heart on them; for they are found. And on whom is all the desire of Israel [set]? Is it not on thee, and on all thy father's house?
21 Mitubag si Saul ug miingon, “Dili ba usa man ako ka Benjaminhon, gikan sa labing gamay nga tribo sa Israel? Dili ba ang akong banay mao man ang labing ubos sa tibuok kabanayan sa tribo ni Benjamin? Nan nganong nagsulti ka man kanako sa ingon niining paagiha?”
And Saul answered and said, Am not I a Benjaminite, of the smallest of the tribes of Israel, and my family the least of all the families of the tribe of Benjamin? and why dost thou speak such words to me?
22 Busa gikuyog ni Samuel si Saul ug ang iyang sulugoon, gipasulod sila didto sa kan-anan, ug gipalingkod sa pinasidunggang bahin sa mga dinapit, diin anaa sa mga 30 ka mga tawo.
And Samuel took Saul and his servant, and brought them into the chamber, and gave them a place at the head of them that were invited; and they were about thirty persons.
23 Miingon si Samuel sa tigluto, “Dad-a ang bahin nga gihatag ko kanimo, nga akong gisulti kanimo, 'Ilahi kini.'”
And Samuel said to the cook, Bring the portion that I gave thee, of which I said to thee, Set it by thee.
24 Busa gikuha sa tigluto ang tibuok paa nga gibayaw sa paghalad ug ang anaa niini, ug gibutang kini atubangan ni Saul. Unya miingon si Samuel, “Tan-awa kung unsa ang gitagana alang kanimo. Kaona kini, tungod kay gitipigan kini hangtod sa gitakdang panahon alang kanimo. Kay sa pagkakaron makasulti ka, 'Ako mao ang nagdapit sa katawhan.”' Busa si Saul mikaon uban kang Samuel nianang adlawa.
And the cook took up the shoulder, and what was on it, and set [it] before Saul. And he said, Behold that which has been reserved! set it before thee, eat; for against the set time has it been kept for thee, since I said, I will invite the people. So Saul ate with Samuel that day.
25 Sa paglugsong nila gikan sa hataas nga dapit padulong sa siyudad, nakigsulti si Samuel kang Saul didto sa atop.
And they came down from the high place into the city, and he spoke with Saul upon the roof.
26 Unya sa pagkakaadlawon, gitawag ni Samuel si Saul didto sa atop ug miingon, “Bangon na, kay palakton ko na ikaw.” Busa mibangon si Saul, ug nanggawas sila ni Samuel didto sa dalan.
And they arose early; and when it was about the dawning of the day, Samuel called to Saul on the roof, saying, Arise, that I may send thee away. And Saul arose, and they went out both of them, he and Samuel, into the street.
27 Samtang nagpadulong sila sa kinatumoyan sa siyudad, miingon si Samuel kang Saul, “Sultihi ang imong sulugoon nga mag-una kanato”— ug miuna siya—”apan kinahanglan nga magpabilin ka una dinhi sa makadiyot, aron nga akong mapahibalo ang mensahe sa Dios alang kanimo.”
As they were going down to the end of the city, Samuel said to Saul, Tell the servant to pass on before us (and he passed on), but stand thou still now, that I may cause thee to hear the word of God.