1 Samuel 4

1 Ang pulong ni Samuel miabot sa tibuok Israel. Karon ang taga-Israel nakiggubat batok sa mga Filistihanon. Nagkampo sila didto sa Ebenezer, ug ang mga Filistihanon nagkampo usab didto sa Apek.

Thus the word of Samuel came to all Israel. Now the Israelites went out to meet the Philistines in battle and camped at Ebenezer, while the Philistines camped at Aphek.

2 Naglinya ang mga Filistihanon alang sa pagpakiggubat batok sa Israel. Sa dihang nakigsangka na sila, nabuntog sa mga Filistihanon ang Israel, ug napatay nila ang kapin 4, 000 ka mga lalaki didto sa gubat.

The Philistines arrayed themselves against Israel, and as the battle spread, Israel was defeated by the Philistines, who struck down about four thousand men on the battlefield.

3 Sa dihang mibalik ang mga katawhan sa kampo, miingon ang mga pangulo sa Israel, “Nganong gibuntog man kita ni Yahweh karon batok sa mga Filistihanon? Atong dad-on ang sudlanan sa kasabotan ni Yahweh gikan sa Silo, aron mag-uban siya kanato, aron maluwas kita gikan sa mga kamot sa atong mga kaaway.”

When the troops returned to the camp, the elders of Israel asked, “Why has the LORD brought defeat on us before the Philistines today? Let us bring the ark of the covenant of the LORD from Shiloh, so that it may go with us to save us from the hand of our enemies.”

4 Busa nagpadala ang katawhan ug mga lalaki paingon sa Silo; ug gikan didto ilang gidala ang sudlanan sa kasabotan ni Yahweh nga makagagahom, nga naglingkod ibabaw sa kerubim. Ang duha ka anak nga lalaki ni Eli, nga si Hopni ug si Pinehas, anaa didto kauban sa sudlanan sa kasabotan sa Dios.

So the people sent men to Shiloh, and they brought back the ark of the covenant of the LORD of Hosts, who sits enthroned between the cherubim. And the two sons of Eli, Hophni and Phinehas, were there with the ark of the covenant of God.

5 Sa dihang naabot na ang sudlanan sa kasabotan ni Yahweh sa ilang kampo, ang tanang katawhan sa Israel naghatag ug makusog nga pagsinggit, ug milanog ang tibuok kayutaan.

When the ark of the covenant of the LORD entered the camp, all the Israelites raised such a great shout that it shook the ground.

6 Sa dihang nadungog sa mga Filistihanon ang maong saba sa pagsinggit, miingon sila, “Unsa may buot pasabot sa mga pagsinggit didto sa kampo sa mga Hebreohanon?” Ug ilang nahibaloan nga ang sudlanan sa kasabotan ni Yahweh miabot na ngadto sa ilang kampo.

On hearing the noise of the shout, the Philistines asked, “What is this loud shouting in the camp of the Hebrews?” And when they realized that the ark of the LORD had entered the camp,

7 Nangahadlok ang mga Filistihanon; miingon sila, “Miabot ang dios sa ilang kampo.” Miingon sila, “Kaalaot nato! Wala pay nahitabo nga sama niini sukadsukad!

the Philistines were afraid. “The gods have entered their camp!” they said. “Woe to us, for nothing like this has happened before.

8 Kaalaot nato! Kinsa may maka panalipod kanato gikan sa kusog niining gamhanan nga mga dios? Mao kini ang mga dios nga nag-sulong sa mga Ehiptohanon ug nagdala ug bisan unsang katalagman didto sa kamingawan.

Woe to us! Who will deliver us from the hand of these mighty gods? These are the gods who struck the Egyptians with all kinds of plagues in the wilderness.

9 Pagmaisogon, ug pagpakalalaki, kamong mga Filistihanon, kondili mahimo kamong mga ulipon sa mga Hebreohanon, sama nga sila inyong mga ulipon kaniadto. Pagpakalalaki, ug pakig-away.”

Take courage and be men, O Philistines! Otherwise, you will serve the Hebrews just as they served you. Now be men and fight!”

10 Nakig-away ang mga Filistihanon, ug nabuntog ang Israel. Ang matag lalaki nanago sa ilang mga balay, ug daghan kaayo ang nangamatay; kay adunay 30, 000 ka mga sundalo ang nangamatay gikan sa Israel.

So the Philistines fought, and Israel was defeated, and each man fled to his tent. The slaughter was very great—thirty thousand foot soldiers of Israel fell.

11 Nailog ang sudlanan sa kasabotan sa Dios, ug nangamatay ang duha ka anak nga lalaki ni Eli, nga si Hopni ug si Pinehas.

The ark of God was captured, and Eli’s two sons, Hophni and Phinehas, died.

12 Midagan ang usa ka tawo nga taga-Benjamin ug miabot sa Silo sa sama nga adlaw, miabot siya nga gisi ang iyang bisti ug gibutangan niya ug yuta ang iyang ulo.

That same day a Benjamite ran from the battle line all the way to Shiloh, with his clothes torn and dirt on his head.

13 Sa dihang miabot siya, naglingkod si Eli sa iyang lingkoranan ug nagtan-aw didto sa kadalanan kay nagkurog ang iyang kasingkasing uban ang kabalaka mahitungod sa sudlanan sa kasabotan sa Dios. Sa dihang nakasulod na ang maong tawo sa siyudad ug gibalita ang nahitabo, nanghilak ang tibuok siyudad.

When he arrived, there was Eli, sitting on his chair beside the road and watching, because his heart trembled for the ark of God. When the man entered the city to give a report, the whole city cried out.

14 Sa dihang nadungog ni Eli ang paghilak sa siyudad, miingon siya, “Unsay buot pasabot sa kasaba?” Dali dayon nga nakaabot ang tawo ug gisultihan si Eli.

Eli heard the outcry and asked, “Why this commotion?” So the man hurried over and reported to Eli.

15 Karon si Eli 98 na ang panuigon; dili na makaklaro ang iyang mata, ug dili na siya makakita.

Now Eli was ninety-eight years old, and his gaze was fixed because he could not see.

16 Miingon ang tawo kang Eli, “Gikan ako sa gubat. Mikalagiw ako gikan sa gubat karon.” Ug nangutana siya, “Unsay nahitabo, akong anak?”

“I have just come from the battle,” the man said to Eli. “I fled from there today.” “What happened, my son?” Eli asked.

17 Mitubag ang tawo nga nagdala sa balita ug miingon, “Mikalagiw ang mga Israelita gikan sa mga Filistihanon. Ug usab, adunay dakong kapildihan ang nahitabo sa katawhan. Ug usab, nangamatay ang imong duha ka anak nga lalaki, nga si Hopni ug si Pinehas, ug nailog ang sudlanan sa kasabotan sa Dios.”

The messenger answered, “Israel has fled before the Philistines, and there has been a great slaughter among the people. Your two sons, Hophni and Phinehas, are both dead, and the ark of God has been captured.”

18 Sa dihang nahisgotan niya ang sudlanan sa kasabotan sa Dios, nahayang si Eli gikan sa iyang lingkoranan kilid sa ganghaan. Tungod sa iyang katigulangon ug kabug-aton, nabali ang iyang liog, ug namatay siya. Nahimo siyang maghuhukom sa Israel sulod sa 40 ka tuig.

As soon as the ark of God was mentioned, Eli fell backward from his chair by the city gate, and being old and heavy, he broke his neck and died. And Eli had judged Israel forty years.

19 Karon ang iyang umagad nga babaye, ang asawa ni Pinehas, buntis ug manganakay na. Sa dihang nadungog niya ang balita nga nailog ang sudlanan sa kasabotan sa Dios ug namatay ang iyang ugangan ug ang iyang bana, miluhod siya ug nakaanak, apan ang iyang pagbati maoy nakapalisod kaniya.

Now Eli’s daughter-in-law, the wife of Phinehas, was pregnant and about to give birth. When she heard the news of the capture of God’s ark and the deaths of her father-in-law and her husband, she collapsed and gave birth, for her labor pains overtook her.

20 Sa panahon nga hapit na ang iyang kamatayon miingon ang babaye nga nanabang kaniya, “Ayaw kahadlok, kay gipakatawo mo ang usa ka batang lalaki.” Apan wala siya mitubag o manumbaling sa pagdasig nga ilang gisulti.

As she was dying, the women attending to her said, “Do not be afraid, for you have given birth to a son!” But she did not respond or pay any heed.

21 Ginganlan niya ug Ikabod ang maong bata, nga nag-ingon, “Nawala na gayod ang himaya nga anaa sa Israel!” tungod kay nailog man ang sudlanan sa kasabotan sa Dios, ug tungod sa iyang ugangang lalaki ug sa iyang bana.

And she named the boy Ichabod, saying, “The glory has departed from Israel,” because the ark of God had been captured and her father-in-law and her husband had been killed.

22 Ug miingon siya, “Nawala na gayod ang himaya gikan sa Israel, tungod kay nailog man ang sudlanan sa kasabotan sa Dios.”

“The glory has departed from Israel,” she said, “for the ark of God has been captured.”