1 Pedro 2

1 Busa isalikway ang tanang pagkadaotan, tanang paglimbong, pagpakaaron-ingnon, kasina, ug ang tanang pagpangdaot.

Now that you have done with all malice, all deceitfulness, insincerity, jealous feelings, and all back-biting,

2 Sama sa mga bata nga bag-ong natawo, naninguha sa lunsay nga espirituhanong gatas, aron nga pinaagi niini kamo motubo diha sa kaluwasan,

like newly born infants, crave pure spiritual milk, so that you may be enabled by it to grow till you attain Salvation —

3 kung nakatilaw kamo nga ang Ginoo maayo.

since ‘you have found by experience that the Lord is kind.’

4 Duol kaniya nga mao ang buhing bato nga gisalikway sa mga tawo, apan kana gipili sa Dios ingon nga bililhon alang kaniya.

Come to him, then, as to a living stone, rejected, indeed, by men, but in God’s eyes choice and precious;

5 Kamo usab sama sa buhing mga bato nga gitukod aron mahimong usa ka espirituhanong balay, aron mamahimong balaan nga pagkapari nga naghalad sa espirituhanong mga paghalad nga makapahimuot sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo.

and, as living stones, form yourselves into a spiritual House, to be a consecrated Priesthood, for the offering of spiritual sacrifices that will be acceptable to God through Jesus Christ.

6 Ang Kasulatan nag-ingon niini, “Tan-awa, nagbutang ako sa Zion ug usa ka mahinungdanong bato, pinili ug bililhon. Si bisan kinsa nga motuo kaniya dili gayod maulawan.”

For there is a passage of Scripture that runs — ‘See, I am placing in Zion a choice and precious corner-stone; And he who believes in him shall have no cause for shame.’

7 Ang dungog unya alang kanimo nga mituo. Apan, “ang gisalikway nga bato sa mga magtutukod, kini mahimong ulo sa patukoronan”—

It is to you, then, who believe in him that he is precious, but to those who do not believe he is ‘a stone which, though rejected by the builders, has now itself become the corner-stone,’

8 ug, “ang bato nga makapandol ug ang bato nga makapadagma.”Sila mangapandol, nga nagasupak sa pulong, nga mao usab ang ilang padulngan.

and ‘a stumbling-block, and a rock which shall prove a hindrance.’ They stumble because they do not accept the Message. This was the fate destined for them.

9 Apan mga pinili kamo nga katawhan, ang harianong pagkapari, balaan nga nasod, ang katawhan nga gipanag-iya sa Dios, aron nga mapahibalo ninyo ang kahibulangang mga buhat sa nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang kahibulongang kahayag.

But you are ‘a chosen race, a royal priesthood, a consecrated nation, God’s own People,’ entrusted with the proclamation of the goodness of him who called you out of Darkness into his wonderful Light.

10 Kaniadto dili kamo katawhan, apan karon kamo katawhan na sa Dios. Wala kamo nakadawat ug kaluoy, apan karon nadawat na ninyo ang kaluoy.

Once you were ‘not a people,’ but now you are ‘God’s People’; once you ‘had not found mercy,’ but now you ‘have found mercy.’

11 Mga hinigugma, gitawag ko kamo ingon nga mga langyaw ug mga dumuduong aron molikay gikan sa unodnong mga tinguha, diin naghimog panag-away batok sa inyong kalag.

Dear friends, I urge you, as pilgrims and strangers upon earth, to refrain from indulging the cravings of your earthly nature, for they make war upon the soul.

12 Kinahanglan nga aduna kamoy maayong pamatasan taliwala sa mga Gentil, aron nga, kung mosulti sila nga nagbuhat kamo sa daotang mga butang, makita nila ang maayo ninyong binuhatan ug magdayeg sa Dios sa adlaw sa iyang pagbalik.

Let your daily life among the Gentiles be so upright, that, whenever they malign you as evil-doers, they may learn, as they watch, from the uprightness of your conduct, to praise God ‘at the time when he shall visit them.’

13 Tumana ang matag tawhanong katungod alang sa Ginoo. Tumana ang mga hari ingon nga labaw,

Submit to all human institutions for the Lord’s sake, alike to the emperor as the supreme authority,

14 ug ang mga gobernador usab, nga gipadala aron mosilot sa nagbuhat ug daotan ug magdayeg niadtong nagbuhat ug maayo.

and to governors as the men sent by him to punish evil-doers and to commend those who do right.

15 Kay kini mao ang kabubut-on sa Dios, nga sa pagbuhat ug maayo mapahilom ninyo ang walay pulos nga istorya sa mga buangbuang nga mga tawo.

For God’s will is this — that you should silence the ignorance of foolish people by doing what is right.

16 Ingon nga mga tawong gawasnon, ayaw gamita ang inyong kagawasan ingon nga tabon alang sa pagkadaotan, apan pagpakasama sa mga alagad sa Dios.

Act as free men, yet not using your freedom as those do who make it a cloak for wickedness, but as Servants of God.

17 Tahora ang tanang mga tawo. Higugmaa ang kaigsoonan. Kahadloki ang Dios. Tahora ang hari.

Show honour to every one, Love the Brotherhood, ‘revere God, honour the emperor.’

18 Mga sulugoon, pagpasakop kamo sa inyong mga agalon uban ang bug-os nga pagtahod. Pagpasakop kamo dili lamang sa maayo ug sa malumo nga mga agalon, apan ngadto usab sa mga daotan.

Those of you who are domestic servants should always be submissive and respectful to their masters, not only to those who are good and considerate, but also to those who are arbitrary.

19 Kay kini dalaygon si bisan kinsa nga molahutay sa kasakit samtang nag-antos sa dili makataronganon tungod sa iyang kahibalo sa Dios.

For this wins God’s approval when, because conscious of God’s presence, a man who is suffering unjustly bears his troubles patiently.

20 Kay unsay dungog niana kung kamo nakasala ug unya molahutay samtang gisilotan? Apan kung nagbuhat kamo ug maayo unya kamo nag-antos samtang gisilotan, kini kahimut-an sa Dios.

What credit can you claim when, after doing wrong, you take your punishment for it patiently? But, on the other hand, if, after doing right, you take your sufferings patiently, that does win the approval of God.

21 Kay tungod niini kamo gitawag, tungod kay si Cristo usab nag-antos alang kaninyo. Nagbilin siya ug panag-ingnan alang kaninyo aron sundon ang iyang mga dalan.

For it was to this that you were called! For Christ, too, suffered — on your behalf — and left you an example, that you should follow in his steps.

22 Wala siya nakahimo ug sala, ni limbong nga makita diha sa iyang baba.

He ‘never sinned, nor was anything deceitful ever heard from his lips.’

23 Sa dihang siya giinsulto, wala siya mibalos sa pag-insulto. Sa dihang nag-antos siya, wala siya mibalos, apan gitugyan niya ang iyang kaugalingon ngadto sa matarong nga maghuhukom.

He was abused, but he did not answer with abuse; he suffered, but he did not threaten; he entrusted himself to him whose judgments are just.

24 Siya mismo ang nagpas-an sa atong mga sala sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron nga wala na gayod kitay kabahin diha sa sala, ug aron nga magkinabuhi kita alang sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga labod kamo nangaayo.

And he ‘himself carried our sins’ in his own body to the cross, so that we might die to our sins, and live for righteousness. ‘His bruising was your healing.’

25 Kamong tanan naglatagaw sama sa nasalaag nga mga karnero, apan karon nahiuli na kamo ngadto sa magbalantay ug tigpanalipod sa inyong mga kalag.

Once you were straying like sheep, but now you have returned to the Shepherd and Guardian of your souls.