< 1 Hari 19 >
1 Gisuginlan ni Ahab si Jezebel sa tanang gihimo ni Elias ug kung giunsa niya pagpatay ang tanang mga propeta pinaagi sa espada.
Or Achab raccontò a Izebel tutto quello che Elia avea fatto, e come avea ucciso di spada tutti i profeti.
2 Unya nagpadala si Jezebel ug mensahero ngadto kang Elias, nga miingon, “Hinaot nga buhaton kana sa mga dios kanako ug mas labaw pa, kung dili nako mahimo sa imong kinabuhi ang sama sa kinabuhi niadtong nangamatay nga mga propeta ugma sa sama niini nga takna.”
Allora Izebel spedì un messo ad Elia per dirgli: “Gli dèi mi trattino con tutto il loro rigore, se domani a quest’ora non farò della vita tua quel che tu hai fatto della vita d’ognun di quelli”.
3 Sa dihang nadungog kini ni Elias, mitindog siya ug mikalagiw alang sa iyang kinabuhi ug miadto didto sa Beersheba, nga nahisakop sa Juda, ug gibiyaan niya ang iyang sulugoon didto.
Elia, vedendo questo, si levò, e se ne andò per salvarsi la vita; giunse a Beer-Sceba, che appartiene a Giuda, e vi lasciò il suo servo;
4 Apan siya sa iyang kaugalingon milakaw ug usa ka adlaw nga panaw didto sa kamingawan, ug miabot siya ug milingkod ilalom sa kahoy nga Enebro. Nanghangyo siya alang sa iyang kaugalingon nga mamatay na unta siya, ug miingon, “Husto na kini, karon, Yahweh; kuhaa na ang akong kinabuhi, kay ako dili man labing maayo kaysa akong nangamatay nga mga katigulangan.
ma egli s’inoltrò nel deserto una giornata di cammino, andò a sedersi sotto una ginestra, ed espresse il desiderio di morire, dicendo: “Basta! Prendi ora, Eterno, l’anima mia, poiché io non valgo meglio de’ miei padri!”
5 Busa mihigda siya ug natulog ilalom sa kahoy nga Enebro. Sa kalit lang mihikap kaniya ang manulonda ug miingon, “Bangon ug kaon.”
Poi si coricò, e si addormentò sotto la ginestra; quand’ecco che un angelo lo toccò, e gli disse: “Alzati e mangia”.
6 Mitan-aw si Elias, ug duol sa iyang ulohan adunay tinapay nga giluto sa mga uling ug usa ka tibod nga tubig. Busa mikaon ug miinom siya, ug mihigda pagbalik.
Egli guardò, e vide presso il suo capo una focaccia cotta su delle pietre calde, e una brocca d’acqua. Egli mangiò e bevve, poi si coricò di nuovo.
7 Mitungha pag-usab ang manulonda ni Yahweh sa ikaduha nga higayon ug gihikap siya nga nag-ingon, “Bangon ug kaon, tungod kay halayo kaayo ang panaw alang kanimo.”
E l’angelo dell’Eterno tornò la seconda volta, lo toccò, e disse: “Alzati e mangia, poiché il cammino è troppo lungo per te”.
8 Busa mibangon siya ug mikaon ug miinom, ug mipanaw siya nga adunay kusog pinaagi niadtong pagkaon sulod sa 40 ka mga adlaw ug 40 ka mga gabii padulong sa Horeb, ang bukid sa Dios.
Egli s’alzò, mangiò e bevve; e per la forza che quel cibo gli dette, camminò quaranta giorni e quaranta notti fino a Horeb, il monte di Dio.
9 Miadto siya sa usa ka langob ug nagpabilin didto, unya miabot ang pulong ni Yahweh ug miingon kaniya, “Nag-unsa ka man dinhi, Elias?”
E quivi entrò in una spelonca, e vi passò la notte. Ed ecco, gli fu rivolta la parola dell’Eterno, in questi termini: “Che fai tu qui, Elia?”
10 Mitubag si Elias, “Nagmakugihon ako sa hilabihan kang Yahweh, ang pangulo sa mga kasundalohan sa angel, kay mitalikod ang katawhan sa Israel sa imong kasabotan, gigun-ob ang imong mga halaran, ug gipatay ang imong mga propeta pinaagi sa espada. Karon ako, ako na lamang, ang nahibilin ug misulay sila sa pagkuha sa akong kinabuhi.”
Egli rispose: “Io sono stato mosso da una gran gelosia per l’Eterno, per l’Iddio degli eserciti, perché i figliuoli d’Israele hanno abbandonato il tuo patto, han demolito i tuoi altari, e hanno ucciso colla spada i tuoi profeti; son rimasto io solo, e cercano di togliermi la vita”.
11 Mitubag si Yahweh, “Gawas ug barog ibabaw sa bukid sa akong atubangan.” Unya milabay si Yahweh, ug ang hilabihan ka kusog nga hangin mihampak sa mga bukid ug nangadugmok ang mga bato sa atubangan ni Yahweh, apan wala si Yahweh diha sa hangin. Unya pagkahuman sa hangin, miabot ang linog, apan wala si Yahweh diha sa linog.
Iddio gli disse: “Esci fuori e fermati sul monte, dinanzi all’Eterno”. Ed ecco passava l’Eterno. Un vento forte, impetuoso, schiantava i monti e spezzava le rocce dinanzi all’Eterno, ma l’Eterno non era nel vento. E, dopo il vento, un terremoto; ma l’Eterno non era nel terremoto.
12 Unya pagkahuman sa linog miabot ang usa ka kalayo, apan wala si Yahweh diha sa kalayo. Unya pagkahuman sa kalayo, miabot ang usa ka malinawon ug diyutay nga tingog.
E, dopo il terremoto, un fuoco; ma l’Eterno non era nel fuoco. E, dopo il fuoco, un suono dolce e sommesso.
13 Sa pagkadungog ni Elias sa tingog, gitabonan niya ang iyang nawong sa iyang kupo, migawas ug mitindog sa baba sa langob. Unya miabot ngadto kaniya ang usa ka tingog nga naga-ingon, “Nag-unsa ka man dinhi, Elias?”
Come Elia l’ebbe udito, si coperse il volto col mantello, uscì fuori, e si fermò all’ingresso della spelonca; ed ecco che una voce giunse fino a lui, e disse: “Che fai tu qui, Elia?”
14 Mitubag si Elias, “Nagmakugihon ako sa hilabihan kang Yahweh, ang pangulo sa mga kasundalohan sa angel, tungod kay mitalikod ang katawhan sa Israel sa imong kasabotan, gigun-ob ang imong mga halaran ug gipatay ang imong mga propeta pinaagi sa espada. Karon ako, ako na lamang, nahibilin ug misulay sila sa pagkuha sa akong kinabuhi.”
Ed egli rispose: “Io sono stato mosso da una gelosia per l’Eterno, per l’Iddio degli eserciti, perché i figliuoli d’Israele hanno abbandonato il tuo patto, han demolito i tuoi altari, e hanno ucciso colla spada i tuoi profeti; son rimasto io solo, e cercano di togliermi la vita”.
15 Unya miingon si Yahweh kaniya, “Lakaw, balik sa imong dalan padulong sa kamingawan sa Damascus, ug sa pag-abot nimo dihogan nimo si Hazael nga mamahimong hari sa tibuok Aram,
E l’Eterno gli disse: “Va’, rifa’ la strada del deserto, fino a Damasco; e quando sarai giunto colà, ungerai Hazael come re di Siria;
16 ug dihogan nimo si Jehu ang anak nga lalaki ni Nimshi nga mamahimong hari sa tibuok Israel, ug dihogan nimo si Eliseo ang anak nga lalaki ni Shafat sa Abel Mehola nga mamahimong propeta puli kanimo.
ungerai pure Jehu, figliuolo di Nimsci, come re d’Israele, e ungerai Eliseo, figliuolo di Shafat da Abel-Mehola, come profeta, in luogo tuo.
17 Mahitabo kini nga pamatyon ni Jehu si bisan kinsa nga makalingkawas sa espada ni Hazael, ug pagapatyon ni Eliseo si bisan kinsa nga makaikyas gikan sa espada ni Jehu.
E avverrà che chi sarà scampato dalla spada di Hazael, sarà ucciso da Jehu; e chi sarà scampato dalla spada di Jehu, sarà ucciso da Eliseo.
18 Apan magbilin ako alang sa akong kaugalingon ug 7, 000 ka mga katawhan sa Israel, kadtong wala miluhod kang Baal, ug kadtong wala mohalok kaniya.”
Ma io lascerò in Israele un resto di settemila uomini, tutti quelli il cui ginocchio non s’è piegato dinanzi a Baal, e la cui bocca non l’ha baciato”.
19 Busa mibiya si Elias didto ug nakaplagan niya si Eliseo ang anak nga lalaki ni Shafat, nga nagdaro uban ang dose ka mga yugo sa torong baka nga naga-una kaniya, ug nagdaro usab siya ug ikadose ka yugo. Miduol si Elias kang Eliseo ug gitabonan niya siya sa iyang kupo.
Elia si partì di là e trovò Eliseo figliuolo di Shafat, il quale arava, avendo dodici paia di buoi davanti a sé; ed egli stesso guidava il dodicesimo paio. Elia, avvicinatosi a lui, gli gittò addosso il suo mantello.
20 Unya gibiyaan ni Eliseo ang iyang torong baka ug midagan sunod kang Elias; miingon siya, “Palihog tugoti ako nga mohalok sa akong amahan ug sa akong inahan unya mosunod ako kanimo.” Unya miingon si Elias kaniya, “Balik, apan hunahunaa kung unsa ang akong gibuhat kanimo.”
Ed Eliseo, lasciati i buoi, corse dietro ad Elia, e disse: “Ti prego, lascia ch’io vada a dar un bacio a mio padre e a mia madre, e poi ti seguirò”. Elia gli rispose: “Va’ e torna; ma pensa a quel che t’ho fatto!”
21 Busa mibalik si Eliseo kang Elias ug gitangtang ang yugo sa torong baka, gipatay ang mga hayop, giluto ang karne ug gisugnod ang kahoy sa yugo sa torong baka. Unya gipanghatag niya kini sa katawhan ug nangaon sila. Unya mitindog siya, milakaw sunod kang Elias ug nag-alagad kaniya.
Dopo essersi allontanato da Elia, Eliseo tornò a prendere un paio di bovi, e li offrì in sacrifizio; con le legna degli arnesi de’ buoi ne cosse le carni, e le diede alla gente, che le mangiò. Poi si levò, seguitò Elia, e si mise al suo servizio.