1 Corinto 14
1 Tinguhaa ang gugma ug pagmainiton alang sa espirituhanon nga mga gasa, ilabina kay kamo kamo magapanagna.
Seek this love earnestly, and strive for spiritual gifts, above all for the gift of preaching.
2 Tungod kay ang usa nga nagapanulti sa dila wala nakigsulti sa mga tawo kondili sa Dios. Kay walay nakasabot kaniya tungod kay siya nagasulti man sa tinago nga mga butang sa Espiritu.
The person who, when speaking, uses the gift of “tongues” is speaking, not to people, but to God, for no one understands them; yet in spirit they are speaking of hidden truths.
3 Apan ang usa nga nagapanagna nakigsulti sa mga tawo aron sa pagpalig-on kanila, aron sa pagdasig kanila, ug sa paghupay kanila.
But those who preach are speaking to their fellow men and women words that will build up faith, and give them comfort and encouragement.
4 Ang usa nga nagsulti sa dila nagpalig-on sa iyang kaugalingon, apan ang usa nga nagapanagna magpalig-on sa simbahan.
Those who, when speaking, use the gift of “tongues” builds up their own faith, while those who preach build up the faith of the church.
5 Karon nanghinaot ako nga kamong tanan makasulti sa mga pinulongan. Apan labaw pa niana, nanghinaot ako nga kamo makahimo sa pagpanagna. Ang nagapanagna labaw pa sa usa nga makasulti sa mga dila (gawas kung adunay usa nga maghubad aron nga ang simbahan malig-on).
Now I want you all to speak in “tongues,” but much more I wish that you should preach. A preacher is worth more than one who speaks in “tongues,” unless they interprets their words, so that the faith of the church may be built up.
6 Apan karon, mga kaigsoonan, kung moanha ako kaninyo nga magsulti sa mga dila, unsa man ang matabang nako kaninyo? Wala, gawas kung magsulti ako kaninyo sa gipadayag, o kahibalo, o panagna, o pagtulon-an.
This being so, friends, what good will I do you, if I come to you and speak in “tongues,” unless my words convey some revelation, or knowledge, or take the form of preaching or teaching?
7 Kung ang walay kinabuhi nga mga kasangkapan magtingog—sama sa plawta o alpa—ug dili kini mohimo ug nagkalainlaing tonada, unsaon man pagkahibalo ni bisan kinsa kung unsa nga tono ang ginatugtog sa plawta ug sa alpa?
Even with inanimate things, such as a flute or a harp, though they produce sounds, yet unless the notes are quite distinct, how can the tune played on the flute or the harp be recognised?
8 Kay kung ang trumpeta gipatugtog sa dili sakto nga tingog, unsaon man pagkahibalo ni bisan kinsa kung kanus-a ang takna sa pagpangandam sa gubat?
If the bugle sounds a doubtful call, who will prepare for battle?
9 Busa anaa kini kaninyo. Kung mosulti kamo ug pinulongan nga dili masabtan, unsaon man pagkasabot ni bisan kinsa kung unsa ang inyong giingon? Ikaw magasulti, ug walay makasabot kanimo.
And so with you; unless, in using the gift of “tongues,” you utter intelligible words, how can what you say be understood? You will be speaking to the winds!
10 Adunay daghang nagkalain-lain nga mga pinulongan sa kalibotan ug ang tanan adunay ipasabot.
There are, for instance, a certain number of different languages in the world, and not one of them fails to convey meaning.
11 Apan kung wala ako makasabot sa usa ka pinulongan, mahimo akong usa ka langyaw sa mamumulong ug ang mamumulong mahimong usa ka langyaw kanako.
If, however, I do not happen to know the language, I will be a foreigner to those who speak it, and they will be foreigners to me.
12 Sama usab kaninyo. Tungod kay mahinamon man kamo sa lihok sa Espiritu, pagmainiton aron modagaya ang paglig-on sa simbahan.
And so with you; since you are striving for spiritual gifts, be eager to excel in such as will build up the faith of the church.
13 Busa ang usa nga nagsulti sa dila kinahanglang mag-ampo nga siya makahubad.
Therefore anyone who, when speaking, uses the gift of “tongues” should pray for ability to interpret them.
14 Kay kung mag-ampo ako diha sa dila ang akong espiritu mag-ampo usab, apan ang akong hunahuna dili magmabungahon.
If, when praying, I use the gift of “tongues,” my spirit indeed prays, but my mind is a blank.
15 Unsa man ang angay nakong buhaton? Mag-ampo ako pinaagi sa akong espiritu, apan mag-ampo usab ako pinaagi sa akong hunahuna. Moawit ako pinaagi sa akong espiritu, ug moawit usab ako pinaagi sa akong hunahuna.
What, then, is my conclusion? Simply this – I will pray with my spirit, but with my mind as well; I will sing with my spirit, but with my mind as well.
16 Kay kondili, kung modayeg ka sa Dios pinaagi sa imong espiritu, unsaon man pag-ingon sa langyaw ug “Amen” sa dihang nagpasalamat ka kung wala siya makasabot sa imong gisulti?
If you bless God with your spirit only, how can people in the congregation who are without your gift say “Amen” to your thanksgiving? They do not know what you are saying!
17 Kay igo na ang inyong pagpasamalat, apan ang ubang tawo wala nalig-on.
Your thanksgiving may be excellent, but the other is not helped by it.
18 Nagpasalamat ako sa Dios nga nagasulti ako sa mga dila labaw pa kaninyong tanan.
Thank God, I use the gift of “tongues” more than any of you.
19 Apan sa simbahan mas pilion ko pa nga pagsulti ug lima ka pulong nga akong masabtan aron nga ako makahimo sa pagpanudlo sa uban, kay sa 10, 000 ka mga pulong diha sa dila.
But at a meeting of the church I would rather speak five words with my mind, and so teach others, than ten thousand words when using the gift of “tongues.”
20 Mga kaigsoonan, ayaw pagbinata sa inyong panghunahuna. Apan, sa pagkadaotan, pagpakasama kamo sa mga gagmay nga bata. Apan sa inyong panghunahuna kinahanglan nga hamtong.
My friends, do not show yourselves children in understanding. In wickedness be infants, but in understanding show yourselves adults.
21 Sa balaod kini nahisulat, “Pinaagi sa mga tawo nga adunay laing mga pinulongan ug pinaagi sa mga ngabil sa mga langyaw makigsulti ako niining mga tawhana. Bisan pa niana dili nila ako madunggan,” nag-ingon ang Ginoo.
It is said in the Law – “In strange tongues and by the lips of strangers will I speak to this people, but even then they will not listen to me, says the Lord.”
22 Busa ang mga dila mao ang mga timaan, dili sa mga magtutuo, apan sa dili magtutuo. Apan ang pagpanagna usa ka timaan, dili sa dili magtutuo, apan sa magtutuo.
Therefore the gift of the “tongues” is intended as a sign, not for those who believe in Christ, but for those who do not, while the gift of preaching is intended as a sign, not for those who do not believe in Christ, but for those who do.
23 Busa, kung ang tibuok simbahan managtigom ug ang tanan magsulti sa mga dila, ug mosulod ang tagagawas ug ang dili magtutuo, dili ba sila moingon nga nangabuang na kamo?
So, when the whole church meets, if all present use the gift of “tongues,” and some people who are without the gift, or who are unbelievers, come in, will not they say that you are mad?
24 Apan kung kamong tanan managna unya mosulod ang dili magtutuo o tagagawas, matandog siya sa tanan nga iyang madungog. Mahukman siya sa tanan nga gipang-ingon.
While, if all those present use the gift of preaching, and an unbeliever, or someone without the gift, comes in, they are convinced of their sinfulness by them all, they are called to account by them all;
25 Ang tinago sa iyang kasingkasing mahimong mapagawas. Tungod niana, moyukbo siya ug mosimba sa Dios. Mopahayag siya nga ang Dios anaa gayod taliwala kaninyo.
the secrets of their heart are revealed, and then, throwing themselves on their face, they will worship God, and declare “God is indeed among you!”
26 Unya unsa man ang sunod mga kaigsoonan? Kung magtigom kamo, ang matag usa adunay usa ka salmo, usa ka pagtulon-an, usa ka pagpadayag, usa ka pinulongan, o usa ka pagsabot. Buhata ang tanan aron nga malig-on ang simbahan.
What do I suggest, then, friends? Whenever you meet for worship, each of you comes, either with a hymn, or a lesson, or a revelation, or the gift of “tongues,” or the interpretation of them; let everything be directed to the building up of faith.
27 Kung adunay magapanulti sa dila, duha o tulo ra ang pinakadaghan, ug sila magpulihanay. Ug kinahanglan nga adunay mohubad kung unsa ang naingon.
If any of you use the gift of “tongues,” not more than two, or at the most three, should do so – each speaking in his turn – and someone should interpret them.
28 Apan kung walay mohubad, pahiloma silang tanan diha sa simbahan. Pasultiha ang matag usa kanila sa ilang kaugalingon ngadto sa Dios.
If there is no one able to interpret what is said, they should remain silent at the meeting of the church, and speak to themselves and to God.
29 Pasultiha ang duha o tulo ka mga propeta, ug papaminawa ang ubang tawo uban sa pag-ila kung unsa ang giingon.
Of preachers two or three should speak, and the rest should weigh well what is said.
30 Apan kung ang panglantaw gihatag sa usa nga naglingkod sa panagtigom, pahiloma ang usa nga nag-istorya.
But, if some revelation is made to another person as he sits there, the first speaker should stop.
31 Kay ang matag usa kaninyo mahimong isa-isa nga managna aron ang tanan makakat-on ug ang tanan madasig.
For you can all preach in turn, so that all may learn some lesson and all receive encouragement.
32 Kay ang mga espiritu sa mga propeta anaa sa pagdumala sa mga propeta.
(The spirit that moves the preachers is within the preachers’ control;
33 Kay ang Dios dili Dios sa kalibog, kondili sa kalinaw. Ug diha sa tanang mga simbahan sa tanang mga magtutuo,
for God is not a God of disorder, but of peace.) This custom prevails in all the churches of Christ’s people.
34 kinahanglan nga ang mga babaye magpabilin nga hilom sa kasimbahanan. Kay wala sila gitugotan sa pagsulti. Hinuon, kinahanglan nga sila magpadumala, sama sa giingon sa balaod.
At the meetings of the church married women should remain silent, for they are not allowed to speak in public; they should take a subordinate place, as the Law itself directs.
35 Kung aduna silay gitinguha nga makat-onan, papangutan-a sila sa ilang mga bana sa balay. Kay makauulaw kini alang sa usa ka babaye nga mosulti sa simbahan.
If they want information on any point, they should ask their husbands about it at home; for it is unbecoming for a married woman to speak at a meeting of the church.
36 Ang pulong ba sa Dios naggikan kaninyo? Kamo lamang ba ang naabtan niini?
What! Did God’s message to the world originate with you? Or did it find its way to none but you?
37 Kung adunay naghunahuna sa iyang kaugalingon nga siya usa ka propeta o espirituhanon, kinahanglan nga ilhon niya nga ang mga butang nga akong gisulat kaninyo mao ang mando sa Ginoo.
If anyone thinks that he has the gift of preaching or any other spiritual gift, he should recognise that what I am now saying to you is a command from the Lord.
38 Apan kung adunay dili moila niini, ayaw usab siya ilha.
Anyone who ignores it may be ignored.
39 Busa, mga kaigsoonan, tinguhaa gayod ang gasa sa pagpanagna ug ayaw dumilii ang uban sa pagsulti diha sa mga dila.
Therefore, my friends, strive for the gift of preaching, and yet do not forbid speaking in “tongues.”
40 Apan himoa nga ang tanang mga butang mabuhat sa han-ay ug sa hustong paagi.
Let everything be done in a proper and orderly manner.
