1 Corinto 13

1 Pananglitan makasulti ako sa mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel. Apan kung wala akoy gugma, mahimo akong usa ka saba nga agong o usa ka nagtagingting nga piyangpiyang.

Though I speak with the tongues of men and of angels, and have not love, I am become as sounding brass, or a tinkling cymbal.

2 Pananglitan aduna akoy gasa sa pagpanagna ug makasabot sa tanang tinago nga mga kamatuoran ug kahibalo, ug kung ako adunay tanang pagtuo ingon nga makapabalhin sa mga bukid. Apan kung wala akoy gugma, wala akoy pulos.

And though I have the gift of prophecy, and understand all mysteries and all knowledge, and though I have all faith, so as to remove mountains, and have not love, I am nothing.

3 Ug pananglitan akong ihatag ang tanan nga akong gipanag-iyahan aron sa pagpakaon sa kabos, ug akong ihatag ang akong lawas aron nga sunogon. Apan kung wala akoy gugma, wala akoy makuha.

And though I bestow all my goods to feed the poor, and though I give up my body that I may be burned, and have not love, it profiteth me nothing.

4 Ang gugma mapailubon ug maluluy-on. Ang gugma dili masina o hambog. Dili kini mapahitas-on

Love suffereth long, is kind; love envieth not; love vaunteth not herself, is not puffed up,

5 o bastos. Dili kini dalo. Dili kini dali masuko, ni mag-ihap sa mga kasaypanan.

doth not behave herself unseemly, seeketh not her own, is not easily provoked, maketh no account of an injury,

6 Dili kini malipay sa dili matarong. Hinuon, maglipay kini diha sa kamatuoran.

rejoiceth not at iniquity, but rejoiceth in the truth,

7 Ang gugma maantoson sa tanang mga butang, motuo sa tanang mga butang, adunay pagsalig mahitungod sa tanang mga butang, ug molahutay sa tanang mga butang.

beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.

8 Ang gugma dili matapos. Kung aduna may mga panagna, kini mangahanaw. Kung adunay mga pinulongan, mahunong kini. Kung adunay kahibalo, kini mahanaw.

Love never faileth; but whether there are prophesyings, they will come to an end; whether tongues, they will cease; whether knowledge, it will be done away.

9 Kay kita nahibalo lamang sa pipila ug makapanagna kita sa pipila lamang.

For we know in part, and we prophesy in part;

10 Apan sa dihang ang hingpit moabot, kadtong dili hingpit mangahanaw.

but when that which is perfect is come, that which is in part will be done away.

11 Sa dihang usa pa ako ka bata, nagsulti ako sama sa usa ka bata, naghunahuna ako sama sa usa ka bata, nangatarongan ako sama sa usa ka bata. Sa dihang nahimo na akong hamtong, akong gisalikway ang binata nga mga butang.

When I was a child, I spoke as a child, I had the feelings of a child, I thought as a child; since I have become a man, I have put away the things of the child.

12 Kay karon nagtan-aw kita nga dili diritso diha sa samin, apan unya sa nawong ug nawong. Karon nahibalo ako sa bahin lamang, apan unya makahibalo ako sa bug-os ingon nga ako bug-os nga nailhan.

For now we see in a mirror, obscurely; but then face to face; now I know in part, but then I shall fully know even as I also am fully known.

13 Apan karon kining tulo magapabilin: ang pagtuo, ang umaabot nga pagsalig, ug ang gugma. Apan ang mas labaw niini mao ang gugma.

And now there abide faith, hope, love, these three; but the greatest of these is love.