< 1 Corinto 13 >

1 Pananglitan makasulti ako sa mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel. Apan kung wala akoy gugma, mahimo akong usa ka saba nga agong o usa ka nagtagingting nga piyangpiyang.
If I speak in the tongues of men and of angels, but have not love, I am only a ringing gong or a clanging cymbal.
2 Pananglitan aduna akoy gasa sa pagpanagna ug makasabot sa tanang tinago nga mga kamatuoran ug kahibalo, ug kung ako adunay tanang pagtuo ingon nga makapabalhin sa mga bukid. Apan kung wala akoy gugma, wala akoy pulos.
If I have the gift of prophecy and can fathom all mysteries and all knowledge, and if I have absolute faith so as to move mountains, but have not love, I am nothing.
3 Ug pananglitan akong ihatag ang tanan nga akong gipanag-iyahan aron sa pagpakaon sa kabos, ug akong ihatag ang akong lawas aron nga sunogon. Apan kung wala akoy gugma, wala akoy makuha.
If I give all I possess to the poor and exult in the surrender of my body, but have not love, I gain nothing.
4 Ang gugma mapailubon ug maluluy-on. Ang gugma dili masina o hambog. Dili kini mapahitas-on
Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud.
5 o bastos. Dili kini dalo. Dili kini dali masuko, ni mag-ihap sa mga kasaypanan.
It is not rude, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no account of wrongs.
6 Dili kini malipay sa dili matarong. Hinuon, maglipay kini diha sa kamatuoran.
Love takes no pleasure in evil, but rejoices in the truth.
7 Ang gugma maantoson sa tanang mga butang, motuo sa tanang mga butang, adunay pagsalig mahitungod sa tanang mga butang, ug molahutay sa tanang mga butang.
It bears all things, believes all things, hopes all things, endures all things.
8 Ang gugma dili matapos. Kung aduna may mga panagna, kini mangahanaw. Kung adunay mga pinulongan, mahunong kini. Kung adunay kahibalo, kini mahanaw.
Love never fails. But where there are prophecies, they will cease; where there are tongues, they will be restrained; where there is knowledge, it will be dismissed.
9 Kay kita nahibalo lamang sa pipila ug makapanagna kita sa pipila lamang.
For we know in part and we prophesy in part,
10 Apan sa dihang ang hingpit moabot, kadtong dili hingpit mangahanaw.
but when the perfect comes, the partial passes away.
11 Sa dihang usa pa ako ka bata, nagsulti ako sama sa usa ka bata, naghunahuna ako sama sa usa ka bata, nangatarongan ako sama sa usa ka bata. Sa dihang nahimo na akong hamtong, akong gisalikway ang binata nga mga butang.
When I was a child, I talked like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I became a man, I set aside childish ways.
12 Kay karon nagtan-aw kita nga dili diritso diha sa samin, apan unya sa nawong ug nawong. Karon nahibalo ako sa bahin lamang, apan unya makahibalo ako sa bug-os ingon nga ako bug-os nga nailhan.
Now we see but a dim reflection as in a mirror; then we shall see face to face. Now I know in part; then I shall know fully, even as I am fully known.
13 Apan karon kining tulo magapabilin: ang pagtuo, ang umaabot nga pagsalig, ug ang gugma. Apan ang mas labaw niini mao ang gugma.
And now these three remain: faith, hope, and love; but the greatest of these is love.

< 1 Corinto 13 >