Римляни 10
1 Братя, моето сърдечно желание и молбата ми към Бога е за спасението на Израиля.
| ای برادران خوشی دل من و دعای من نزد خدا بجهت اسرائیل برای نجات ایشان است. | ۱ |
2 Защото свидетелствувам за тях, че те имат ревност за Бога, само че не е според пълното знание.
| زیرا بجهت ایشان شهادت می‌دهم که برای خدا غیرت دارند لکن نه از روی معرفت. | ۲ |
3 Понеже, ако не знаят правдата, която е от Бога и искат да поставят своята, те не се покориха на правдата от Бога.
| زیرا که چون عدالت خدا را نشناخته، می‌خواستند عدالت خود را ثابت کنند، مطیع عدالت خدا نگشتند. | ۳ |
4 Понеже Христос изпълнява целта на закона, да се оправдае всеки, който вярва.
| زیرا که مسیح است انجام شریعت بجهت عدالت برای هر کس که ایمان آورد. | ۴ |
5 Защото Моисей пише, че човек, който върши правдата, която е чрез пазенето на закона, ще живее чрез нея.
| زیرا موسی عدالت شریعت را بیان می‌کندکه «هرکه به این عمل کند، در این خواهدزیست.» | ۵ |
6 А правдата, която е чрез вяра, говори така: "Да не речеш в сърцето си: Кой ще се възкачи на небето, сиреч, да свали Христа?
| لکن عدالت ایمان بدینطور سخن می‌گوید که «در خاطر خود مگو کیست که به آسمان صعود کند یعنی تا مسیح را فرود آورد، | ۶ |
| یا کیست که به هاویه نزول کند یعنی تا مسیح رااز مردگان برآورد.» (Abyssos g12) | ۷ |
8 Но що казва тя? Казва, че "думата е близу при тебе, в устата ти и в сърцето ти", сиреч думата на вярата която проповядваме.
| لکن چه می‌گوید؟ اینکه «کلام نزد تو و در دهانت و در قلب تو است یعنی‌این کلام ایمان که به آن وعظ می‌کنیم.» | ۸ |
9 Защото, ако изповядваш с устата си, че Исус е Господ, и повярваш със сърцето си, че Бог Го е възкресил от мъртвите ще се спасиш;
| زیرا اگربه زبان خود عیسی خداوند را اعتراف کنی و دردل خود ایمان آوری که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهی یافت. | ۹ |
10 Защото със сърце вярва човек и се оправдава, и с устата прави изповед и се спасява.
| چونکه به دل ایمان آورده می‌شود برای عدالت و به زبان اعتراف می‌شود بجهت نجات. | ۱۰ |
11 Защото писанието казва: "Никой, който вярва в Него, не ще се посрами".
| و کتاب می‌گوید «هرکه به او ایمان آورد خجل نخواهدشد.» | ۱۱ |
12 Понеже няма разлика между юдеин и грък защото същият Господ е Господ на всички, богат към всички, които Го призовават.
| زیرا که در یهود و یونانی تفاوتی نیست که همان خداوند، خداوند همه است و دولتمنداست برای همه که نام او را می‌خوانند. | ۱۲ |
13 Защото "всеки, който призове Господното име, ще се спаси".
| زیرا هرکه نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت. | ۱۳ |
14 Как, прочее, ще призоват Този, в Когото не са повярвали? И как ще повярват в Този за Когото не са чули? А как ще чуят без проповедник?
| پس چگونه بخوانند کسی را که به او ایمان نیاورده‌اند؟ و چگونه ایمان آورند به کسی‌که خبراو را نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند بدون واعظ؟ | ۱۴ |
15 И как ще проповядват, ако не бъдат пратени? Както е писано:
| و چگونه وعظ کنند جز اینکه فرستاده شوند؟ چنانکه مکتوب است که «چه زیبا است پایهای آنانی که به سلامتی بشارت می‌دهند و به چیزهای نیکو مژده می‌دهند.» | ۱۵ |
16 Но не всички послушаха благовестието; Защото Исаия казва: "Господи, кой от нас е повярвал на онова, което сме чули"?
| لکن همه بشارت را گوش نگرفتند زیرا اشعیا می‌گوید «خداوندا کیست که اخبار ما را باور کرد؟» | ۱۶ |
17 И тъй, вярването е от слушане, а слушането
| لهذا ایمان از شنیدن است و شنیدن از کلام خدا. | ۱۷ |
18 Но казвам: те не са ли чули? Наистина чули са:
| لکن می‌گویم آیانشنیدند؟ البته شنیدند: «صوت ایشان در تمام جهان منتشر گردید و کلام ایشان تا اقصای ربع مسکون رسید.» | ۱۸ |
19 Но пак казвам: Израил не е ли разбрал? Разбрал е, защото първо Моисей казва:
| و می‌گویم آیا اسرائیل ندانسته‌اند؟ اول موسی می‌گوید: «من شما را به غیرت می‌آورم به آن که امتی نیست و بر قوم بی‌فهم شما را خشمگین خواهم ساخت.» | ۱۹ |
20 А Исаия се осмелява да каже:
| واشعیا نیز جرات کرده، می‌گوید: آنانی که طالب من نبودند مرا یافتند و به کسانی که مرا نطلبیدندظاهر گردیدم.» | ۲۰ |
21 а за Израиля казва:
| اما در حق اسرائیل می‌گوید: «تمام روز دستهای خود را دراز کردم به سوی قومی نامطیع و مخالف.» | ۲۱ |
