Откровение 10
1 И видях друг силен ангел, които слизаше от небето, облечен в облак, на главата му имаше дъга, лицето му беше като слънцето, и краката му като огнени стълпове.
[Na visão ]eu vi outro poderoso anjo que descia do céu. Uma nuvem [o envolvia]. Por cima da cabeça dele havia um arco-íris. O rosto dele [brilhava ][SIM] como o sol. As pernas pareciam pilares de fogo.
2 И държеше в ръката си разгъната книжка; и като положи дясната си нога на морето, а лявата на земята,
Ele tinha na mão um pequeno pergaminho aberto. Firmou o pé direito no mar e o pé esquerdo na terra.
3 извика с висок глас, като когато рикае лъв; и когато извика, седемте гръмове издадоха своите гласове.
Ele gritou algo em voz alta como a voz de um leão que ruge. Quando ele assim bradou, trovejou sete [vezes], dizendo [palavras que consegui entender].
4 И след като седемте гръмове издадоха своите гласове, аз щях да пиша, но чух глас от небето, които каза: Запечатай това, което изговориха седемте гръмове, и недей го писа.
Quando [assim ]trovejou, eu estava para escrever [aquelas palavras, ]mas ouvi uma voz do céu que me dizia: “Mantenha em segredo aquilo que o trovão falou! Não o escreva!”
5 А ангелът, когото видях да стои на морето и на земята, издигна десницата си към небето,
Então o anjo que eu tinha visto antes com os pés no mar e na terra levantou a mão direita ao céu,
6 и се закле в живеещия до вечни векове, Който е създал небето и каквото има в него, земята и каквото има по нея, и морето и каквото има в него, че не щеше да има вече бавене, (aiōn g165)
pedindo que aquele que vive para sempre, o mesmo que criou o céu e tudo que há nele, e [que também criou ]a terra e tudo que há nela e [que criou também ]o mar e tudo que há nele, afirmasse ser verdade aquilo que ele dizia. (aiōn g165)
7 но че в дните на гласа на седмия ангел, когато се приготви да затръби, тогава щеше да се изпълни тайната на Бога, както Той е благовестил на Своите слуги, пророците.
Ele disse que não adiaria mais [aquilo que tinha determinado]. Pelo contrário, [chegado ]o momento de o sétimo anjo tocar a trombeta, o plano secreto de Deus ia ser completado {ele completaria o plano secreto de Deus}, bem como tinha anunciado [há muito tempo ]aos seus servos, os profetas.
8 И гласът, който чух от небето, проговори пак на мене, като рече: Иди, вземи разгънатата книга, що е в ръката на ангела, който стои на морето и на земята.
Aquele cuja voz eu tinha ouvido do céu me falou novamente. Ele disse: “Vá pegar o pergaminho aberto da mão do anjo que está em pé no mar e na terra”.
9 Отидох, прочее, при ангела, та му рекох да ми даде книжката. И каза ми: Вземи и я изяж; и в корема ти ще бъде горчива, но в устата ти ще бъде сладка като мед.
Assim, eu me aproximei do anjo e pedi que ele me entregasse o pequeno pergaminho. Ele me disse: “Pegue e coma. Na boca [terá sabor ]doce como mel, mas lhe amargará o estômago”.
10 И тъй, взех книжката от ръката на ангела, та я изядох, и в устата ми беше сладка като мед: но като я изядох, коремът ми се вгорчи.
Tirei o pequeno pergaminho da mão do anjo e o comi. Senti na boca um [sabor ]doce como de mel, mas depois de comer, senti o estômago amargo.
11 Тогава ми се каза: Трябва пак да пророкуваш за много люде и народи, езици и царе.
Aquele cuja [voz falava do céu me disse]: “Você deve profetizar novamente sobre muitos [povos], muitas nações, [falantes de ]muitas línguas [MTY] e muitos reis”.
