Псалми 95

1 Дойдете, да запеем на Господа, Да възкликнем към спасителната ни Канара.

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Да застанем пред Него със славословие. С псалми да възкликнем на Него,

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Защото Господ е велик Бог, И велик цар над всички богове.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 В неговата ръка са земните дълбочини; И височините на планините са Негови.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 Негово е морето, дори Той го е направил; И ръцете Му създадоха сушата.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Дойдете да се поклоним и да припаднем, Да коленичим пред Господа нашия Създател;

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 Защото Той е наш Бог. И ние сме люде на пасбището Му и овце на ръката Му, Днес, ако искате да слушате гласа Му,

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 Не закоравявайте сърцата си както в Мерива. Както в деня, когато Ме изпитахте в пустинята,

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 Когато бащите ви Ме изпитаха, Опитаха Ме и видяха каквото сторих.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Четиридесет години негодувах против това поколение, И рекох: Тия люде се заблуждават в сърце, И не са познали Моите пътища;

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 Затова се заклех в гнева Си, Че няма да влязат в Моята почивка.

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»