Псалми 90

1 Молитва на Божия човек Моисей. Господи, Ти си бил нам обиталище из род в род,

Panginoon, ikaw ay naging tahanang dako namin sa lahat ng sali't saling lahi.

2 Преди да се родят планините, И да си дал съществувание на земята и вселената, От века и до века Ти си Бог.

Bago nalabas ang mga bundok, O bago mo nilikha ang lupa at ang sanglibutan, mula nga ng walang pasimula hanggang sa walang hanggan, ikaw ang Dios.

3 Обръщаш човека на пръст, И казваш: Върнете се човешки чада.

Iyong pinapagiging kapahamakan ang tao; at iyong sinasabi, Magsipanumbalik kayo, kayong mga anak ng mga tao.

4 Защото хиляда години са пред Тебе Като вчерашния ден, който е преминал, И като нощна стража.

Sapagka't isang libong taon sa iyong paningin ay parang kahapon lamang nang makaraan, at parang pagpupuyat sa gabi.

5 Като с порой ги завличаш; те стават като сън; Заран са като трева, която пораства;

Iyong dinadala (sila) na parang baha; sila'y parang pagkakatulog: sa kinaumagahan ay parang damo (sila) na tumutubo.

6 Заран цъфти и пораства; Вечер се окосява и изсъхва.

Sa kinaumagahan ay namumulaklak at lumalago; sa kinahapunan ay pinuputol at natutuyo.

7 Защото довършваме се от Твоя гняв, И от негодуванието Ти сме смутени.

Sapagka't kami ay nangasupok sa iyong galit, at sa iyong poot ay nangabagabag kami.

8 Положил си беззаконията ни, пред Себе Си, Скришните ни грехове в светлината на лицето Си

Iyong inilagay ang aming kasamaan sa harap mo, ang aming lihim na mga kasalanan sa liwanag ng iyong mukha.

9 Понеже всичките ни дни преминават с гнева Ти. Свършваме годините си като въздишка.

Sapagka't lahat naming kaarawan ay dumaan sa iyong poot: aming niwawakasan ang aming mga taon na parang isang buntong hininga.

10 Дните на живота ни са естествено седемдесет години Или даже, гдето има сила, осемдесет години, Но най-добрите от тях са труд и скръб, Защото скоро прехождат и ние отлитаме.

Ang mga kaarawan ng aming mga taon ay pitong pung taon, o kung dahil sa kalakasan ay umaabot ng walong pung taon; gayon ma'y ang kanilang kapalaluan ay hirap at kapanglawan lamang; sapagka't madaling napapawi, at kami ay nagsisilipad.

11 Кой знае силата на гнева Ти И на негодуванието Ти според дължимия на Тебе страх?

Sinong nakakaalam ng kapangyarihan ng iyong galit, at ng iyong poot ayon sa katakutan na marapat sa iyo?

12 Научи ни така да броим дните си Щото да си придобием мъдро сърце.

Kaya ituro mo sa amin ang pagbilang ng aming mga kaarawan, upang kami ay mangagtamo sa amin ng pusong may karunungan.

13 Върни се, Господи; до кога? И дано се разкаеш за скърбите на слугите Си.

Manumbalik ka, Oh Panginoon; hanggang kailan pa? At iyong papagsisihin ang tungkol sa mga lingkod mo.

14 Насити ни рано с милостта Си, За да се радваме и веселим през всичките си дни.

Oh busugin mo kami sa kinaumagahan ng iyong kagandahang-loob; upang kami ay mangagalak at mangatuwa sa lahat ng kaarawan namin.

15 Развесели ни съразмерно с дните, в които си ни наскърбявал. И с годините, в които сме виждали зло.

Pasayahin mo kami ayon sa mga kaarawan na iyong idinalamhati sa amin, at sa mga taon na aming ikinakita ng kasamaan.

16 Нека се яви Твоето дело на слугата Ти, И Твоята слава върху чадата им.

Mahayag nawa ang iyong gawa sa iyong mga lingkod, at ang kaluwalhatian mo sa kanilang mga anak.

17 И нека бъде върху нас благоволението на Господа нашия Бог, да ни ръководи; И утвърждавай за нас делото на ръцете ни; Да! делото на ръцете ни утвърждавай го.

At sumaamin nawa ang kagandahan ng Panginoong aming Dios: at iyong itatag sa amin ang gawa ng aming mga kamay; Oo, ang gawa ng aming mga kamay ay itatag mo.