Псалми 88
1 Песен, псалом за Кореевите потомци. За първия певец, по наскърбително боледуване. Поучение на Емана Езраева. Господи Боже Спасителю мой, И денем и нощем съм викал пред Тебе
| برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام. |
2 Нека дойде молитвата ми пред Твоето присъствие; Приклони ухото Си към вика ми.
| دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما. |
| زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585) |
4 Считан съм с ония, които слизат в рова; Станах като човек, който няма помощ,
| رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام، |
5 Изхвърлен между мъртвите, Като убитите, които лежат в гроба, За които Ти не се сещаш вече, И които са отсечени от ръката Ти.
| مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود. |
6 Положил си ме в най-дълбокия ров, В тъмни места, в бездните.
| تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای |
7 Натегна на мене Твоят гняв, И с всичките Си вълни Ти си ме притиснал. (Села)
| غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است. |
8 Отдалечил си от мене познатите ми; Направил си ме гнусен на тях; Затворен съм, и не мога да изляза.
| آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم. |
9 Окото ми чезне от скръб; Господи, Тебе съм призовавал всеки ден, Простирал съм към Тебе ръцете си.
| چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی. |
10 На мъртвите ли ще покажеш чудеса? Или умрелите ще станат и ще Те хвалят? (Села)
| وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟ |
11 В гроба ли ще се прогласява Твоето милосърдие, Или в мястото на погибелта
| مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟ |
12 Ще се познаят ли в тъмнината чудесните Ти дела, И правдата Ти в земята на забравените?
| آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟ |
13 Но аз към Тебе, Господи, извиках; И на ранина молитвата ми ще Те предвари.
| خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم. |
14 Господи, защо отхвърли душата ми? Защо криеш лицето Си от мене?
| چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟ |
15 От младини съм угнетен и бера душа; Търпя твоите ужаси, и в изумление съм.
| از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام. |
16 Гневът Ти мина върху мене; Страхотиите Ти ме отсякоха.
| خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام. |
17 Като води ме обикалят цял ден, Купно ме окръжават.
| خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند. |
18 Отдалечил си от мене любим и приятел; Познатите ми са мрак.
| دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است. |
