Псалми 78
1 Асафово поучение. Слушайте, люде мои, поучението ми: Приклонете ушите си към думите на устата ми.
Asaf'ın Maskili Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi, Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.
2 Ще отворя устата си в притча, Ще произнеса гатанки от древността.
Özdeyişlerle söze başlayacağım, Eski sırları anlatacağım,
3 Това, което чухме и научихме, И нашите бащи ни разказаха,
Duyduğumuzu, bildiğimizi, Atalarımızın bize anlattığını.
4 Няма да го скрием от чадата им в идното поколение, Но ще повествуваме хвалите на Господа, Неговата сила и чудесните дала, които извърши,
Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz; RAB'bin övgüye değer işlerini, Gücünü, yaptığı harikaları Gelecek kuşağa duyuracağız.
5 Защото Той постави свидетелство в Якова, И положи закон в Израиля, За които заповяда в Израиля, За които заповяда на бащите ни Да ги възвестяват чадата си,
RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi, İsrail'e yasa koydu. Bunları çocuklarına öğretsinler diye Atalarımıza buyruk verdi.
6 За да ги знае идното поколение, Децата, които щяха да се родят, - Които да настанат и да ги разказват на своите чада.
Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler, Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,
7 За да възложат надеждата си на Бога, И да не забравят делата на Бога, Но да пазят Неговите заповеди,
Tanrı'ya güven duysunlar, Tanrı'nın yaptıklarını unutmasınlar, O'nun buyruklarını yerine getirsinler;
8 И да не станат като бащите си, Упорито и непокорно поколение, Поколение, което не утвърди сърцето си. И чийто дух не биде непоколебим за Бога.
Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı, Yüreği kararsız, Tanrı'ya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.
9 Ефремците, макар въоръжени и запъващи лъкове, Върнаха се назад в деня на боя.
Oklarla, yaylarla kuşanmış Efrayimoğulları Savaş günü sırtlarını döndüler.
10 Не опазиха завета на Бога, И в закона Му не склониха да ходят,
Tanrı'nın antlaşmasına uymadılar, O'nun yasasına göre yaşamayı reddettiler.
11 А забравиха Неговите деяния И чудесните дела, които им показа.
Unuttular O'nun işlerini, Kendilerine gösterdiği harikaları.
12 Пред бащите им извърши чудеса В Египетската земя, в полето Танис
Mısır'da, Soan bölgesinde Tanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde.
13 Раздвои морето и ги преведе, И направи водите да стоят като грамада.
Denizi yarıp geçirmişti onları, Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.
14 Води ги денем с облак, И цялата нощ с огнена виделина.
Gündüz bulutla, Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.
15 Разцепи канари в пустинята, И ги напои изобилно като от бездни.
Çölde kayaları yarmış, Sanki dipsiz kaynaklardan Onlara kana kana su içirmişti.
16 И изведе потоци из канарата, И направи да потекат води като реки.
Kayadan akarsular fışkırtmış, Suları ırmak gibi akıtmıştı.
17 Но те продължиха да Му съгрешават още И да огорчават Всевишния в безводната страна.
Ama onlar çölde Yüceler Yücesi'ne başkaldırarak Günah işlemeye devam ettiler.
18 Със сърцето си изпитаха Бога, Като искаха ястия за лакомството си,
Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek İçlerinde Tanrı'yı denediler.
19 И говориха против Бога, казвайки: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?
“Tanrı çölde sofra kurabilir mi?” diyerek, Tanrı'ya karşı konuştular.
20 Ето, Той удари канарата, та потекоха води и потоци преляха; А може ли и хляб да даде, или да достави месо за людете Си?
“Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı, Dereler taştı. Peki, ekmek de verebilir mi, Et sağlayabilir mi halkına?”
21 Затова Господ чу и се разгневи, И огън пламна против Якова, А още и гняв обсипа Израиля;
RAB bunu duyunca çok öfkelendi, Yakup'a ateş püskürdü, Öfkesi tırmandı İsrail'e karşı;
22 Защото не повярваха в Бога, Нито Му уповаваха, че ще ги избави.
Çünkü Tanrı'ya inanmıyorlardı, O'nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.
23 При все това Той заповяда на облаците горе, И отвори небесните врати,
Yine de RAB buyruk verdi bulutlara, Kapaklarını açtı göklerin;
24 Та им наваля манна да ядат И даде им небесно жито.
Man yağdırdı onları beslemek için, Göksel tahıl verdi onlara.
25 Всеки ядеше ангелски хляб; Прати им храна до насита.
Meleklerin ekmeğini yedi her biri, Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.
26 Подигна източен вятър на небето, И със силата Си докара южния вятър.
Doğu rüzgarını estirdi göklerde, Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.
27 Наваля върху тях и месо изобилно като прах, И птици крилати много като морския пясък;
Toz gibi et yağdırdı başlarına, Deniz kumu kadar kuş;
28 И направи ги да падат всред стана им, Около жилищата им.
Ordugahlarının ortasına, Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.
29 И тъй, ядоха и се преситиха, Като им даде това, което желаеха.
Yediler, tıka basa doydular, İsteklerini yerine getirdi Tanrı.
30 А докато още не бяха се отказали от лакомството си, И ястието им бе в устата им,
Ancak onlar isteklerine doymadan, Daha ağızları doluyken,
31 Гневът Божий ги обсипа та изби по-тлъстите от тях, И повали отборните на Израиля.
Tanrı'nın öfkesi parladı üzerlerine. En güçlülerini öldürdü, Yere serdi İsrail yiğitlerini.
32 При всичко това те следваха да съгрешават, И не вярваха поради чудесните Му дела.
Yine de günah işlemeye devam ettiler, O'nun harikalarına inanmadılar.
33 Затова Той изнуряваше дните им със суета, И годините им с ужас.
Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk, Yıllarını dehşet içinde bitirdi.
34 Когато ги умъртвяваше, тогава питаха за Него, Та изново търсеха Бога ревностно;
Tanrı onları öldürdükçe O'na yönelmeye, İstekle O'nu yeniden aramaya başlıyorlardı.
35 И спомниха, че Бог им беше канара, И всевишният Бог техен изкупител.
Tanrı'nın kayaları olduğunu, Yüce Tanrı'nın kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.
36 Но с устата си Го ласкаеха, И с езика си Го лъжеха;
Oysa ağızlarıyla O'na yaltaklanıyor, Dilleriyle yalan söylüyorlardı.
37 Защото сърцето им не беше право пред Него, Нито бяха верни на завета Му.
O'na yürekten bağlı değillerdi, Antlaşmasına sadık kalmadılar.
38 Но Той, като многомилостив, прощаваше беззаконието им и не ги погубваше; Да! много пъти въздържаше гнева Си, И не подигаше всичкото Си негодувание;
Yine de Tanrı sevecendi, Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu; Çok kez öfkesini tuttu, Bütün gazabını göstermedi.
39 И си спомняше, че бяха плът, Вятър, който прехожда и не се връща.
Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.
40 Колко пъти Го огорчаваха в пустинята И Го разгневяваха в безводната страна,
Çölde kaç kez O'na başkaldırdılar, Issız yerlerde O'nu gücendirdiler!
41 Като изново изпитваха Бога, И предизвикваха Светия Израилев!
Defalarca denediler Tanrı'yı, İncittiler İsrail'in Kutsalı'nı.
42 Не си спомнюваха силата на ръката Му В деня, когато ги избави от противника,
Anımsamadılar O'nun güçlü elini, Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,
43 Как показа в Египет знаменията Си, И чудесата на полето Танис,
Mısır'da gösterdiği belirtileri, Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.
44 И превърна вадите им в кръв, И потоците им, та не можаха да пият;
Mısır'ın kanallarını kana çevirdi, Sularını içemediler.
45 Как прати върху тях рояци мухи, които ги изпоядоха, И жаби, които ги изпогубиха,
Gönderdiği at sinekleri yedi halkı, Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.
46 И предаде произведенията им на гъсеници, И трудовете им на скакалци
Ekinlerini tırtıllara, Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.
47 Как порази с град лозята им, И със светкавици черниците им,
Asmalarını doluyla, Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.
48 И предаде на град добитъка им, И стадата им на мълнии;
Büyükbaş hayvanlarını kırgına, Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.
49 Как изля върху тях пламенния Си гняв, Негодувание, ярост и неволя, - Нашествие на ангелите на злощастието,
Üzerlerine kızgın öfkesini, Gazap, hışım, bela Ve bir alay kötülük meleği gönderdi.
50 Изравни пътя за гнева Си, Но пощади от смърт душата им, Но предаде на мор живота им;
Yol verdi öfkesine, Canlarını ölümden esirgemedi, Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.
51 Как порази всеки първороден заведе ги като стадо в Египет, Първака на силите им в шатрите на Хама,
Mısır'da bütün ilk doğanları, Ham'ın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.
52 А людете Си изведе като овци и заведе ги като стадо в пустинята,
Kendi halkını davar gibi götürdü, Çölde onları bir sürü gibi güttü.
53 И води ги безопасно, така щото не се бояха, А неприятелите им - морето ги покри;
Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar; Düşmanlarınıysa deniz yuttu.
54 Как ги въведе в светия Си предел. В тая поляна, която десницата Му придоби,
Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına, Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi.
55 И изгони пред тях народите, Та им ги раздели за наследство с въже, И в шатрите им настани Израилевите племена.
Önlerinden ulusları kovdu, Mülk olarak topraklarını İsrail oymakları arasında bölüştürdü. Halkını konutlarına yerleştirdi.
56 Но въпреки това те изпитваха Всевишния Бог и се бунтуваха против Него, И не пазеха наредбите Му,
Ama onlar yüce Tanrı'yı denediler, O'na başkaldırdılar, Koşullarına uymadılar.
57 Но връщаха се назад, и обхождаха се неверно както бащите им; Измятаха се като неверен лък.
Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler, Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar.
58 Защото Го разгневиха с високите си места, И с ваяните си идоли Го подбуждаха към ревност.
Puta taptıkları yerlerle O'nu kızdırdılar, Putlarıyla O'nu kıskandırdılar.
59 Чу Бог и възнегодува, И много се погнуси от Израиля,
Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi, İsrail'i büsbütün reddetti.
60 Тъй че напусна скинията в Сило, Шатъра, който бе поставил между човеците,
İnsanlar arasında kurduğu çadırı, Şilo'daki konutunu terk etti.
61 И предаде на пленение Силата Си, Славата Си в неприятелска ръка.
Kudretini tutsaklığa, Görkemini düşman eline teslim etti.
62 Тоже и людете Си предаде на меч, Като се разгневи на наследстовото Си.
Halkını kılıç önüne sürdü, Öfkesini kendi halkından çıkardı.
63 Огън пояде момците им, И девиците им не се възпяваха с венчални песни.
Gençlerini ateş yuttu, Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu.
64 Свещениците им паднаха от нож; И вдовиците им не плакаха.
Kâhinleri kılıç altında öldü, Dul kadınları ağlayamadı.
65 Тогава се събуди Господ като от сън, Като силен мъж, който ободрен от вино, вика;
O zaman Rab uykudan uyanır gibi, Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu.
66 И, като порази враговете Си, отблъсна ги назад, Та ги предаде на вечно посрамяване.
Düşmanlarını püskürttü, Onları sonsuz utanca boğdu.
67 При това Той се отказа от Иосифовия шатър, И Ефремовото племе не избра;
Tanrı Yusuf soyunu reddetti, Efrayim oymağını seçmedi;
68 Но избра Юдовото племе, Хълма Сион, който възлюби.
Ancak Yahuda oymağını, Sevdiği Siyon Dağı'nı seçti.
69 Съгради светилището Си като небесните възвишения, Като земята, която е утвърдил за винаги.
Tapınağını doruklar gibi, Sonsuzluk için kurduğu yeryüzü gibi yaptı.
70 Избра и слугата Си Давида, И го взе от кошарите на овците;
Kulu Davut'u seçti, Onu koyun ağılından aldı.
71 Отподир дойните овци го доведе За да пасе людете Му Якова и наследството Му Израиля.
Halkı Yakup'u, kendi halkı İsrail'i gütmek için, Onu yavru kuzuların ardından getirdi.
72 Така той ги пасеше според незлобието на сърцето си, И ги водеше с изкуството на ръцете си.
Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlık etti, Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi.
