Псалми 77
1 За първия певец, по Едутуна, Асафов псалом. Викам към Бога с гласа си, Да! към Бога с гласа си; и Той ще ме послуша.
Salmo de Asafe, para o regente, conforme “Jedutum”: Clamo a Deus com minha voz, minha voz a Deus; e ele inclinará seus ouvidos a mim.
2 В деня на неволята си търсих Господа, Нощем прострях ръката си към Него без да престана; Душата ми не искаше да се утеши.
No dia da minha angústia busquei ao Senhor; minha mão estava continuamente estendida; minha alma não se deixava consolar.
3 Спомням си за Бога, и се смущавам; Оплаквам се, и духът ми отпада. (Села)
Eu ficava me lembrando de Deus, e gemendo; ficava pensativo, e meu espírito desfalecia. (Selá)
4 Удържаш очите ми в не спане; Смущавам се до толкоз щото не мога да продумам.
Tu mantiveste abertas as pálpebras dos meus olhos; eu estava perturbado, e não conseguia falar.
5 Размислих за древните дни, За годините на старите времена.
Eu ficava imaginando os dias antigos, e os anos passados.
6 Спомням си за нощното си пеене; Размишлявам в сърцето си, И духът ми загрижено изпитва като казва:
De noite eu me lembrava de minha canção; meditava em meu coração; e meu espírito ficava procurando [entender].
7 Господ до века ли ще отхвърля? Не ще ли вече да покаже благоволение?
Será que o Senhor rejeitará para sempre? E nunca mais mostrará seu favor?
8 Престанала ли е милостта Му за винаги? Пропада ли обещанието Му за всякога?
A sua bondade se acabou para sempre? Ele deu fim à [sua] promessa de geração em geração?
9 Забрави ли Бог да бъде благодатен? Или в гнева Си е затворил Своите благи милости? (Села)
Deus se esqueceu de ter misericórdia? Ele encerrou suas compaixões por causa de sua ira? (Selá)
10 Тогава рекох: Това е слабост за мене Да мисля, че десницата на Всевишния се изменява.
Então eu disse: Esta é a minha dor: os anos em que a mão do Altíssimo [agia].
11 Ще спомена делата Господни; Защото ще си спомня чудесата извършени от Тебе в древността,
Eu me lembrarei das obras do SENHOR; porque me lembrarei de tuas antigas maravilhas.
12 И ще размишлявам върху всички що си сторил, И деянията Ти ще преговарям.
Meditarei em todos as tuas obras, e falarei de teus feitos.
13 Боже, в светост е Твоят път; Кой бог е велик, както истинският Бог?
Deus, santo [é] o teu caminho; quem é deus [tão] grande como [nosso] Deus?
14 Ти си Бог, който вършиш чудеса; Явил си между племената силата Си.
Tu [és] o Deus que faz maravilhas; tu fizeste os povos conhecerem teu poder.
15 Изкупил си с мишцата Си людете Си, Чадата Яковови и Иосифови, (Села)
Com [teu] braço livraste teu povo, os filhos de Jacó e de José. (Selá)
16 Видяха Те водите, Боже, видяха Те водите и се уплашиха; Разтрепериха се и бездните.
As águas te viram, ó Deus; as águas te viram, [e] tremeram; também os abismos foram abalados.
17 Облаците изляха поройни води; небесата издадоха глас; Тоже и стрелите Ти прелетяха.
Grandes nuvens derramaram muitas águas; os céus fizeram barulho; e também tuas flechas correram de um lado ao outro.
18 Гласът на гърма Ти бе вихрушката; Светкавиците осветиха вселената; Земята се потресе и се разклати.
O ruído de teus trovões [estava] nos ventos; relâmpagos iluminaram ao mundo; a terra se abalou e tremou.
19 През морето бе Твоят път, И стъпките Ти през големи води, И следите Ти не се познаваха.
Pelo mar [foi] teu caminho; e tuas veredas por muitas águas; e tuas pegadas não foram conhecidas.
20 Водил си като стадо людете Си С ръката на Моисея и на Аарона.
Guiaste a teu povo como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.
