Псалми 77

1 За първия певец, по Едутуна, Асафов псалом. Викам към Бога с гласа си, Да! към Бога с гласа си; и Той ще ме послуша.

Clamei ao Senhor com a minha voz: a Deus levantei a minha voz, e ele inclinou para mim os ouvidos.

2 В деня на неволята си търсих Господа, Нощем прострях ръката си към Него без да престана; Душата ми не искаше да се утеши.

No dia da minha angústia busquei ao Senhor: a minha mão se estendeu de noite, e não cessava; a minha alma recusava ser consolada.

3 Спомням си за Бога, и се смущавам; Оплаквам се, и духът ми отпада. (Села)

Lembrava-me de Deus, e me perturbei: queixava-me, e o meu espírito desfalecia (Selah)

4 Удържаш очите ми в не спане; Смущавам се до толкоз щото не мога да продумам.

Sustentaste os meus olhos acordados: estou tão perturbado que não posso falar.

5 Размислих за древните дни, За годините на старите времена.

Considerava os dias da antiguidade, os anos dos tempos antigos.

6 Спомням си за нощното си пеене; Размишлявам в сърцето си, И духът ми загрижено изпитва като казва:

De noite chamei à lembrança o meu cântico: meditei em meu coração, e o meu espírito esquadrinhou.

7 Господ до века ли ще отхвърля? Не ще ли вече да покаже благоволение?

Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favorável?

8 Престанала ли е милостта Му за винаги? Пропада ли обещанието Му за всякога?

Cessou para sempre a sua benignidade? acabou-se já a promessa de geração em geração?

9 Забрави ли Бог да бъде благодатен? Или в гнева Си е затворил Своите благи милости? (Села)

Esqueceu-se Deus de ter misericórdia? ou encerrou ele as suas misericórdias na sua ira? (Selah)

10 Тогава рекох: Това е слабост за мене Да мисля, че десницата на Всевишния се изменява.

E eu disse: A minha enfermidade é esta: mas eu me lembrei dos anos da dextra do altíssimo.

11 Ще спомена делата Господни; Защото ще си спомня чудесата извършени от Тебе в древността,

Eu me lembrarei das obras do Senhor: certamente que eu me lembrarei das tuas maravilhas da antiguidade.

12 И ще размишлявам върху всички що си сторил, И деянията Ти ще преговарям.

Meditarei também em todas as tuas obras, e falarei dos teus feitos.

13 Боже, в светост е Твоят път; Кой бог е велик, както истинският Бог?

O teu caminho, ó Deus, está no santuário. Quem é Deus tão grande como o nosso Deus?

14 Ти си Бог, който вършиш чудеса; Явил си между племената силата Си.

Tu és o Deus que fazes maravilhas: tu fizeste notória a tua força entre os povos.

15 Изкупил си с мишцата Си людете Си, Чадата Яковови и Иосифови, (Села)

Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacob e de José (Selah)

16 Видяха Те водите, Боже, видяха Те водите и се уплашиха; Разтрепериха се и бездните.

As águas te viram, ó Deus, as águas te viram, e tremeram; os abismos também se abalaram.

17 Облаците изляха поройни води; небесата издадоха глас; Тоже и стрелите Ти прелетяха.

As nuvens lançaram água, os céus deram um som; as tuas flechas correram de uma para outra parte.

18 Гласът на гърма Ти бе вихрушката; Светкавиците осветиха вселената; Земята се потресе и се разклати.

A voz do teu trovão estava no céu; os relâmpagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.

19 През морето бе Твоят път, И стъпките Ти през големи води, И следите Ти не се познаваха.

O teu caminho é no mar, e as tuas veredas nas grandes águas, e os teus passos não são conhecidos.

20 Водил си като стадо людете Си С ръката на Моисея и на Аарона.

Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Aarão.