Псалми 74
1 Асафово поучение. Боже, защо си ни отхвърлил за винаги? Защо дими гневът Ти против овците на пасбището Ти?
Instruo de Asaf. Kial, ho Dio, Vi forpuŝis nin por ĉiam? Kial fumas Via kolero kontraŭ la ŝafoj de Via paŝtejo?
2 Спомни си за събранието Си, което си придобил от древността, Което си изкусил да бъде племето, което ще имаш за наследство; Спомни си и за хълма Сион, в който си обитавал.
Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, Ĉi tiun monton Cion, sur kiu Vi loĝiĝis.
3 Отправи стъпките Си горе към постоянните запустявания, Към всичкото зло, което неприятелят е извършил в светилището.
Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, Al ĉio, kion detruis malamiko en la sanktejo.
4 Противниците Ти реват всред местосъбранието Ти; Поставиха своите знамена за знамения.
Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.
5 Познати станаха като човеци, които дигат брадва Върху гъсти дървета;
Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraŭ la lignajn plektaĵojn.
6 И сега всичките му ваяни изделия Те събарят изведнъж с брадви и чукове.
Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.
7 Предадоха на огън светилището Ти; Оскверниха обиталището на името Ти като го повалиха на земята.
Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la loĝejon de Via nomo.
8 Рекоха в сърцето си: Нека ги изтребим съвсем; Изгориха всичките богослужебни домове по земята.
Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis ĉiujn domojn de Dio en la lando.
9 Знамения да се извършат за нас не виждаме; няма вече пророк, Нито има вече между нас някой да знае до кога ще се продължава това.
Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu ĉe ni scias, kiel longe tio daŭros.
10 До кога, Боже, противникът ще укорява? До века ли врагът ще хули името Ти?
Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? Ĉu eterne la malamiko insultos Vian nomon?
11 Защо теглиш назад ръката Си, да! десницата Ти? Изтегли я изсред пазухата Си и погуби ги.
Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.
12 А Бог е от древността Цар мой, Който изработва избавления всред земята.
Dio estas ja mia Reĝo de antikve, Li faras savon sur la tero.
13 Ти си раздвоил морето със силата Си; Ти си смазал главите на морските чудовища.
Vi disŝiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;
14 Ти си строшил главите на Левиатана, Дал си го за ястие на людете намиращи се в пустинята.
Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis ĝin por manĝo al la bestoj de la dezerto;
15 Ти си разцепил канари, за да изтичат извори и потоци; Пресушил си реки не пресъхвали.
Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.
16 Твой е денят, Твоя е нощта; Ти си приготвил светлината и слънцето.
Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aranĝis lumon kaj sunon;
17 Ти си поставил всичките предели по земята; Ти си направил лятото и зимата.
Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aranĝis.
18 Помни това, че врагът е укорил Господа, И че безумни люде са похулили Твоето име.
Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsaĝa malhonoras Vian nomon.
19 Не предавай на зверовете душата на гургулицата Си; Не забравяй за винаги живота на Твоите немотни.
Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por ĉiam.
20 Зачети завета Си, Защото тъмните места на земята са пълни с жилища на насилие.
Rememoru la interligon, Ĉar ĉiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.
21 Угнетеният да се не върне назад посрамен; Сиромахът и немотният да хвалят името Ти.
La suferanto ne reiru hontigita; Malriĉulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.
22 Стани, Боже, защити Своето дело; Помни как всеки ден безумният Те укорява.
Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsaĝulo faras al Vi ĉiutage.
23 Не забравяй гласа на противниците Си; Размирството на ония, които се повдигат против Тебе, постоянно се умножава.
Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ Vi, konstante kreskas.
