Псалми 74
1 Асафово поучение. Боже, защо си ни отхвърлил за винаги? Защо дими гневът Ти против овците на пасбището Ти?
Asəfin maskili. Ey Allah, niyə bizi əbədilik tərk etmisən? Otlağının sürüsünə niyə qəzəbin alovlanıb?
2 Спомни си за събранието Си, което си придобил от древността, Което си изкусил да бъде племето, което ще имаш за наследство; Спомни си и за хълма Сион, в който си обитавал.
Yada sal keçmişdə satın aldığın icmanı, Özünə xalq etmək üçün azad etdiyin tayfanı, Həm də məskənin olan Sion dağını.
3 Отправи стъпките Си горе към постоянните запустявания, Към всичкото зло, което неприятелят е извършил в светилището.
Əbədi viranələrə doğru get, Müqəddəs yerdə hər şeyi düşmən dağıdıb.
4 Противниците Ти реват всред местосъбранието Ти; Поставиха своите знамена за знамения.
Səcdəgahının ortasında düşmənlər nərə çəkdilər, Bu yerə zəfər bayraqlarını keçirtdilər.
5 Познати станаха като човеци, които дигат брадва Върху гъсти дървета;
Sıx meşəni budamaq üçün Balta qaldıran adamlara bənzəyirlər.
6 И сега всичките му ваяни изделия Те събарят изведнъж с брадви и чукове.
Müqəddəs yerin bütün oyma işlərini Baltalar və çəkiclərlə qırıb tökdülər.
7 Предадоха на огън светилището Ти; Оскверниха обиталището на името Ти като го повалиха на земята.
Sənin Müqəddəs məkanına od vurdular, Adının sakin olduğu yeri uçurub murdarladılar.
8 Рекоха в сърцето си: Нека ги изтребим съвсем; Изгориха всичките богослужебни домове по земята.
«Bu xalqı biz birgə əzməliyik» deyə düşünərək Ölkədəki bütün səcdəgahları yandırdılar.
9 Знамения да се извършат за нас не виждаме; няма вече пророк, Нито има вече между нас някой да знае до кога ще се продължава това.
Heç bir rəmzimiz görünmür, Daha peyğəmbərimiz yoxdur. Kimsə bilmir, biz nə vaxtadək belə qalacağıq.
10 До кога, Боже, противникът ще укорява? До века ли врагът ще хули името Ти?
Ey Allah, nə vaxtadək düşmən Səni söyəcək? Yağı əbədilikmi Sənin adına küfr edəcək?
11 Защо теглиш назад ръката Си, да! десницата Ти? Изтегли я изсред пазухата Си и погуби ги.
Axı nə üçün əlini geri çəkirsən? Çıxart qoynundan sağ əlini, onları məhv et.
12 А Бог е от древността Цар мой, Който изработва избавления всред земята.
Ey Allah, əzəldən Padşahımsan, Yer üzünə qurtuluşlar verirsən.
13 Ти си раздвоил морето със силата Си; Ти си смазал главите на морските чудовища.
Sən dənizi Öz qüdrətinlə böldün, Dəniz əjdahalarının başlarını əzdin.
14 Ти си строшил главите на Левиатана, Дал си го за ястие на людете намиращи се в пустинята.
Sən Livyatanın başlarını əzdin, Onu çöl heyvanlarına yem etdin.
15 Ти си разцепил канари, за да изтичат извори и потоци; Пресушил си реки не пресъхвали.
Sən bulaqlar açıb sellər axıtdın, Həmişəaxar çayları isə qurutdun.
16 Твой е денят, Твоя е нощта; Ти си приготвил светлината и слънцето.
Gündüz də Sənindir, gecə də Sənin, Ayı və günəşi Sən yaratmısan.
17 Ти си поставил всичките предели по земята; Ти си направил лятото и зимата.
Sən quru yerin bütün sərhədlərini qoydun, Həm yayı, həm qışı yaratdın.
18 Помни това, че врагът е укорил Господа, И че безумни люде са похулили Твоето име.
Ya Rəbb, unutma, düşmən Səni söyür, Sənin adına axmaq bir xalq küfr edir.
19 Не предавай на зверовете душата на гургулицата Си; Не забравяй за винаги живота на Твоите немотни.
Öz qumrunun canını yırtıcılara vermə, Məzlumlarının həyatını əsla unutma.
20 Зачети завета Си, Защото тъмните места на земята са пълни с жилища на насилие.
Özün bizimlə bağladığın əhdə bax! Zorakılıq yuvaları ölkənin hər zülmət yerinə dolub.
21 Угнетеният да се не върне назад посрамен; Сиромахът и немотният да хвалят името Ти.
Qoyma əzabkeş yenə də rüsvay olsun, Qoy sənin adına məzlumlar və fəqirlər həmd oxusun.
22 Стани, Боже, защити Своето дело; Помни как всеки ден безумният Те укорява.
Qalx, ey Allah, mübarizəni apar, Unutma ki, axmaqlar həmişə Səni söyür.
23 Не забравяй гласа на противниците Си; Размирството на ония, които се повдигат против Тебе, постоянно се умножава.
Düşmənlərinin səsini, Əleyhdarlarının daim yüksələn vəlvələsini unutma.
