< Псалми 73 >
1 Асафов псалом. Благ е наистина Бог към Израиля, Към чистосърдечните.
Asaphin Psalmi. Totta on Jumala hyvä Israelille, niille, jotka puhtaat sydämestä ovat.
2 А колкото за мене, нозете ми почти се отклониха. Без малко бяха се подхлъзнали стъпките ми.
Mutta minä olisin pian jaloillani horjunut: minun askeleeni olisivat lähes liukastuneet.
3 Защото завидях на надменните, Като гледах благоденствието на нечестивите.
Sillä minä närkästyin öykkäreistä, että minä näin jumalattomat menestyvän.
4 Понеже не се притесняват при умирането си, Но тялото им е тлъсто.
Sillä ei he ole missään kuoleman hädässä, vaan heidän voimansa pysyy vahvana.
5 Не са в общите човешки трудове Нито са измъчвани, като другите човеци.
Ei he ole vastoinkäymisessä niinkuin muut ihmiset, ja ei heitä vaivata niinkuin muita ihmisiä.
6 Затова гордостта като верижка окръжава шията им, Насилието ги облича като дреха.
Sentähden on heidän ylpeytensä koria, ja heidän väkivaltansa kaunistaa heitä.
7 Очите им изпъкват от тлъстина; Мечтанията на сърцето им се превишават.
Heidän silmänsä paisuvat lihavuudesta: he tekevät mitä ainoastansa heille kelpaa.
8 Присмиват се и говорят нечестиво за насилие: Говорят горделиво,
Kaikkia he katsovat ylön, ja sitte pahasti puhuvat: he puhuvat ja laittavat ylpiästi.
9 Издигат устата си до небето, И езикът им обхожда земята.
Mitä he puhuvat, sen täytyy olla taivaasta puhuttu: mitä he sanovat, sen täytyy maan päällä kelvata.
10 Затова отбиват се при тях людете му; И вода с пълна чаша се изпива от тях.
Sentähden noudattaa heitä yhteinen kansa, ja kokoontuvat heidän tykönsä niinkuin vedet,
11 И казват: От где знае Бог? И: Има ли знание у Всевишния?
Ja sanovat: mitä Jumalan pitäis heitä kysymän? mitä pitäis korkeimman heistä lukua pitämän?
12 Ето, такива са нечестивите! винаги са благополучни! Умножават богатство!
Katso, ne ovat jumalattomat: he ovat onnelliset maailmassa ja rikastuvat.
13 Наистина аз съм напразно очистил сърцето си, И съм измил в невинност ръцете си,
Pitäiskö siis sen turhaan oleman, että minun sydämeni nuhteetoinna elää, ja minä pesen viattomuudessa minun käteni?
14 Тъй като съм измъчван цял ден, И наказван всяка заран.
Ja minä ruoskitaan joka päivä, ja minun rangaistukseni on joka aamu käsissä?
15 Ако речех да говоря така, Ето, изневерил бих на поколението на чадата Ти;
Minä olisin lähes niin sanonut kuin hekin; mutta katso, niin minä olisin tuominnut kaikki sinun lapses, jotka ikänänsä olleet ovat.
16 И мислех как да разбера това, Но ми се виждаше много мъчно,
Minä ajattelin sitä tutkia; mutta se oli minulle ylen raskas,
17 До като влязох в Божието светилище И размишлявах върху сетнината им.
Siihenasti kuin minä menin Jumalan pyhään, ja ymmärsin heidän loppunsa.
18 Ти наистина си ги турил на плъзгави места, Тръшнал си ги на разорение.
Tosin sinä asetit heitä liukkaalle, ja syöksit heitä pohjaan.
19 Как изведнъж стигат в запустение! Съвършено се довършват от ужаси.
Kuinka he niin pian hukkuvat: he hukkuvat ja saavat kauhian lopun.
20 Както се презира съновидение, когато се събуди някой, Така и Ти, Господи, когато се събудиш, ще презреш образа им,
Niinkuin uni, koska joku herää, niinpä sinä, Herra teet heidän kuvansa kaupungissa ylönkatsotuksi.
21 Но тогава моето сърце кипеше. И чреслата ми се измъчваха.
Vaan kuin se karvasteli minun sydämessäni ja pisti minun munaskuitani,
22 До толкова бях обезумял и не разбирах! Бях като скот пред Тебе.
Silloin olin minä tyhmä ja en mitään tietänyt: minä olin niinkuin nauta sinun edessäs.
23 Обаче аз винаги съм с Тебе, Ти ме хвана за дясната ми ръка.
Kuitenkin minä pysyn alati sinun tykönäs; sillä sinä pidät minun oikiasta kädestäni.
24 Чрез съвета Си ще ме водиш, И подир това ще ме приемеш в слава.
Sinä talutat minua neuvollas, ja korjaat minua viimein kunnialla.
25 Кого имам на небето освен Тебе? И на земята не желая другиго освен Тебе.
Kuin sinä ainoastansa minulla olisit, niin en minä ensinkään sitte taivaasta eli maasta tottelisi.
26 Чезне плътта ми и сърцето ми; Но Бог е сила на сърцето ми и вечния ми дял.
Vaikka vielä minun ruumiini ja sieluni vaipuis, niin sinä, Jumala, kuitenkin olet aina minun sydämeni uskallus ja minun osani.
27 Защото, ето, тия, които се отдалечават от Тебе ще погинат; Ти изтребваш всички, които като блудници Те оставят.
Sillä katso, jotka sinusta eriävät, ne hukkuvat: sinä kadotat kaikki, jotka sinua vastaan huorin tekevät.
28 Но за мене е добре да се приближа при Бога; Тебе, Господи Иеова, направих прибежището си, За да възгласявам всичките Твои дела.
Mutta se on minun iloni, että minä itseni Jumalan tykö pidän, ja panen toivoni Herran, Herran päälle, ilmoittamaan kaikkia sinun töitäs.