Псалми 58
1 За първия певец, по не разорявай. Давидова песен. Наистина с мълчание ли изказвате правда? Праведно ли съдите, човешки синове?
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». غزل داوود. ای حاکمان، شما که دم از انصاف می‌زنید، چرا خود عادلانه قضاوت نمی‌کنید؟ |
2 Не! в сърцето си вие вършите неправди. Размервате насилието на ръцете си по земята.
| شما در فکر خود نقشه‌های پلید می‌کشید و در سرزمین خود مرتکب ظلم و جنایت می‌شوید. |
3 Още от раждането си нечестивите се отстраняват; Заблуждават, говорейки лъжи, щом се родят
| شریران در تمام زندگی خود منحرف هستند؛ از روز تولد لب به دروغ می‌گشایند. |
4 Ядът им е като змийска отрова; Прилича на глухия аспид, който затиква ушите си,
| آنها زهری کشنده چون زهر مار دارند و مانند افعی کر، گوش خود را می‌بندند |
5 И не ще да чуе гласа на омайвачите, Колкото изкусно и да омайват.
| تا آواز افسونگران را نشنوند، هر چند افسونگران با مهارت افسون کنند. |
6 Боже, счупи зъбите им в устата им; Господи, строши челюстите на младите лъвове.
| خدایا، دندانهای آنها را بشکن! خداوندا، فک این مردم درنده‌خو را خرد کن! |
7 Нека се излеят като води що оттичат; Когато прицелва стрелите си, нека бъдат като разсечени.
| بگذار آنها همچون آبی که به زمین تشنه ریخته می‌شود، نیست و نابود گردند و وقتی تیر می‌اندازند، تیرشان به هدر رود. |
8 Нека изчезнат като охлюв, който се разтопява; Като пометниче на жена, нека не видят слънцето.
| بگذار همچون حلزون به گل فرو روند و محو شوند و مانند بچه‌ای که مرده به دنیا آمده، نور آفتاب را نبینند. |
9 Преди да усетят котлите ви огъня от тръните, Сурови или обгорели, Той ще ги помете с вихрушка.
| باشد که آتش خشم تو، ای خداوند بر آنها افروخته شود و پیش از اینکه به خود بیایند، پیر و جوان مانند خار و خاشاک بسوزند. |
10 Праведният ще се зарадва когато види възмездието; Ще измие нозете си в кръвта на нечестивия;
| عادلان وقتی مجازات شریران را ببینند، شادخاطر خواهند شد؛ آنها از میان جویبار خون اجساد شریران عبور خواهند کرد. |
11 Тъй щото всеки ще казва: Наистина има награда за праведния; Наистина има Бог, Който съди земята.
| آنگاه مردم خواهند گفت: «براستی عادلان پاداش می‌گیرند؛ به‌یقین خدایی هست که در جهان داوری می‌کند.» |
