Псалми 44
1 За първия певец. Поучение за Кореевите синове. Боже с ушите си сме чули, нашите бащи са ни разказвали, Какво дело си извършил в техните дни, в древните времена.
Veisuunjohtajalle; koorahilaisten mietevirsi. Jumala, me olemme omin korvin kuulleet, meidän isämme ovat meille kertoneet, minkä teon sinä teit heidän päivinänsä, muinaisina päivinä.
2 Ти си изгорил с ръката Си народите, а тях си насадил; Съкрушил си племена, а тях си разпространил.
Sinä karkoitit kädelläsi pakanat, mutta heidät sinä istutit, sinä hävitit kansat, mutta heidät sinä levitit.
3 Защото не завладяха земята със своя меч, Нито тяхната мишца ги спаси, Но Твоята десница и Твоята мишца, и светлостта на Твоето лице, Защото Твоето благоволение беше към тях.
Sillä eivät he miekallansa valloittaneet maata, eikä heidän käsivartensa heitä auttanut, vaan sinun oikea kätesi, sinun käsivartesi ja sinun kasvojesi valkeus, koska sinä olit heihin mielistynyt.
4 Ти си Цар мой, Боже; Заповядай да стават победи за Якова.
Sinä, Jumala, sinä olet minun kuninkaani, toimita Jaakobille apu.
5 Чрез Тебе ще повалим неприятелите си; Чрез Твоето име ще стъпчем ония, които се повдигат против нас.
Sinun avullasi me syöksemme ahdistajamme maahan, sinun nimessäsi me tallaamme vastustajamme.
6 Защото няма да уповавам на лъка си, Нито ще ме избави мечът ми.
Sillä en minä jouseeni luota, eikä miekkani minua auta;
7 Защото Ти си ни избавил от противниците ни, И посрамил си ония, които ни мразят.
vaan sinä pelastat meidät vihollisistamme, ja saatat vihamiehemme häpeään.
8 С Бога ще се хвалим всеки ден, И името Ти ще славословим до века. (Села)
Jumala on meidän kerskauksemme kaikkina päivinä, ja sinun nimeäsi me ylistämme iankaikkisesti. (Sela)
9 Но сега Ти си ни отхвърлил и посрамил, И не излизат вече с нашите войски.
Kuitenkin sinä meidät hylkäsit ja saatoit meidät häpeään, et lähtenyt sotaan meidän joukkojemme kanssa.
10 Правиш ни да се върнем назад пред противника; И мразещите ни обират ни за себе си.
Sinä käänsit meidät vihollista pakoon, ja meidän vihamiehemme ryöstivät saalista.
11 Предал си ни като овци за ядене, И разпръснал си ни между народите.
Sinä annoit meidät syötäviksi kuin lampaat, ja hajotit meidät pakanain sekaan.
12 Продал си Своите люде за нищо. И не си спечелил от цената им.
Sinä myit kansasi halvasta etkä heidän hinnastaan paljoa hyötynyt.
13 Правиш ни за укор на съседите ни, За присмех и поругание на ония, които са около нас.
Sinä annat meidät naapuriemme häväistäviksi, ympärillämme asuvaisten pilkaksi ja ivaksi.
14 Правиш ни за поговорка между народите, За кимване с глава между племената.
Sinä saatat meidät sananparreksi pakanoille, pään pudistukseksi kansoille.
15 Всеки ден позорът ми е пред мене, И срамът на лицето ми ме покрива,
Joka päivä on häväistykseni minun edessäni, ja kasvojeni häpeä peittää minut,
16 Поради гласа на онзи, който укорява и хули, Поради неприятеля, и отмъстителя.
herjaajan ja pilkkaajan puheen tähden, vihollisen ja kostonhimoisen katseitten tähden.
17 Всичко това дойде върху нас; Обаче ние не Те забравихме, Нито станахме неверни на Твоя завет.
Tämä kaikki on meitä kohdannut, vaikka emme ole sinua unhottaneet emmekä sinun liittoasi rikkoneet.
18 Сърцето ни не се върна назад, Нито се отклониха стъпките ни от Твоя път,
Ei ole meidän sydämemme sinusta luopunut, eivät meidän askeleemme sinun polultasi poikenneet.
19 Макар Ти да си ни съкрушил в пусто място. И да си ни покрил с мрачна сянка.
Kuitenkin sinä runtelit meidät aavikkosutten asuinsijoilla ja peitit meidät synkeydellä.
20 Ако сме забравили името на нашия Бог, Или сме прострели ръцете си към чужд Бог,
Jos me olisimme unhottaneet Jumalamme nimen ja ojentaneet kätemme vieraan jumalan puoleen,
21 То не ще ли Бог да издири това? Защото той знае тайните на сърцето.
eikö Jumala olisi sitä tutkituksi saanut, sillä hän tuntee sydämen salaisuudet?
22 Не! ние сме убивани заради Тебе цял ден, Считани сме като овци за клане,
Ei, vaan sinun tähtesi meitä surmataan kaiken päivää, meitä pidetään teuraslampaina.
23 Събуди се, Господи, защо спиш? Стани, не ни отхвърляй за винаги.
Heräjä, miksi nukut, Herra? Nouse, älä iäksi hylkää.
24 Защо криеш лицето Си, И забравяш неволята ни и угнетението ни?
Miksi peität kasvosi, unhotat meidän kurjuutemme ja ahdistuksemme?
25 Защото душата ни е снишена до пръстта; Коремът ни е прилепен до земята.
Sillä meidän sielumme on vaipunut tomuun, meidän ruumiimme painunut maahan.
26 Стани да ни помогнеш, И Избави ни заради милосърдието Си.
Nouse, auta meitä ja lunasta meidät armosi tähden.
