< Псалми 38 >
1 Давидов псалом, за спомен. Господи, в негодуванието Си не ме изобличавай, И в гнева Си не ме наказвай.
A Senhor, não me repreendas na tua ira, nem me castigues em teu furor.
2 Защото стрелите ти се забиха в мене, И ръката Ти тежи на мене.
Porque as tuas flechas se cravaram em mim, e a tua mão sobre mim desceu.
3 Няма здраве в месата ми поради Твоя гняв; Няма спокойствие в костите ми поради моя грях.
Não há coisa sã na minha carne, por causa da tua colera; nem há paz em meus ossos, por causa do meu pecado.
4 Защото беззаконията ми превишиха главата ми; Като тежък товар натегнаха на мене.
Pois já as minhas iniquidades sobrepassam a minha cabeça: como carga pesada são de mais para as minhas forças.
5 Смърдят и гноясват раните ми Поради безумието ми.
As minhas chagas cheiram mal e estão corruptas, por causa da minha loucura.
6 Превит съм и съвсем се сгърбих: Цял ден ходя нажален.
Estou encurvado, estou muito abatido, ando lamentando todo o dia.
7 Защото всичките ми вътрешности са запалени, И няма здраве в месата ми.
Porque as minhas ilhargas estão cheias de ardor, e não há coisa sã na minha carne.
8 Изнемощях и пре много съм смазан, Охкам поради безпокойствието на сърцето си.
Estou fraco e mui quebrantado; tenho rugido pela inquietação do meu coração.
9 Господи, известно е пред Тебе е всичкото ми желание, И стенанието ми не е скрито от Тебе.
Senhor, diante de ti está todo o meu desejo, e o meu gemido não te é oculto.
10 Сърцето ми туптя, силата ми ме оставя, А светлината на очите ми, и тя не е в мене.
O meu coração dá voltas, a minha força me falta; enquanto à luz dos meus olhos, ela me deixou.
11 Приятелите ми и близките ми странят от язвите ми, И роднините ми стоят надалеч.
Os meus amigos e os meus propinquos estão ao longe da minha chaga; e os meus parentes se põem em distância.
12 Също и ония, които искат живота ми, турят примки за мене; Ония, които желаят злото ми, говорят пакостни неща, И измислюват лъжи цял ден.
Também os que buscam a minha vida me armam laços, e os que procuram o meu mal falam coisas que danificam, e imaginam astúcias todo o dia.
13 Но аз, като глух, не чувам, И съм като ням, който не отваря устата си.
Mas eu, como surdo, não ouvia, e era como mudo que não abre a boca.
14 Да! съм като човек, който не чува, В чиито уста няма изобличения.
Assim eu sou como homem que não ouve, e em cuja boca não há reprovação.
15 Понеже на Тебе, Господи, се надявам, Ти ще отговориш, Господи Боже мой;
Porque em ti, Senhor, espero; tu, Senhor meu Deus, me ouvirás.
16 Защото рекох: Да не тържествуват над мене, Да не се големеят над мене, когато се подхлъзне ногата ми.
Porque dizia eu: Ouve-me, para que se não alegrem de mim: quando escorrega o meu pé, eles se engrandecem contra mim.
17 Защото съм близо да падна, И скръбта ми е винаги пред мене;
Porque estou prestes a coxear; a minha dor está constantemente perante mim.
18 Понеже аз ще призная беззаконието си, Ще тъжа за греха си.
Porque eu declararei a minha iniquidade; afligir-me-ei por causa do meu pecado.
19 Но моите неприятели са пъргави и силни, И ония, които несправедливо ме мразят, се умножиха.
Mas os meus inimigos estão vivos e são fortes, e os que sem causa me odeiam se engrandecem.
20 Също и ония, които въздават зло за добро, ми се противят Понеже следвам доброто.
Os que dão mal pelo bem são meus adversários, porquanto eu sigo o que é bom.
21 Да ме не оставиш, Господи; Боже мой, да се не отделиш от мене.
Não me desampares, Senhor, meu Deus, não te alongues de mim.
22 Бързай да ми помогнеш, Господи, спасителю мой.
Apressa-te em meu auxílio, Senhor, minha salvação.