Псалми 38

1 Давидов псалом, за спомен. Господи, в негодуванието Си не ме изобличавай, И в гнева Си не ме наказвай.

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 Защото стрелите ти се забиха в мене, И ръката Ти тежи на мене.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 Няма здраве в месата ми поради Твоя гняв; Няма спокойствие в костите ми поради моя грях.

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 Защото беззаконията ми превишиха главата ми; Като тежък товар натегнаха на мене.

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 Смърдят и гноясват раните ми Поради безумието ми.

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 Превит съм и съвсем се сгърбих: Цял ден ходя нажален.

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 Защото всичките ми вътрешности са запалени, И няма здраве в месата ми.

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 Изнемощях и пре много съм смазан, Охкам поради безпокойствието на сърцето си.

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 Господи, известно е пред Тебе е всичкото ми желание, И стенанието ми не е скрито от Тебе.

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 Сърцето ми туптя, силата ми ме оставя, А светлината на очите ми, и тя не е в мене.

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 Приятелите ми и близките ми странят от язвите ми, И роднините ми стоят надалеч.

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 Също и ония, които искат живота ми, турят примки за мене; Ония, които желаят злото ми, говорят пакостни неща, И измислюват лъжи цял ден.

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 Но аз, като глух, не чувам, И съм като ням, който не отваря устата си.

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Да! съм като човек, който не чува, В чиито уста няма изобличения.

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 Понеже на Тебе, Господи, се надявам, Ти ще отговориш, Господи Боже мой;

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 Защото рекох: Да не тържествуват над мене, Да не се големеят над мене, когато се подхлъзне ногата ми.

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 Защото съм близо да падна, И скръбта ми е винаги пред мене;

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 Понеже аз ще призная беззаконието си, Ще тъжа за греха си.

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 Но моите неприятели са пъргави и силни, И ония, които несправедливо ме мразят, се умножиха.

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 Също и ония, които въздават зло за добро, ми се противят Понеже следвам доброто.

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 Да ме не оставиш, Господи; Боже мой, да се не отделиш от мене.

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 Бързай да ми помогнеш, Господи, спасителю мой.

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!